Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 9 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.89.2024.1.JK

Ustalenie przychodu i limitu zwolnienia.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w zakresie limitu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Szkoła, dla której organem prowadzącym jest Gmina, jest jednostką budżetową nieposiadającą osobowości prawnej. W Jednostce funkcjonuje Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych na mocy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 288). Środki tego Funduszu gromadzone są na wyodrębnionym rachunkach bankowych i są przeznaczone na działalność socjalną zgodnie z przyjętym Regulaminem ZFŚS. Obowiązujący Regulamin określa m.in. przeznaczenie Funduszu, tj. rodzaje i formy działalności socjalnej, osoby uprawnione do korzystania z ZFŚS oraz zasady i tryb ubiegania się o świadczenia z Funduszu.

Funduszem administruje i dysponuje Dyrektor Jednostki. Pracodawca uzgadnia Regulamin, preliminarz ZFŚS oraz przyznane świadczenia z organizacjami związkowymi działającymi na terenie danej Jednostki lub przedstawicielem pracowników, jeżeli w Jednostce nie działają organizacje związkowe.

Uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy, emeryci i renciści oraz uprawnieni członkowie rodzin. Przez emerytów i rencistów rozumieją Państwo osoby, które przeszły na emeryturę lub rentę, dla których ww. Jednostka była ostatnim miejscem pracy. Udzielone dofinansowania dla emerytów i rencistów z ZFŚS wynikają z uprzednio łączącego ich stosunku pracy z zakładem pracy. Jednostka udzielająca świadczenia z ZFŚS jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) w stosunku do osób korzystających z tych świadczeń.

Środki Funduszu mogą być przeznaczone m.in. na działalność kulturalno-oświatową, sportowo-rekreacyjną oraz zorganizowany przez Jednostkę krajowy i zagraniczny wypoczynek. W ramach tej działalności dofinansowanie może dotyczyć:

1)imprez integracyjnych, tj. imprez artystycznych, kulturalno-rozrywkowych, sportowych, różnych form rekreacji ruchowej, itp. organizowanych przez Pracodawcę;

2)wycieczek/ wczasów krajowych i zagranicznych organizowanych przez Pracodawcę;

3)zakupu przez Pracodawcę biletów wstępu na m.in. do kin, teatrów, opery, cyrku oraz karnetów wstępu na basen, SPA, siłownię, itp.

Zdarzenie przyszłe 1:

Organizacja imprez integracyjnych dla pracowników, emerytów i osób uprawnionych finansowanych z ZFŚS.

Pracodawca zamierza zorganizować spotkania o charakterze integracyjnym (sportowe, rekreacyjno-ruchowe, kulturalno-rozrywkowe z częścią artystyczną, wszystkie spotkania połączone z konsumpcją) dla osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS.

Wyżej wymienione spotkania mają charakter dobrowolny i powszechnie dostępny, są przeznaczone dla wszystkich uprawnionych (pracowników, emerytów, rencistów i członków rodzin) i mają charakter integracyjny. Mają one wpływać na polepszenie atmosfery i komunikacji w pracy, zwiększyć motywację, wydajność oraz jakość wykonywanej pracy. Pracodawca rozważa możliwość sfinansowania takich spotkań w całości zgodnie z Regulaminem ze środków Funduszu bez stosowania kryterium socjalnego, w przypadku, gdy konsumpcja będzie ogólnodostępna i trudno będzie wyliczyć koszt przypadający na jedną osobę. Chęć uczestnictwa w spotkaniu zostanie poprzedzona złożeniem podpisu przez pracownika/emeryta na liście osób deklarujących udział na zasadzie dobrowolności (ewentualnie potwierdzeniem telefonicznym odnotowanym przez Dyrektora na ww. liście).

Zdarzenie przyszłe 2:

Organizacja wycieczek/wczasów integracyjnych (krajowych i zagranicznych) dla pracowników, emerytów i osób uprawnionych finansowanych lub dofinansowanych z ZFŚS.

