Interpretacja indywidualna z dnia 28 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.566.2024.1.MF

Dotyczy ustalenia, czy wartość niespłaconego zobowiązania z tytułu umowy pożyczki oraz odsetek od niej, będą stanowiły przychód z nieodpłatnych świadczeń u Wnioskodawcy w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem jego Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 września 2024 r., wpłynął Państwa wniosek z 18 września 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy wartość niespłaconego zobowiązania z tytułu umowy pożyczki oraz odsetek od niej, będą stanowiły przychód z nieodpłatnych świadczeń u Wnioskodawcy w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem jego Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis jego Spółki (…) w Krajowym Rejestrze Sądowym (…).

Dnia (…) Wnioskodawca zaciągnął u swojego udziałowca - pożyczkę.

Zgodnie z aneksem nr (...) do umowy pożyczki z dnia (…) aktualna wartość pożyczki wynosi (…).

Termin zwrotu pożyczki, wraz z odsetkami określono na dzień (…).

Wnioskodawca rozważa zlikwidowanie swojej działalności, po której zostanie wykreślony z Krajowego Rejestru Sądowego. Likwidacja wynika z okoliczności nieprowadzenia żadnych interesów.

Przed likwidacją, Wnioskodawca spłaci część pożyczki w formie rzeczowej. Nie pozostanie na jego stanie żaden majątek.

Innych zobowiązań - niż ww. pożyczka i odsetki od niej Wnioskodawca nie posiada.

Pożyczkodawca:

a) nie umorzył pożyczki ani odsetek od niej,

b) nie zwolnił Wnioskodawcy z długu.

Pożyczka i odsetki się nie przedawnią, do dnia zakończenia likwidacji i wykreślenia Wnioskodawcy z KRS.

Na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia z rejestru, pozostaną niespłacone wyłącznie następujące zobowiązania wobec udziałowca:

- część pożyczki, oraz

- odsetki od całości pożyczki.

Wnioskodawca (Spółka) zostanie zlikwidowany z istniejącym i niespłaconym zobowiązaniem wobec pożyczkodawcy (udziałowca).

Przed likwidacją Wnioskodawcy, pożyczkodawca nie będzie podejmował żadnych działań skutkujących zwolnieniem Spółki z ciążącego na niej zobowiązania (umorzenie pożyczki oraz odsetek od niej), a także nie zwolni Spółki z długu w innej formie na mocy art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1963 r. - Kodeks cywilny.

Pytanie

Czy wartość niespłaconego zobowiązania z tytułu umowy pożyczki oraz odsetek od niej, będą stanowiły przychód z nieodpłatnych świadczeń u Wnioskodawcy w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem jego Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość niespłaconych i nieprzedawnionych zobowiązań (kapitału pożyczki oraz odsetek od niej), które pozostaną niespłacone przez Wnioskodawcę na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia jego Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, nie będą stanowić dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, w szczególności przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. „o podatku dochodowym od osób prawnych” (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm. zwanej dalej: „u.o p.d.p.”).

Uzasadnienie stanowiska

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.o p.d.p. przychodem jest w szczególności m.in. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 pkt a u.o p.d.p., przychodem jest w szczególności, m.in. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8 u.o p.d.p., umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Jako wyjątek od tej zasady, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 u.o p.d.p., do przychodów podatkowych nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

 a) bankowym postępowaniem ugodowym, w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, lub

 b) postępowaniem restrukturyzacyjnym, upadłościowym, lub

 c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw, lub

 d) przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

W związku z powyższym, w przypadku umorzenia lub przedawnienia zobowiązania powstałby u dłużnika przychód w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. Co do zasady każde umorzenie zobowiązania, z zastrzeżeniem w/w wyjątków, prowadzi do powstania po stronie dłużnika przychodu do opodatkowania - w wysokości wartości umorzonego zobowiązania.

