Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.496.2024.2.AW

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 28 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działek (pierwsza część pytania).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 grudnia 2024 r. (wpływ 3 grudnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan właścicielem nieruchomości rolnej niezabudowanej składającej się z działki gruntu nr 2.

1 grudnia 2006 r. nabył Pan udział w części nieruchomości – 0,5 całości. 22 stycznia 2021 r. nabył Pan kolejną część wyżej wymienionej nieruchomości – 0,5 całości i stał się Pan jedynym właścicielem nieruchomości.

Działka nie jest uzbrojona w przyłącza elektryczne, kanalizacyjne itp. Nie podejmował Pan żadnych działań ulepszających jej stan (poza niezbędnymi czynnościami pielęgnacyjnymi i porządkowymi). Nie ponosił Pan żadnych nakładów zwiększających jej wartość.

Dwa lata temu chciał Pan sprzedać tę nieruchomość poprzez portal oraz przez biuro pośrednictwa nieruchomości. Ze względu na odległość x km od Pana miejsca zamieszkania nie mógł Pan zająć się sprzedażą tej działki osobiście. Jednak nie było zainteresowanych osób do zakupu tak dużej działki. Otrzymywał Pan wówczas jedynie propozycje sprzedaży tylko części tej nieruchomości.

W chwili obecnej postanowił Pan podzielić tę nieruchomość na 9 mniejszych działek, gdyż tylko w taki sposób sprzedaż tej nieruchomości będzie możliwa.

W związku z powyższym będzie Pan rozpoczynał procedurę administracyjną podziału. Wystąpi Pan z wnioskiem do Wójta o wydanie decyzji o warunkach zabudowy odnośnie działek powstałych po podziale. Następnie dokumentacja podziałowa zostanie przekazana do odpowiedniego organu administracyjnego. Są to niezbędne procedury administracyjne. Na tych działaniach Pana przed sprzedażowe zaangażowanie kończy się. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży działek zamierza Pan wykorzystać na własne cele mieszkaniowe.

W chwili obecnej nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Wymieniona nieruchomość rolna nigdy nie służyła do działalności gospodarczej.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.Obecnie jest to jedna działka o nr ewidencyjnym 2, o powierzchni (...) ha, grunt rolny, klasa IV b i V. Numery geodezyjne nadane zostaną dopiero po ewentualnym podziale przedmiotowej działki w przyszłości.

2.Jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu jednoosobowej działalności gospodarczej (w chwili obecnej działalność gospodarcza jest zawieszona) oraz z tytułu wynajmu nieruchomości inwestycyjnej.

3.Do momentu sprzedaży nie będzie wykorzystywał Pan przedmiotowej działki w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w tym w działalności rolniczej.

4.Obecnie jest to działka rolna, rodzaju uprawy: łąka. Działka ta nie była i nie jest wykorzystywana na potrzeby własne.

5.Planuje Pan wystąpić o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej działki w związku z planowanym podziałem na 7 mniejszych działek.

6.Planuje Pan ogłosić sprzedaż działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, ewentualnie w agencji nieruchomości.

7.Umowa przedwstępna sprzedaży będzie zawarta tylko wtedy, gdy będzie to konieczne do przeprowadzenia procesu sprzedaży i tylko dla działki, której nabywca będzie wymagał takiej czynności. Nie jest Pan w stanie określić, na ten moment, czy taka czynność będzie przeprowadzona i dla której działki powstałej po podziale. Nie jest Pan w stanie określić jakie postanowienia dotyczące transakcji sprzedaży działek będą wynikały z zawartej umowy przedwstępnej. Nie jest Pan w stanie określić jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy przedwstępnej będą ciążyć na Panu, a jakie na stronie Kupującej. Jeszcze raz pokreśli Pan, że nie planuje zawierać takich umów, chyba że będzie to warunek konieczny ze strony Kupującego. W przypadku zawarcia potencjalnej umowy przedwstępnej ze stroną Kupującą, nie będą dokonywane inwestycje infrastrukturalne, zwiększające jej atrakcyjność. Od momentu podpisania potencjalnej umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej, strona Kupująca nie będzie ponosić żadnych kosztów związanych z nieruchomością. Działki nie będą oddane w dzierżawę.

8.Nie udzielił Pan pełnomocnictwa osobie trzeciej do działania w Pana imieniu w związku z planowaną sprzedażą poszczególnych działek do występowania przed organami władzy publicznej, podejmowania działań praktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń. Jedyne pełnomocnictwo, które udzieli Pan w przyszłości, będzie dotyczyło wystawienia sprzedaży działek na stronie internetowej agencji nieruchomości. Będzie to pełnomocnictwo szczególne dla przedstawiciela agencji nieruchomości do sprzedaży działek.

9.Nie udostępniał i nie udostępni Pan do momentu sprzedaży działek osobom trzecim na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

10.Nie posiada Pan innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

11.Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości.

12.Planuje Pan wystąpić o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej działki w związku z planowanym podziałem na 7 mniejszych działek. Nie ma Pan wiedzy czy na moment sprzedaży działek zostaną wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z których wynika, że jest możliwa ich zabudowa.

13.W chwili obecnej nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i nie ma Pan wiedzy czy na moment sprzedaży działek będzie obowiązywał.

Pytanie

Czy z tytułu sprzedaży nieruchomości będzie Pan podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz – gdyby został Pan za niego uznany – czy Pana działki powstałe w wyniku podziału będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie, uzupełnione w piśmie z 2 grudnia 2024 r.

W Pana ocenie, brak jest przesłanek przesadzających o profesjonalnym charakterze sprzedaży.

