Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2022 r., sygn. II SA/Wa 405/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędzia WSA Danuta Kania, Sędzia WSA Joanna Kruszewska-Grońska (spr.), , Protokolant ref. staż. Beata Kowalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2022 r. [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Wnioskiem z [...] sierpnia 2019 r. R. K. (dalej: "skarżący") wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: "Minister", "organ") o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (obecnie tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r., poz. 723 ze zm.; dalej: "ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym").

W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że [...] maja 1984 r. wstąpił do służby w Milicji Obywatelskiej (dalej: "MO") na stanowisko [...] Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w [...] (dalej: "RUSW w [...]"). Podkreślił, iż nigdy nie wykonywał zadań przypisanych funkcjonariuszom Służby Bezpieczeństwa (dalej: "SB"), a także nigdy nie uczestniczył w żadnych czynnościach bądź przedsięwzięciach, które mogłyby zostać uznane za działania mieszczące się w pojęciu "służba na rzecz totalitarnego państwa". Przesunięcie skarżącego z komórki patrolowej do komórki SB było jedynie kwestią formalną i nie wiązało się ze zmianą faktycznie realizowanych przez niego zadań. Etat [...], który skarżący zajmował w [...] został, z niewiadomych mu przyczyn, uwolniony na rzecz komórki realizującej SB. Przełożony właściwy w sprawach osobowych z urzędu przeniósł go do Referatu [...] RUSW w [...] na stanowisko [...] i "zawiesił" na wolnym etacie [...] Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w [...] (dalej: "WUSW w [...]"). Na tę decyzję służbową skarżący nie miał żadnego wpływu, przy czym nadal realizował wyłącznie zadania z zakresu służby patrolowej. Jednak nie chcąc być nawet kojarzonym z SB, kiedy tylko zaistniała taka sposobność, na własną prośbę, z dniem [...] grudnia 1986 r. został ponownie przeniesiony na etat [...] RUSW w [...]. Nienaganny przebieg służby, przejawiający się zaangażowaniem na rzecz bezpieczeństwa obywateli, znajdował wyraz w wielokrotnym wyróżnianiu skarżącego nagrodami pieniężnymi oraz awansami na kolejne stopnie i stanowiska służbowe. W trakcie służby skarżący nie był karany sądownie, administracyjnie lub dyscyplinarnie, a swoje obowiązki wypełniał zgodnie z prawem, etyką zawodową i powszechnie obowiązującymi zasadami moralnymi. Służył wyłącznie własnej Ojczyźnie. Nikogo nie prześladował ani nie dopuścił się jakiegokolwiek sprzeniewierzenia swoich powinności jako funkcjonariusz Policji i obywatel Rzeczypospolitej Polskiej.