Propozycje wycieczek dostępne będą dla wszystkich pracowników, emerytów i innych uprawnionych do korzystania z ZFŚS. Informacje o zamiarze zorganizowania wyjazdów, zamieszczane zostaną w uzgodnionym przez Pracodawcę i pracowników miejscu. Celem wycieczek zakładowych jest integracja zespołu pracowników, zwiększenie ich efektywności w pracy i poprawa ich wzajemnych relacji. Chęć uczestnictwa w wycieczce potwierdzana będzie poprzez złożenie podpisu przez pracownika/emeryta na liście osób deklarujących udział na zasadzie dobrowolności. Całkowity koszt wycieczki i koszt jednostkowy uzależniony będzie od liczby chętnych uczestników. Szacowany koszt jednostkowy jest kosztem orientacyjnym, co oznacza, że nie każdy z uczestników skorzysta ze wszystkich możliwych usług/atrakcji. Organizowane wycieczki mogą być jedno lub kilkudniowe. Pracodawca rozważa:

a)powierzyć organizację wyjazdu firmie zewnętrznej (biuro podróży), z którym spisze umowę.

Na całkowity koszt wycieczki mogą składać się m.in: przejazd autokarem, zakup biletów lotniczych, nocleg oraz wyżywienie, ubezpieczenie, opieka pilota, opłaty za bilety wstępu do kina, teatru lub do zwiedzanych obiektów, itp. Dofinansowanie wycieczki następować będzie na wniosek zainteresowanego z zastosowaniem kryterium socjalnego oraz na podstawie kosztu jednostkowego skalkulowanego przez biuro podróży, lub

b)samodzielnie zorganizować wyjazd, tj. wynająć autokar, zakupić bilety lotnicze wynająć miejsca noclegowe wraz z wyżywieniem, zakupić bilety wstępu, usługę przewodnika itp.

Za wyżej wymienione usługi Pracodawca otrzyma faktury, na podstawie których ustali koszt całkowity i jednostkowy. Dofinansowanie wycieczki następować będzie na wniosek zainteresowanego z zastosowaniem kryterium socjalnego oraz na podstawie kosztu jednostkowego skalkulowanego przez Pracodawcę.

Zdarzenie przyszłe 3:

Zakup biletów wstępu na m.in. do kin, teatrów, opery, cyrku oraz karnetów wstępu na basen, SPA, siłownię, itp. dla pracowników, emerytów i osób uprawnionych finansowanych lub dofinansowanych z ZFŚS.

Jednostka zamierza zakupić bilety/karnety w ramach działalności ZFŚS dla pracowników, emerytów i osób uprawnionych. Cena jednostkowa znana będzie na podstawie zawartej umowy z firmą świadczącą usługi lub otrzymanej faktury. Bilety/karnety zostaną przekazane uprawnionym na podstawie złożonego wniosku o dofinansowanie oraz potwierdzenia odbioru przez pracownika/emeryta na liście zawierającej informacje ilościowo-wartościowe. Pracodawca zamierza je sfinansować lub częściowo dofinansowywać z ZFŚS w oparciu o kryterium socjalne.

Pytania

1.Czy dofinansowanie z ZFŚS w oparciu o kryterium socjalne wycieczek/wczasów integracyjnych organizowanych przez Pracodawcę dla pracowników, emerytów oraz uprawnionych członków rodzin będzie stanowiło przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, a tym samym czy Płatnik będzie zobowiązany obliczyć, pobrać i przekazać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na konto właściwego urzędu skarbowego, jeśli cel integracyjny nie został zapisany wprost w regulaminie ZFŚS, ale wynika z dokumentacji potwierdzającej zorganizowanie tego przedsięwzięcia?

2.Czy sfinansowanie z ZFŚS spotkania o charakterze integracyjnym (sportowe, rekreacyjno-ruchowe, kulturalno-rozrywkowe z częścią artystyczną, wszystkie spotkania połączone z konsumpcją ogólnodostępną) będzie dla uprawnionych przychodem do opodatkowania?