Po pierwsze działka stanowi majątek prywatny, została nabyta zgodnie z takim przeznaczeniem i nie służyła nigdy do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie podejmował Pan żadnych działań ulepszających jej stan (poza niezbędnymi czynnościami pielęgnacyjnymi i porządkowymi). Nie ponosił Pan żadnych nakładów zwiększających jej wartość.

Po drugie, sprzedaż ma mieć charakter typowy dla rozporządzania majątkiem osobistym. Dokonywana jest z przyczyn zmierzających do zaspokajania celów osobistych, mieszkaniowych. Podział nieruchomości na 9 mniejszych działek ma na celu jedynie umożliwić sprzedaż i nie jest podyktowana chęcią zdobycia korzyści majątkowych.

Po trzecie wreszcie, działka nie była też przedmiotem jakichkolwiek ulepszeń ani inwestycji (np. uzbrojenia, ogrodzenia itp.) poza czynnościami niezbędnymi z punktu widzenia wykorzystania działki do celów osobistych (uporządkowanie, zazielenienie itp.). Całokształt okoliczności wskazuje więc, że w ww. zakresie sprzedawcy – nie jest Pan podatnikiem VAT.

O uznaniu za podatnika VAT lub nie osoby fizycznej sprzedającej grunty decyduje tzw. całokształt okoliczności. Ważną rolę odgrywa w nim cel nabycia oraz sposób wykorzystywania nieruchomości przed sprzedażą. Jeśli wskazują one na prywatny charakter transakcji, nawet niektóre elementy zwyczajowo uznawane przez ustawodawcę za „profesjonalne” nie mają takiego znaczenia. I tak jest w Pana przypadku.

Według Pana stanowiska, w wyniku powyższych czynności nie stanie się Pan podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pana stanowisko w odniesieniu do drugiej części pytania brzmi: sprzedaż Pana działek w wyniku podziału będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podział nieruchomości na mniejsze działki w celu umożliwienia w ogóle sprzedaży nieruchomości, nie jest decydujący i nie jest czynnością, która sama z siebie wykraczałyby poza zarząd majątkiem prywatnym. Niezależnie od liczby wydzielonych działek, sam fakt podziału nieruchomości nie stanowi okoliczności powodującej, że osoba działa w charakterze podatnika VAT.

Ponadto nie wyczerpują znamion działań jako przedsiębiorca: koszenie trawy, czy zamieszczenie ogłoszenia o sprzedaży nieruchomości w sieci internetowej lub skorzystanie z biura obrotu nieruchomościami.

Przedmiotem dostawy będą składniki Pana majątku osobistego, a sprzedaż działek będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku prywatnego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Opis sprawy wskazuje, że jest Pan właścicielem działki rolnej niezabudowanej nr 2.

1 grudnia 2006 r. nabył Pan udział w części nieruchomości – 0,5 całości, natomiast 22 stycznia 2021 r. nabył Pan kolejną część wyżej wymienionej nieruchomości – 0,5 całości i stał się Pan jedynym właścicielem nieruchomości.

Nie podejmował Pan żadnych działań ulepszających jej stan, poza niezbędnymi czynnościami pielęgnacyjnymi i porządkowymi. Nie ponosił Pan żadnych nakładów zwiększających jej wartość.

W chwili obecnej postanowił Pan podzielić tę nieruchomość, gdyż tylko w taki sposób będzie możliwa jej sprzedaż.

Ponadto wystąpi Pan z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy odnośnie działek powstałych po podziale. Planuje Pan ogłosić sprzedaż działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, ewentualnie w agencji nieruchomości.

Pieniądze uzyskane ze sprzedaży działek zamierza Pan wykorzystać na własne cele mieszkaniowe.

Do momentu sprzedaży nie będzie wykorzystywał Pan nieruchomości w działalności gospodarczej. Nie udostępniał i nie udostępni jej Pan do momentu sprzedaży osobom trzecim na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W związku ze zbyciem działek, umowę przedwstępną zawrze Pan tylko wtedy, gdy będzie to konieczne do przeprowadzenia procesu sprzedaży i tylko dla działki, której nabywca będzie wymagał takiej czynności. Jednak nie jest Pan w stanie określić jakie postanowienia dotyczące transakcji sprzedaży działek będą wynikały z zawartej umowy przedwstępnej. Nie jest Pan w stanie określić jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy przedwstępnej będą ciążyć na Panu, a jakie na stronie Kupującej.

Nie udzielił Pan pełnomocnictwa osobie trzeciej do działania w Pana imieniu w związku z planowaną sprzedażą poszczególnych działek.

W pierwszej kolejności Pana wątpliwości dotyczą nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działek.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pana wątpliwości należy ustalić, czy odnośnie dostawy ww. działek będzie Pan działał w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku z dostawą działek wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie będzie podejmował Pan szeregu aktywnych działań względem każdej działki, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców w ramach działalności gospodarczej. Z kolei wskazane przez Pana czynności względem ww. działek nie będą przesądzały o prowadzeniu przez Pana działalności w zakresie obrotu nieruchomościami w formie zorganizowanej, handlowej. Jak Pan poinformował ww. działki stanowią Pana majątek prywatny i nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując ww. dostawy będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie wypełniał Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Tym samym planowana dostawa będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy. Skutkiem powyższego, transakcja sprzedaży działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, stwierdzam, że z tytułu sprzedaży działek, powstałych po podziale działki nr 2, nie będzie występował Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą. Tym samym ww. dostawa działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pierwszej części pytania należało uznać za prawidłowe.

W drugiej części pytania Pana wątpliwości dotyczą kwestii zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy działek, jednak w sytuacji kiedy zostałby Pan uznany za podatnika podatku VAT.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem skutkującym nieuznaniem Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działek, druga część Pana pytania nie wymaga odpowiedzi.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).