Podkreślenia wymaga, że przepisy u.o p.d.p. nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenia” zobowiązania. Zgodnie natomiast z podejściem prezentowanym przez organy podatkowe w indywidualnych interpretacjach podatkowych oraz sądy administracyjne w orzecznictwie, pojęcie „umorzenie” zobowiązania dla celów podatkowych należy definiować w odniesieniu do regulacji Kodeksu cywilnego. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 24 czerwca 2010 r. sygn. II FSK 345/09: „pod pojęciem umorzonych zobowiązań generujących przychód w podatku dochodowym należy właśnie rozumieć takie instytucje prawa cywilnego jak zwolnienie z długu, potracenie i odnowienie”.

Odnosząc się do kwestii zwolnienia z długu na mocy art. 508 Kodeksu cywilnego, konstrukcja ta ma zastosowanie na podstawie umowy zawartej pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Podkreślenia wymaga fakt, że w tym przypadku konieczne jest zawarcie umowy i akceptacja przyjętego rozwiązania zarówno przez dłużnika jak i wierzyciela.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie nastąpi zawarcie umowy zwolnienia z długu pomiędzy wierzycielami (pożyczkodawcą), a dłużnikiem (Wnioskodawcą). W przypadku wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, wygaśnięcie zobowiązań nastąpi automatycznie. Nie będzie do tego konieczne zawarcie umowy z wierzycielami, ani jakakolwiek czynność wymagająca ich akceptacji. Nie wystąpią zatem okoliczności, które uzasadniałyby potraktowanie tej sytuacji jako zwolnienie z długu w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Wygaśnięcie zobowiązań Spółki na skutek wykreślenia jej z Krajowego Rejestru Sądowego nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie dochodzi też do umorzenia zobowiązania. W opisanej więc sytuacji nie mamy więc do czynienia ze zwolnieniem z długu w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, na skutek likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego wraz z niespłaconymi zobowiązaniami, nie dojdzie do żadnego z wyżej wskazanych sposobów umorzenia/wygaśnięcia zobowiązań, który powodowałby w efekcie powstanie przychodu podatkowego Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie osiągnie przysporzenia majątkowego, również z tego powodu że w momencie wygaśnięcia zobowiązań Wnioskodawca nie będzie już istniał. W niniejszej sprawie nie można przyjąć, aby Wnioskodawca miał otrzymać w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem go z rejestru przedsiębiorców jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przepisów u.o p.d.p., w momencie zakończenia likwidacji i wykreślenia Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, u Wnioskodawcy nie powstanie przychód z tytułu niespłaconych zobowiązań pozostałych na dzień likwidacji. Fakt likwidacji Wnioskodawcy nie będzie oznaczał umorzenia zobowiązań generujących przychód podatkowy po stronie Wnioskodawcy na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a u.o p.d.p., ponieważ nie dojdzie do zwolnienia z długu, potrącenia, czy też odnowienia na podstawie art. 498-508 Kodeksu cywilnego. Przysporzenie po stronie Spółki nie wystąpi, gdyż zobowiązanie wygaśnie po wykreśleniu Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, czyli po tym, jak Spółka przestanie istnieć i tym samym nie będzie ona już podatnikiem CIT.

Zatem, przypisanie Spółce przychodu w takiej sytuacji nie będzie możliwe.

Podobne jak zaprezentowane stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

- z dnia 12 lutego 2021 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.421.2020.2.OK,

- z dnia 1 kwietnia 2021 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.52.2021.1.AG,

- z dnia 6 kwietnia 2021 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.37.2021.1.KL,

- z dnia 27 sierpnia 2021 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.175.2021.1.ASK,

- z dnia 14 lutego 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.590.2021.1.MKU,

- z dnia 14 października 2022 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.111.2022.1.RK,

- z dnia 9 lutego 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.894.2022.1.PC,

- z dnia 14 marca 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.15.2023.1.MKO,

- z dnia 5 października 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.362.2023.2.MM,

- z dnia 27 maja 2024 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.141.2024.2.AN.

Orzecznictwo sądowe dopuszcza możliwość wykreślenia spółki z o.o. z rejestru po zakończonej likwidacji w sytuacji, w której posiada ona niezaspokojone zobowiązania, ale nie prowadzi żadnych interesów i nie posiada majątku oraz nie istnieje realna możliwość zaspokojenia wierzycieli. Wnioskodawca będzie w takiej właśnie sytuacji.