3.Czy dofinansowanie lub sfinansowanie w oparciu o kryterium socjalne do biletów/karnetów uprawnionym zainteresowanym korzystaniem z usług będzie stanowiło przychód podlegający opodatkowaniu?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, sfinansowanie uczestnictwa w spotkaniach o charakterze integracyjnym (sportowe, rekreacyjno-ruchowe, kulturalno-rozrywkowe z częścią artystyczną, wszystkie spotkania połączone z konsumpcją ogólnodostępną) oraz dofinansowanie uczestnictwa w wycieczkach/wczasach integracyjnych (krajowych i zagranicznych) dla pracowników, emerytów i osób uprawnionych organizowanych przez Pracodawcę ze środków ZFŚS, nie będzie stanowić dla pracownika, emeryta lub rencisty przechodu ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226), a na Pracodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika, o którym mowa w art. 32 ust. 1 tej ustawy, gdyż świadczenia te nie są spełniane w interesie pracownika, a w interesie pracodawcy. Udział w nich jest dobrowolny. Wystąpienia po stronie pracownika, emeryta, rencisty przysporzenia majątkowego (korzyści) nie jest spełnione, gdy Pracodawca proponuje swoim pracownikom, emerytom i rencistom udział w spotkaniach integracyjnych, czy różnego rodzaju wyjazdach integracyjnych. W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w wyjeździe lub spotkaniu dobrowolnie, to po jego stronie nie pojawia się żadna korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Natomiast bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika, nie uzyskuje on przychodu. Bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak jest podstaw do określenia jego wysokości.

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., K 7/13. Trybunał orzekł, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

1)zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

2)zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

3)korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W związku z tym, iż nie zostają spełnione określone kryteria zawarte w wyroku, ww. spotkania kulturalno-oświatowe, rekreacyjno-sportowe oraz wyjazdy integracyjne (wycieczki/wczasy) nie będą stanowić przychodu do opodatkowania dla pracowników, emerytów i rencistów oraz członków rodzin.

Natomiast w przypadku zakupu ZFŚS biletów wstępu na m.in. do kin, teatrów, opery, cyrku oraz karnetów wstępu na basen, SPA, siłownię, itp. dla pracowników, emerytów i osób uprawnionych Pracodawca uważa, że dofinansowanie będzie stanowiło przychód i będzie wiązało się z koniecznością rozliczenia zaliczki na podatek dochodowy po przekroczeniu limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 oraz art. 52l pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przypadku pracowników oraz o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 – w przypadku emerytów.

Uważają Państwo, że w świetle powoływanego wyroku Trybunału Konstytucyjnego zostaną spełnione przesłanki, aby to świadczenie uznać za przychód ze stosunku pracy. Przychód pracownika/emeryta będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, które zostanie spełnione za zgodą w interesie pracownika/emeryta (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie realną korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. Ponadto świadczenie będzie przychodem, ponieważ korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi/emerytowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich uprawnionych.

W tym przypadku wartość przychodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem od osób fizycznych z tytułu otrzymanego przez pracownika/emeryta świadczenia (wartość karnetu/biletu) będzie określona w oparciu o art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w zakresie limitu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i prawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.: obliczenie, pobranie, wpłacenie – podatku, zaliczki.

Z kolei jak stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści przywołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniemart. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zgodnie z art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Wobec niezdefiniowania w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia „nieodpłatne świadczenie”, zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia ukształtowanego w orzecznictwie sądowym, zgodnie z którym nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – generalnie – jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 wspomnianej ustawy:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców – jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Na podstawie przepisu art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazuję, że do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte powyżej zwroty „w szczególności” oznaczają, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Podobnie, o przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie do art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Szkoła, uzgadnia Regulamin, preliminarz ZFŚS oraz przyznane świadczenia z organizacjami związkowymi działającymi na terenie danej Jednostki lub przedstawicielem pracowników, jeżeli w Jednostce nie działają organizacje związkowe. Uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy, emeryci i renciści oraz uprawnieni członkowie rodzin. Środki Funduszu mogą być przeznaczone m.in. na działalność kulturalno-oświatową, sportowo-rekreacyjną oraz zorganizowany przez Jednostkę krajowy i zagraniczny wypoczynek. W ramach tej działalności dofinansowanie może dotyczyć m.in. wycieczek/ wczasów krajowych i zagranicznych organizowanych przez Pracodawcę. Propozycje wycieczek dostępne będą dla wszystkich pracowników, emerytów i innych uprawnionych do korzystania z ZFŚS. Informacje o zamiarze zorganizowania wyjazdów, zamieszczane zostaną w uzgodnionym przez Pracodawcę i pracowników miejscu. Celem wycieczek zakładowych jest integracja zespołu pracowników, zwiększenie ich efektywności w pracy i poprawa ich wzajemnych relacji. Całkowity koszt wycieczki i koszt jednostkowy uzależniony będzie od liczby chętnych uczestników. Pracodawca rozważa:

