Stan faktyczny

W odwołaniu od decyzji ZUS - Centralne Biuro Obsługi Umów Międzynarodowych z 2 maja 2007 r. przyznającej dla B.J. prawo do emerytury, obliczonej według zasad proporcjonalności, ubezpieczona kwestionowała wysokość przyznanego jej świadczenia.

Organ emerytalno-rentowy w odpowiedzi na wniesione odwołanie podał, że nie można na podstawie obowiązujących przepisów ustalić innej podstawy wymiaru świadczenia należnego wnioskodawczyni niż taka, jaka została wskazana w zaskarżonej decyzji, tj. z art. 23 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn.zm.), w wymiarze proporcjonalnym, stosownie do art. 46 (11) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. UE.L.71.149.2 z 5 lipca 1971 r.).