Wyrok SN z 5 marca 1999 r., sygn. I PKN 600/98

Sąd Najwyższy podtrzymał wykładnię zawartą w wyroku z 5 lutego 1991 r., I PR 407/90 (OSNCP z 1993 r. nr 1–2, poz. 22), że brak wyraźnej zgody pracownika na udzielenie mu urlopu zaległego w okresie wypowiedzenia nie rodzi automatycznie po jego stronie roszczenia o ekwiwalent za nie wykorzystany urlop, gdyż konieczne jest przeprowadzenie przez niego dowodu, iż pomimo nieświadczenia pracy i pobierania wynagrodzenia w okresie wypowiedzenia, traktowanego przez zakład pracy jako faza równoczesnego korzystania z urlopu wypoczynkowego, pozostawał w gotowości do wykonywania pracy, a zakład pracy go do niej nie dopuszczał.