a)powierzyć organizację wyjazdu firmie zewnętrznej (biuro podróży), z którym spisze umowę. Na całkowity koszt wycieczki mogą składać się m.in: przejazd autokarem, zakup biletów lotniczych, nocleg oraz wyżywienie, ubezpieczenie, opieka pilota, opłaty za bilety wstępu do kina, teatru lub do zwiedzanych obiektów, itp. Dofinansowanie wycieczki następować będzie na wniosek zainteresowanego z zastosowaniem kryterium socjalnego oraz na podstawie kosztu jednostkowego skalkulowanego przez biuro podróży, lub

b)samodzielnie zorganizować wyjazd, tj. wynająć autokar, zakupić bilety lotnicze wynająć miejsca noclegowe wraz z wyżywieniem, zakupić bilety wstępu, usługę przewodnika itp. Za wyżej wymienione usługi Pracodawca otrzyma faktury, na podstawie których ustali koszt całkowity i jednostkowy. Dofinansowanie wycieczki następować będzie na wniosek zainteresowanego z zastosowaniem kryterium socjalnego oraz na podstawie kosztu jednostkowego skalkulowanego przez Pracodawcę.

Prezentując własne stanowisko w sprawie dotyczące dofinansowania wycieczek/wczasów integracyjnych z ZFŚS wskazali Państwo, że świadczenia te nie są spełnione w interesie pracownika w interesie pracodawcy. Udział w nich jest dobrowolny.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 288):

Działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych:

Przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych:

Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1-1b, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 854). Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

W odniesieniu do ww. kwestii „nieodpłatnego świadczenia”, zasadniczego znaczenia nabrał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r. poz. 947), w którym Trybunał Konstytucyjny ustalił, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

-zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

-zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

-stanowią wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi (korzyść nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych. Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to, powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów.

Odnosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że udział osób uprawnionych (pracowników) w wycieczce/wczasach integracyjnych zorganizowanych przez biuro podróży lub samodzielnie przez pracodawcę (na której koszt składać się będą m.in. przejazdy autokarem, zakup biletów lotniczych, nocleg oraz wyżywienie, ubezpieczenie, opieka pilota, zakup biletów wstępu do kina, teatru lub do zwiedzanych obiektów). Celem wycieczek zakładowych jest integracja zespołu pracowników, zwiększenie ich efektywności w pracy i poprawa ich wzajemnych relacji.

Tym samym, udział pracowników, emerytów i osób uprawnionych w wycieczce/wczasach integracyjnych nie będzie stanowił dla tych osób nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, dofinansowanie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych pracownikom, emerytom oraz uprawnionym członkom rodzin do udziału w wycieczce/wczasach integracyjnych nie będzie stanowiło dla nich przysporzenia majątkowego. Zatem dofinansowanie przez Państwa z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wycieczki/wczasów integracyjnych nie spowoduje powstania po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy. Tym samym, Szkoła jako płatnik nie będzie zobowiązana obliczyć, pobrać i przekazać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na konto właściwego urzędu skarbowego.

Powyższe ma zastosowanie również w sytuacji jeśli cel integracyjny nie został zapisany wprost w regulaminie ZFŚS, ale wynika z dokumentacji potwierdzającej zorganizowanie tego przedsięwzięcia.

