Wyrok NSA z dnia 1 października 2024 r., sygn. I FSK 214/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 1 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 października 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 722/20 w sprawie ze skargi I. sp. z o.o. w G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 30 czerwca 2020 r., nr 2201-IOV-1.4103.184.2019/10/05 w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od I. sp. z o.o. w G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 3.800 (słownie: trzy tysiące osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 21 października 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 722/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uwzględnił skargę I. sp. z o.o. (dalej "spółka" lub "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 30 czerwca 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2013 r. i uchylił zaskarżoną decyzję.
1. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi
Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że 4 lipca 2013 r. spółka wystawiła na rzecz D. s.r.o. z Czech fakturę mającą dokumentować wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej "WDT") w postaci tonerów HP. Decyzją z 8 października 2019 r. Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku (dalej "naczelnik urzędu skarbowego" lub "organ pierwszej instancji") dokonał rozliczenia skarżącej z tytułu podatku od towarów i usług za lipiec 2013 r. w sposób odmienny niż przez nią zadeklarowany. Organ pierwszej instancji na podstawie zgromadzonego w wyniku postępowania podatkowego materiału dowodowego stwierdził bowiem, że WDT udokumentowana ww. fakturą w rzeczywistości nie miała miejsca. Towary wskazane na przedmiotowej fakturze nie zostały dostarczone na terytorium Czech, ale sprzedane taniej niż ich rynkowa wartość podmiotom na terytorium Polski. Działalność czeskiej spółki z założenia ukierunkowana była na działalność fikcyjną, którą umożliwił brak należytej staranności skarżącej i zaniechanie podjęcia działań w celu upewnienia się co do faktycznego przebiegu dokonywanych dostaw. Wystawiając sporną fakturę, skarżąca oparła się jedynie na gołosłownym zapewnieniu nabywcy o wywozie towaru oraz sporządzonym na jego rzecz nierzetelnym liście przewozowym CMR. Dokumenty te nie potwierdzają faktycznego przebiegu operacji gospodarczych, a co za tym idzie, nie uprawniają do zastosowania 0% stawki VAT.