Sąd Najwyższy wskazał w jednym z rozstrzygnięć, iż „możliwe jest wykreślenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z rejestru handlowego także wtedy, jeżeli nie ma ona majątku pozwalającego na wypełnienie w toku postępowania likwidacyjnego wszystkich jej zobowiązań i pozostaną one niezaspokojone” (postanowienie Sądu Najwyższego z 20 września 2007 r. sygn. akt II CSK 240/07). Zobowiązania wobec jej udziałowca przestaną więc istnieć wraz z ustaniem bytu prawnego samej Spółki Wnioskodawcy, tzn. w momencie wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805, ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), nie zawiera definicji pojęcia „przychód podatkowy”. Wskazuje jednak, w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, otwarty katalog przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Natomiast, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT:

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazuje na objęcie zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Bez znaczenia jest również to, czy przysporzenie jest wynikiem działania innej osoby, czy też samego podatnika, jak również to, czy korzyść wiąże się z konkretnymi przepływami finansowymi.

Wyjątek od tej zasady wskazano w art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

 a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub

 b) postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub

 c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub

 d) przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

Powyższe przepisy wskazują na to, że, aby powstał przychód podatkowy, konieczne jest przede wszystkim to, by po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy – wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie) albo na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

Przedmiot Państwa wątpliwości jest związany z ustaleniem, czy wartość niespłaconego zobowiązania z tytułu umowy pożyczki oraz odsetek od niej, będą stanowiły przychód z nieodpłatnych świadczeń u Państwa w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem Państwa Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego.

Jak już wspomniano wyżej, ujęcie przedmiotu opodatkowania w ustawa o CIT, wskazuje na wszystkie zdarzenia, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, zwiększająca aktywa lub zmniejszająca pasywa.

W niniejszej sprawie nie można więc uznać, że mają Państwo otrzymać w związku z wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie (realne przysporzenie). Tym samym, nie można mówić o przychodzie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenie” zobowiązania. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN, pojęcie „umorzenie” oznacza „zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych”.

Przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm., dalej jako: „Kodeks cywilny”) wskazują, że z wygaśnięciem wierzytelności lub zobowiązań mamy do czynienia:

- przez potrącenie – art. 498 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

§ 2. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

„Potrącenie” polega więc na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela (po zaistnieniu określonych przesłanek). W rezultacie dochodzi do częściowej lub całkowitej kompensaty wzajemnych wierzytelności. Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do opisanego wyżej potrącenia.

- odnowienie – art. 506 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Jeżeli w celu umorzenia zobowiązania dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej, zobowiązanie dotychczasowe wygasa (odnowienie).

§ 2. W razie wątpliwości poczytuje się, że zmiana treści dotychczasowego zobowiązania nie stanowi odnowienia. Dotyczy to w szczególności wypadku, gdy wierzyciel otrzymuje od dłużnika weksel lub czek.

„Odnowienie” jest natomiast umową między dłużnikiem a wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe. Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby w niniejszej sprawie miało dojść do odnowienia.

- zwolnienie z długu – art. 508 Kodeksu cywilnego:

Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Do zwolnienia z długu dochodzi natomiast na podstawie umowy zawartej między wierzycielem a dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu (wygaśnięcia zobowiązania) konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tzn. wyrazi na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia. Zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznacza powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania.

W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do zwolnienia z długu.

W niniejszej sprawie nie dojdzie więc do umorzenia zobowiązań, które spowodowałoby powstanie po Państwa stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonych zobowiązań.

Podkreślić należy, że podstawę do rozpoznania przychodu podatkowego zawsze powinno stanowić wystąpienie realnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika. Natomiast takie przysporzenie nie wystąpi po Państwa stronie.

W chwili wykreślenia Państwa Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, przestanie ona istnieć, więc niemożliwe będzie przypisanie jej jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, wartość niespłaconego zobowiązania z tytułu umowy pożyczki oraz odsetek od niej, w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem Państwa Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, nie będzie stanowić dla Państwa przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).