Kolejną kwestią wymagającą analizy i budzącą Państwa wątpliwości są skutki podatkowe - dotyczące organizacji przez Państwa spotkania o charakterze integracyjnym (sportowe, rekreacyjno-ruchowe, kulturalno-rozrywkowe z częścią artystyczną połączonego z konsumpcją) dla osób uprawnionych do korzystania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, wymienione spotkania mają charakter dobrowolny i powszechnie dostępny, są przeznaczone dla wszystkich uprawnionych (pracowników, emerytów, rencistów i członków rodzin) i mają charakter integracyjny. Mają one wpływać na polepszenie atmosfery i komunikacji w pracy, zwiększyć motywację, wydajność oraz jakość wykonywanej pracy. Pracodawca rozważa możliwość sfinansowania takich spotkań w całości zgodnie z Regulaminem ze środków Funduszu bez stosowania kryterium socjalnego, w przypadku, gdy konsumpcja będzie ogólnodostępna i trudno będzie wyliczyć koszt przypadający na jedną osobę. Chęć uczestnictwa w spotkaniu zostanie poprzedzona złożeniem podpisu przez pracownika/emeryta na liście osób deklarujących udział na zasadzie dobrowolności (ewentualnie potwierdzeniem telefonicznym odnotowanym przez Dyrektora na ww. liście.

W odniesieniu do powyższego zagadnienia wyrazili Państwo opinię, że dofinansowanie lub sfinansowanie z ZFŚS spotkania o charakterze integracyjnym (sportowe, rekreacyjno-ruchowe, kulturalno-rozrywkowe z częścią artystyczną połączonego z konsumpcją) dla osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS, nie będą stanowiły dla pracownika, emeryta lub rencisty przychodów z nieodpłatnych świadczeń. Wskazali Państwo, że kryterium wystąpienia po stronie pracownika korzyści nie jest spełnione, ponieważ to pracodawca proponuje pracownikom, emerytom lub rencistom udział w spotkaniu integracyjnym. Po stronie pracownika nie pojawi się żadna korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku, gdyż trudno zakładać, że gdyby nie propozycja pracodawcy, to pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w tym przedsięwzięciu.

Skoro więc w zaprezentowanym przypadku spotkanie o charakterze integracyjnym, połączone z częścią artystyczną i konsumpcją zostanie zorganizowane z Państwa inicjatywy i w Państwa interesie, świadczenie przyznane uczestnikom tego spotkania nie przyniesie korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku. Stwierdzić należy, że nie będzie ono stanowiło przychodów z nieodpłatnych świadczeń.

Podsumowując, sfinansowanie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, udziału osób uprawnionych (pracowników, emerytów, rencistów oraz członków rodzin uprawnionych) w spotkaniu o charakterze integracyjnym, połączonego z częścią artystyczną i z konsumpcją, nie będzie stanowiło dla tych osób przysporzenia majątkowego, a tym samym nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji po stronie pracowników nie powstaje przychód do opodatkowania. Oznacza to, że Szkoła jako płatnik nie będzie zobowiązana obliczyć, pobrać i przekazać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na konto właściwego urzędu skarbowego.

Kolejną kwestią budzącą Państwa wątpliwości jest zagadnienie dotyczące powstania przychodu do opodatkowania w związku z dofinansowaniem lub sfinansowaniem biletów/karnetów uprawnionym osobom.

Wskazali Państwo we wniosku, że zamierzacie zakupić bilety/karnety w ramach działalności ZFŚS dla pracowników, emerytów i osób uprawnionych. Cena jednostkowa znana będzie na podstawie zawartej umowy z firmą świadczącą usługi lub otrzymanej faktury. Bilety/karnety zostaną przekazane uprawnionym na podstawie złożonego wniosku o dofinansowanie oraz potwierdzenia odbioru przez pracownika/emeryta na liście zawierającej informacje ilościowo-wartościowe. Pracodawca zamierza je sfinansować lub częściowo dofinansowywać z ZFŚS w oparciu o kryterium socjalne.

Analizując to zagadnienie w pierwszej kolejności wyjaśniam, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rzeczy”, ani też pojęcia „świadczenia rzeczowego” dla ich ustalenia należy odwołać się do definicji zawartej w innych aktach prawnych.

Definicję rzeczy wprowadza ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1064, ze zm.). Zgodnie z art. 45 tejże ustawy:

Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Uwzględniając powyższą definicję, materialny charakter, dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenie rzeczowe, mają np.: bilety wstępu do kin, teatrów, opery, cyrku oraz karnetów wstępu na basen, SPA, siłownię. Karnety/bilety takie, które uznaje się za rodzaj abonamentu nie uprawniają bowiem posiadacza do ich wymiany na usługę lub towar, lecz umożliwiają mu skorzystanie ze ściśle oznaczonego świadczenia.

