Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 1 sierpnia 2024 r., sygn. IV SA/Po 376/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann (spr.) Sędzia WSA Maciej Busz Asesor sądowy WSA Sebastian Michalski Protokolant sekr. sąd. Iwona Maciak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 01 sierpnia 2024 r. sprawy ze skargi V. sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 7 marca 2024 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia 25 października 2023 r. nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej V. sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 980 zł (słownie: dziewięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 07 marca 2024 r. ([...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej jako "SKO" lub "organ II instancji"), po rozpatrzeniu odwołania V. sp. z o.o. z siedzibą w P. (zwanej dalej "Skarżącą"), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z 25 października 2023 r. nr [...] ([...]) o ustaleniu warunków zabudowy.

Zaskarżona decyzja SKO zapadła, jak wynika z jej uzasadnienia, w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Wspomnianą decyzją z 25 października 2023 r. Prezydent Miasta P. (dalej jako "Prezydent Miasta" lub "organ I instancji") ustalił na rzecz spółki A. Sp. z o.o. z siedzibą w P. (zwanej dalej "Inwestorem") warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych z podziemną halą garażową, planowanej do realizacji na działkach nr [...], [...] i [...] [a nie, jak omyłkowo podano w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji SKO: "na działkach nr [...] i [...]" – uw. Sądu] (ark. 2, obr. K. ) położonych w P. przy ul. [...].

Z treścią tej decyzji nie zgodziła się Skarżąca, która w przepisanym terminie wniosła odwołanie, zarzucając organowi I instancji nieprawidłową wykładnię art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej w skrócie "u.p.z.p.") – co doprowadziło organ do błędnego wniosku, że inwestycja nie narusza zasady dobrego sąsiedztwa – dokonanie wybiórczej oceny analizowanego obszaru, a także naruszenie przepisów odrębnych, w tym ustawy o transporcie kolejowym (dalej w skrócie "u.t.k."), przez pominięcie ich analizy. Dodatkowo Skarżąca zarzuciła naruszenie zasad prawa procesowego, w tym zwłaszcza brak wyczerpującego zebrania materiału dowodowego i jego wszechstronnego rozpatrzenia oraz brak rzetelnego uzasadnienia zaskarżonej decyzji. Z powołaniem się na te zarzuty Skarżąca wniosła o uchylenie kwestionowanej decyzji Prezydenta Miasta i orzeczenie przez organ II instancji o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla planowanej inwestycji.