Nieważność uchwały Rady Miejskiej w Zabłudowie w sprawie budżetu obywatelskiego - Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 22 sierpnia 2024 r., sygn. II SA/Bk 303/24

Budżet obywatelski powinien obejmować cały teren gminy i wszystkich jej mieszkańców, a regulacje dotyczące wymagań i procedur związanych z budżetem obywatelskim muszą być zgodne z przepisami prawa, w szczególności art. 5a ustawy o samorządzie gminnym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie asesor sądowy WSA Anna Bartłomiejczuk (spr.), sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 sierpnia 2024 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Wojewody Podlaskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Zabłudowie z dnia 22 lutego 2024 r. nr LVIII.457.2024 w przedmiocie konsultacji społecznych w formie budżetu obywatelskiego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie

Wojewoda Podlaski wniósł do tut. Sądu skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Zabłudowie nr LVIII.457.2024 z dnia 22 lutego 2024 r. w sprawie konsultacji społecznych w formie budżetu obywatelskiego oraz wymagań, jakie powinien spełniać projekt budżetu obywatelskiego. Kwestionowanej uchwale zarzucił istotne naruszenie przepisów ustawy z dnia z dnia 8 marca 1990 r, o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2023r. poz. 40 z późn. zm., dalej w skrócie: "u.s.g."), tj.:

(-) art. 5a u.s.g. poprzez objęcie budżetem obywatelskim jedynie części obszaru gminy miejsko- wiejskiej Zabłudów;

(-) art. 5a ust. 7 pkt 2 u.s.g. poprzez niewłaściwe określenie wymaganej liczby podpisów mieszkańców popierających projekt zgłoszony do budżetu obywatelskiego;

(-) art. 5a ust. 6 u.s.g. poprzez nieuprawniony podział projektów zgłoszonych w ramach budżetu obywatelskiego na inwestycyjne i nieinwestycyjne;

(-) art. 7 Konstytucji RP poprzez wykroczenie poza kompetencje wynikające z upoważnienia ustawowego.

Wskazując na powyższe zarzuty Wojewoda wniósł o stwierdzenie nieważności ww. uchwały w całości. Wyjaśnił jednocześnie, że ze względu na upływ terminu, o którym mowa w art. 91 ust. 1 u.s.g., organ nadzoru nie mógł wydać rozstrzygnięcia nadzorczego.