W oparciu o wskazany wcześniej przepis art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość przychodu określana jest według ceny zakupu takiego karnetu.

Wskazać jednak należy, że w określonych przypadkach pracownik może skorzystać ze zwolnienia podatkowego określonego m.in. w art. 21 ust. 1 pkt 38 i 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi przepis art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów, rencistów lub osoby pobierające nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 4500 zł.

Przywołany przepis stanowi, że otrzymane świadczenie korzysta ze zwolnienia, pod warunkiem, że beneficjentami świadczenia są emeryci lub renciści oraz prawo do tego świadczenia wynika z uprzednio łączącego ww. emeryta lub rencistę stosunku służbowego, stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Zgodnie z ww. art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jak wynika z przywołanego przepisu, skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

-świadczenie otrzymuje pracownik,

-świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej określonej w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,

-świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,

-źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych.

Wyjaśniam, że limit zwolnienia ustalony przez ustawodawcę jest jeden i dotyczy wszystkich świadczeń wypłacanych w danym roku z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i funduszy związków zawodowych, niezależnie od tego, w ilu zakładach dany pracownik jest zatrudniony i od ilu podmiotów uprawnionych (pracodawców i związków zawodowych) otrzymuje świadczenia z ww. funduszy. Innymi słowy, jeśli ze wszystkich zakładów pracy, łącznie pracownik otrzyma więcej niż określony przez ustawodawcę limit kwotowy, to nadwyżka ponad tę kwotę podlega u niego opodatkowaniu. Przy czym, ustawodawca nie nałożył na podmiot (pracodawcę lub związek zawodowy) wypłacający świadczenia z funduszy wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązku monitorowania, czy pracownik uzyskał już w roku podatkowym ww. świadczenia od innego świadczeniodawcy.

Podkreślenia wymaga również, że użyte w tym przepisie sformułowanie „sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych” oznacza, że pracodawca bądź związki zawodowe są ze swej strony zobligowane do finansowania lub współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wyłącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy. Przepis ten zatem określa źródło finansowania świadczeń rzeczowych, uznając że dla zastosowania zwolnienia od podatku koniecznym jest, aby pracodawca nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że są płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. W Państwa jednostce funkcjonuje Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych na mocy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Obowiązujący Regulamin ZFŚS określa m.in. przeznaczenie Funduszu, tj. rodzaje i formy działalności socjalnej, osoby uprawnione do korzystania z ZFŚS oraz zasady i tryb ubiegania sią o świadczenia z Funduszu.

W konsekwencji, dofinansowanie lub sfinansowanie osobom uprawnionym w oparciu o kryterium socjalne do biletów/karnetów z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych stanowić będzie przychód.

Przychód ten jednak będzie podlegał zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych gdy łączna wartość świadczeń rzeczowych i pieniężnych (dofinansowanie lub sfinansowanie w oparciu o kryterium socjalne do biletów/karnetów) otrzymanych przez:

-emerytów zainteresowanych korzystaniem z karnetów/biletów w skali całego roku podatkowego nie przekroczy 4500 zł, tj. limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-pracowników zainteresowanych korzystaniem z karnetów/biletów w skali całego roku podatkowego nie przekroczy 1000 zł, tj. limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Szkoła jako płatnik nie będzie zobowiązana obliczyć, pobrać i przekazać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na konto właściwego urzędu skarbowego.

Natomiast nadwyżka przychodu ponad limit zwolnienia, o którym mowa w:

-art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w odniesieniu do emerytów i rencistów,

-art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przypadku pracowników

będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wówczas Szkoła jako płatnik zobowiązana będzie do obliczenia, pobrania i przekazania od wypłaconego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na konto właściwego urzędu skarbowego.

Jednocześnie podkreślam, że przepis art. 52l pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568 ze zm.):

Limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 – w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 2 000 zł.

Wskazuję jednocześnie, że stan epidemii odwołano w 2022 r.

W związku z podaniem przez Państwa błędnego limitu zwolnienia stanowisko w zakresie limitu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00