Sumowanie okresów zatrudnienia

Każda ze stron może rozwiązać za wypowiedzeniem umowę o pracę zawartą na okres próbny oraz na czas nieokreślony. Rozwiązanie następuje z upływem okresu wypowiedzenia. Przy ustalaniu okresu wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony uwzględnia się wszystkie okresy zatrudnienia u tego samego (danego) pracodawcy. Uchwałę tej treści podjął Sąd Najwyższy 15 stycznia 2003 r. (sygn. akt III PZP 20/02). Na tle tej uchwały rodzą się następujące spostrzeżenia:

1. Dokonując wykładni pojęcia „okres zatrudnienia u danego pracodawcy”, należy zauważyć, iż kodeks pracy nie definiuje tego złożonego zwrotu. Zawiera on jedynie definicję pojęcia „pracodawca”, którym zgodnie z art. 3 k.p. jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Z powyższej regulacji wynika, iż podstawową przesłanką warunkującą możność bycia pracodawcą jest zatrudnianie pracowników. Zatrudnianie, o którym mowa w art. 3 k.p., najogólniej można określić jako zespół czynności polegających na nawiązywaniu i realizacji stosunków pracy z pracownikami.