Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 lipca 2024 r., sygn. I SA/Łd 266/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk - Drozda, Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki, Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.), po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. A. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 5 marca 2024 r. nr 1001-IOV-1.4033.1.2024.5.U13.JP w przedmiocie przedłużenia terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za wrzesień 2023 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

W deklaracji podatku VAT za wrzesień 2023r. A. wykazał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie 46.896 zł w terminie 60 dni, to jest do 19 grudnia 2023r.

Po stronie sprzedaży podatnik zadeklarował dostawę towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju opodatkowane stawką 23% w kwocie 13.348 zł oraz wykazał WDT na rzecz spółki A. z Francji w kwocie 107.091 zł.

W związku z czynnościami sprawdzającymi dotyczącymi nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za wrzesień 2023r. organ I instancji wystąpił do francuskiej administracji podatkowej na formularzu SCAC celem weryfikacji transakcji z wymienionym podmiotem.

Postanowieniem z 5 grudnia 2023 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Śródmieście, na podstawie art. 87 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm., dalej "ustawa o VAT" przedłużył termin zwrotu VAT za wrzesień do 29 lutego 2024r.

Pismem z 22 grudnia 2023 r. pełnomocnik skarżącego złożył zażalenie na ww. postanowienie, podnosząc zarzuty naruszenia przepisów prawa procesowego, tj. art. 120, art. 121, art. 124 oraz art. 217 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm., dalej "O.p.") w zw. z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT wskazując, że organ podatkowy nadużył swojego uprawnienia do przedłużenia terminu zwrotu podatku od towarów i usług, co przejawia się tym, że nie wykazał okoliczności pozwalających na przyjęcie, że zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania oraz przepisów prawa materialnego, tj. art. 87 ust. 2 i ust. 2b ustawy o VAT poprzez ich błędne zastosowanie polegające na uznaniu, że zasadność zwrotu podatku wymaga dodatkowej weryfikacji oraz podkreślając brak uzasadnienia dla podejmowanych przez organ czynności mających na celu wyjaśnienie wątpliwości co do zwrotu podatku za wrzesień 2023 r.