Objęcie wspólników spółki cywilnej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego osób prowadzących działalność gospodarczą

I. Dwie kwestie, istotne dla będących osobami fizycznymi wspólników spółek cywilnych zawiązywanych w celu prowadzenia działalności gospodarczej, rozstrzygnął Sąd Najwyższy w wyroku z 12 maja 2005 r. Znalazły one wyraz w wysuniętych na czoło tego orzeczenia tezach.

Pierwszą z nich, dotyczącą ustalenia wpływu udziału wspólnika w zysku spółki cywilnej na zachowanie prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, należy uznać - z jednym wszakże wyjątkiem - za trafną, dlatego też nie będzie ona przedmiotem rozważań w niniejszym opracowaniu. Zastrzeżenie, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, jest naturalną konsekwencją użytego przez Sąd Najwyższy zwrotu „udział [...] w zysku wypracowanym przez innych wspólników”. Zwrot ten stanowi nadmierny, mogący wprowadzać w błąd, a więc nieuprawniony skrót myślowy. W odniesieniu do spółki cywilnej nie można przecież zasadnie twierdzić, iż zysk wypracowany został przez niektórych tylko wspólników, skoro oczywistym następstwem zawiązania spółki cywilnej jest wspólne prowadzenie działalności gospodarczej przez wszystkich wspólników. A zatem dla uznania, że zysk wypracowany został przez wszystkich wspólników, nie ma żadnego znaczenia ani to, jakie wkłady wnieśli poszczególni wspólnicy, ani też to, czy prowadzą oni sprawy spółki, czy też nie.