Składka na ubezpieczenie wypadkowe - najczęściej popełniane błędy przy jej ustalaniu

Ubezpieczenie wypadkowe jest jednym z ubezpieczeń składających się na polski system zabezpieczenia społecznego. Od pozostałych ubezpieczeń społecznych różni się tym, że składka na to ubezpieczenie w całości finansowana jest z własnych środków płatników składek, a jej stopa procentowa jest zróżnicowana w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków. Z uwagi na to, że stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalana jest na rok składkowy, obejmujący okres od 1 kwietnia danego roku do 31 marca następnego roku, 1 kwietnia 2005 r. rozpoczął się nowy rok składkowy i dlatego warto bliżej przyjrzeć się zasadom jej ustalania oraz popełnianym przy tej okazji przez płatników błędom.

Zasady ustalania stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe reguluje ustawa z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673 z późn.zm.). Przepisy tej ustawy dla potrzeb różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe wyróżniają dwie grupy płatników składek. A mianowicie płatników, którzy:

1) zgłaszają do ubezpieczenia wypadkowego mniej niż 10 ubezpieczonych lub nie podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru podmiotów gospodarki narodowej REGON oraz

2) płatników, którzy zgłaszają do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych i podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru podmiotów gospodarki narodowej REGON.