ZUS: raty spłacane w terminie nie uwolnią od statusu dłużnika

Świadczenia chorobowe i wypadkowe będą wstrzymane w dalszym ciągu, aż do spłaty całego długu składkowego - wynika ze stanowiska wydanego dla DGP. Rozczarowani nim będą ci ubezpieczeni, którzy z nowym rokiem stracili prawo do zasiłków i chcą szukać pomocy w układzie ratalnym

Minęło już pół roku od wejścia w życie art. 2a ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: ustawa zasiłkowa), który pozbawia prawa do świadczeń chorobowych płatników, którzy mają zaległości w składkach. Niektórzy z nich, szukając sposobu na odzyskanie prawa do zasiłku, rozważają zawarcie układu ratalnego z Zakładem Ubezpieczeń Społecznym. Z dyskusji na forach widać, że dostrzegają w tym rozwiązaniu antidotum na wstrzymanie wypłaty przez organ rentowy. Czy słusznie? Zapytaliśmy o to ZUS i z uzyskanej odpowiedzi wynika jednoznacznie: rozłożenie zobowiązania składkowego na raty nie zapewni prawa do świadczeń chorobowych tak, jakby zadłużenia w ogóle nie było. I to niezależnie od tego, czy dłużnik będzie spłacał dług zgodnie z harmonogramem czy nie. W stanowisku wydanych dla Dziennika Gazety Prawnej organ rentowy podkreśla, że płatnik objęty układem ratalnym nadal jest dłużnikiem. [patrz str. C4] I choć nie dotyczą go konsekwencje określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (np. naliczanie odsetek), to jednak te określone w ustawie zasiłkowej oraz ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (dalej: ustawa wypadkowa) - jak najbardziej.

Zmiany od 1 stycznia 2022 r.

Zgodnie bowiem z obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. art. 2a ust. 1 ustawy zasiłkowej świadczenia z tytułu choroby i macierzyństwa (zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, zasiłek macierzyński i zasiłek opiekuńczy) nie przysługują płatnikom i duchownym opłacającym składki za siebie oraz współpracownikom przedsiębiorców, w tym korzystającym z ulgi na start, jeśli w dniu powstania prawa do świadczenia zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przekracza 1 proc. minimalnego wynagrodzenia. I tak jest do czasu spłaty całości tego długu.