Obliczanie urlopów

Stan prawny na 4 czerwca 2007 r.

Marta Marciniak

pgp@infor.pl

WYŚLIJ PYTANIE

Niedopuszczalne jest też zrzeczenie się wynagrodzenia za urlop. Zrzeczenie się prawa do urlopu jest niedopuszczalne w jakiejkolwiek formie, zarówno poprzez jednostronne oświadczenie, jak i porozumienie z pracodawcą. Nie można również zamienić urlopu w naturze na ekwiwalent pieniężny. Ekwiwalent za urlop przysługuje pracownikowi jedynie w razie niewykorzystania urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy.

Nabycie prawa do urlopu

Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy - przy czym podjęcie pracy po raz pierwszy oznacza nawiązanie stosunku pracy po raz pierwszy w życiu zawodowym - w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku (art. 153 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym (art. 153 § 2 k.p.).

Przyjmuje się, że miesiąc pracy upływa w dniu bezpośrednio poprzedzającym dzień, który nazwą lub datą odpowiada dniowi, w którym rozpoczęto liczenie okresu (miesiąca). Liczba dni w miesiącu nie jest istotna, z tym że wyjątkowo jako miesiąc przyjmuje się 30 dni (zarówno robocze, jak i wolne od pracy), w sytuacji gdy pracownik nie przepracował pełnego miesiąca u jednego pracodawcy (np. pracował 2 tygodnie u jednego pracodawcy, a następnie 2 tygodnie u kolejnego).

Do okresu pracy wlicza się m.in. przestój czy usprawiedliwioną nieobecność w pracy.

PRZYKŁAD

Pracownik rozpoczął pierwszą pracę 14 maja 2007 r., a od 21 do 28 maja włącznie - chorował. Mimo choroby pracownik nabył prawo do pierwszego urlopu 13 czerwca i może z niego skorzystać od dnia następnego.