Odprawa dla zwalnianego pracownika
Odprawa należna pracownikowi z uwagi na zwolnienie z pracy bywa nazywana odprawą ze zwolnień grupowych. W praktyce chodzi jednak również o odprawę wypłacaną pracownikowi z uwagi na zwolnienie w tzw. trybie indywidualnym, czyli należne pracownikowi kwoty wypłacane w przypadku zwolnienia nawet jednej osoby z przyczyn, które jej nie dotyczą.
Uprawnienie do odprawy
Pracownikowi w związku z grupowym zwolnieniem przysługuje odprawa w wysokości:
● 1-miesięcznego wynagrodzenia - jeżeli pracownik był zatrudniony u pracodawcy krócej niż 2 lata,
● 2-miesięcznego wynagrodzenia - jeżeli pracownik był zatrudniony u pracodawcy od 2 do 8 lat,
● 3-miesięcznego wynagrodzenia - jeżeli pracownik był zatrudniony u pracodawcy ponad 8 lat
(art. 8 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników - Dz.U. nr 90, poz. 844 z późn. zm.).
Uprawnienie do odprawy nabywa nawet jeden zwalniany pracownik, jeżeli został zwolniony z przyczyn, które go nie dotyczą. Oczywiście podczas procesu sądowego o ubezskutecznienie wypowiedzenia lub o odszkodowanie pracownik będzie musiał wykazać, że zwolnienie nastąpiło z przyczyn, które go nie dotyczą. Mogą temu służyć wszelkie dopuszczone przez prawo środki dowodowe, a w szczególności zeznania świadków i przesłuchanie stron. Świadkowie powinni wykazać, że podana przez pracodawcę w wypowiedzeniu przyczyna była nieprawidłowa, a pracownik został zwolniony np. nie z powodu "utraty zaufania", ale z powodu likwidacji stanowiska pracy. Dla nabycia uprawnienia do odprawy nie jest istotny rodzaj umowy (na czas określony, nieokreślony itp.), wymiar czasu pracy ani też faktyczne świadczenie pracy w chwili zwolnienia. Pieniądze trzeba wypłacić, nawet jeśli pracownik przebywał na urlopie lub też z innych powodów nie przychodził do pracy. Odprawa staje się wymagalna z chwilą rozwiązania stosunku pracy, a jej zapłata powinna nastąpić w miejscu, w sposób i terminie przewidzianym do wypłaty wynagrodzenia.