Dodatkowy i proporcjonalny urlop wypoczynkowy

Adam Malinowski - radca prawny

Stan prawny na 14 września 2010 r.

Urlop uzupełniający

Pracownikowi, który wykorzystał urlop za dany rok kalendarzowy, a następnie uzyskał w ciągu tego roku prawo do urlopu w wyższym wymiarze, przysługuje urlop uzupełniający (art. 158 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy; t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Wskazany przepis jest tak naprawdę zbyteczny, ponieważ konieczność udzielania urlopu dodatkowego dałaby się z powodzeniem wyinterpretować z przepisów ogólnych dotyczących urlopu wypoczynkowego. Trudności mogłyby powstać jedynie z określeniem początku powstania prawa do urlopu uzupełniającego, czego jednak prawo wprost nie przesądza. Prawo do urlopu uzupełniającego powstaje w dniu, w którym pracownik spełnił kryteria wymagane do nabycia wyższego wymiaru urlopu, a zatem uprawnienie do zwiększonego wymiaru nabył. Mogą tu przy tym wchodzić w grę 3 sytuacje:

w upływ 10 lat pracy (art. 154 § 1 k.p.); w tym wypadku 10 lat pracy upływa z końcem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu; jeśli pracownik podjął pracę 20 stycznia 2005 r. i nie należy wliczać mu okresów nauki w trybie art. 155 k.p., to prawo do 26-dniowego wymiaru urlopu nabędzie on 21 stycznia 2015 r. i to z początkiem dnia - przesądza o tym art. 154 § 1 pkt 2 k.p., zgodnie z którym warunkiem koniecznym do nabycia wyższego wymiaru urlopu jest zatrudnienie "trwające co najmniej 10 lat",

  i zaliczenie okresu nauki do stażu pracy (art. 155 § 1 k.p.),