Nieważność uchwały o planie zagospodarowania przestrzennego z powodu przekroczenia władztwa planistycznego - Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 listopada 2024 r., sygn. II SA/Kr 1178/24
Wyznaczenie w planie miejscowym linii zabudowy odnoszących się do części podziemnych budynków oraz ustalanie stref zieleni w terenach przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową bez rozgraniczenia jest niezgodne z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ponieważ przekracza władztwo planistyczne gminy i nieuzasadnione ogranicza prawo własności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędziowie: WSA Mirosław Bator (spr.) WSA Magda Froncisz Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Migda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2024 r. sprawy ze skargi P. Spółka z o.o. spółka jawna w K. na uchwałę Nr V/85/24 Rady Miasta Krakowa z dnia 19 czerwca 2024 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "[...]" I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w odniesieniu do terenu MW.4: w części tekstowej w zakresie § 4 ust. 1 pkt 7 dotyczącego słów "lub podziemnych" oraz części tekstowej § 9 ust. 3, a także części graficznej w zakresie obejmującym wyznaczenie strefy zieleni w terenach zabudowy; II. w pozostałym zakresie skargę oddala; III. zasądza od Gminy Miejskiej Kraków na rzecz P. Spółka z o. o. spółka jawna w K. kwotę 797,00 zł (siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 12 lipca 2024 r. P. z.o.o. Spółka jawna wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 19 czerwca 2024 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "[...]". Zaskrzonej uchwale Spółka zarzuciła naruszenie:
1/ art. 1 ust. 2 pkt 1, pkt 7 i pkt 9, art. 6 ust. 2 pkt 2, art. 15 ust. 2 pkt 6 oraz art. 28 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez przekroczenie władztwa planistycznego, nieuzasadnione ograniczenie prawa własności oraz naruszenie zasady równości, a to poprzez: