Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 3 listopada 2022 r., sygn. III SA/Gd 212/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść, Sędziowie: Sędzia WSA Paweł Mierzejewski, Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.), Protokolant: Starszy sekretarz sądowy Anna Zegan, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2022 r. sprawy ze skargi W. K. na czynność Prezydenta Miasta [...] z dnia 20 grudnia 2021 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów dowozu dziecka niepełnosprawnego do przedszkola własnym środkiem transportu 1. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; 2. zasądza od Gminy Miasta [...] na rzecz skarżącego W. K. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną czynnością z dnia 20 grudnia 2021 r. Prezydent Miasta Sopotu negatywnie rozpatrzył wniosek W. K. (dalej zwanego także "skarżącym") o zwrot kosztów przewozu jego niepełnosprawnej córki do przedszkola własnym środkiem transportu.

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 24 listopada 2021 r. do Urzędu Miasta S. wpłynął wniosek W. K., zawarty w piśmie z dnia 19 listopada 2021 r., o zwrot kosztów przewozu jego niepełnosprawnej córki – H. K. (ur. [...] r.) z miejsca zamieszkania (ul. [...], S.) do przedszkola W. (ul. [...], G.) własnym środkiem transportu, za okres od 1 września 2020 r. do 30 czerwca 2021 r. Do wniosku skarżący załączył kopie orzeczeń o stopniu niepełnosprawności córki oraz o potrzebie kształcenia specjalnego córki, a także zaświadczenie o liczbie dni, w których jego córka uczęszczała w roku szkolnym 2020/2021 do przedszkola W.

Prezydent Miasta Sopotu, zajmując negatywne stanowisko w piśmie z dnia 20 grudnia 2021 r., po przytoczeniu treści art. 32 ust. 6 oraz art. 39a ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (t.j.: Dz. U. z 2021 r., poz. 1082 ze zm. – dalej jako: "u.p.o."), wskazał że nie ma podstaw prawnych, aby zwrócić koszty dowozu niepełnosprawnego dziecka do przedszkola za okres, który upłynął. Organ podkreślił, że w roku szkolnym 2020/2021 (o którym mowa w złożonym wniosku) Miasto S. nie otrzymało żadnego wniosku rodzica oraz informacji wskazującej na okoliczność uczęszczania i dowożenia dziecka we własnym zakresie do przedszkola położonego w innej gminie tj. mieście G. W okresie tym stron, czyli Miasta S. oraz rodziców, nie wiązała jakakolwiek umowa regulująca kwestie i zasady dowozu dziecka do wskazanego we wniosku przedszkola. Zgodnie natomiast z art. 39a ust. 4 u.p.o. zwrot kosztów nastąpić może jedynie na podstawie zawartej umowy, której w tym przypadku nie podpisano.