Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2024 r., sygn. I OSK 2247/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: NSA Zygmunt Zgierski (spr.) del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant: starszy asystent sędziego Anna Siwonia-Rybak po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 grudnia 2019 r., sygn. akt II SA/Kr 1267/19 w sprawie ze skargi T. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] października 2018 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 12 grudnia 2019 r., po rozpoznaniu skargi T. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Wojewody Małopolskiego z [...] października 2018 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości, uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził na rzecz skarżącej Spółki zwrot kosztów postępowania.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył A.P. Zaskarżył to rozstrzygnięcie w całości, wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji celem ponownego rozpoznania sprawy oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie:

1) art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 404), dalej: specustawa przesyłowa, przez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że "prawnie występuje możliwość, aby tę samą nieruchomość obciążyć wielokrotnie ograniczeniem sposobu korzystania" na podstawie art. 22 specustawy przesyłowej oraz na podstawie art. 124 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2018 r. poz. 121, z późn. zm.), dalej: ugn, w odniesieniu do tej samej inwestycji (tych samych urządzeń elektroenergetycznych), podczas gdy decyzja ograniczająca sposób korzystania z nieruchomości zgodnie z art. 22 ust. 1 specustawy przesyłowej, w odniesieniu do konkretnego zakresu przedmiotowego, ma charakter wywłaszczeniowy na rzecz Skarbu Państwa, powodując trwałe ograniczenie prawa własności właściciela nieruchomości (odbiera część uprawnień właścicielskich, uszczuplając tym samym treść prawa własności oznaczonej nieruchomości) w celu wykonywania na niej uprawnień zbliżonych do służebności przesyłu oraz mając charakter publicznoprawny – z możliwością powołania się na nią każdoczesnego właściciela nieruchomości oraz właściciela urządzenia energetycznego, tym samym niedopuszczalnym i niemożliwym jest ponowne ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości należącej do osoby prywatnej na podstawie art. 22 ust. 1 specustawy przesyłowej w tożsamym zakresie przedmiotowym (dotyczącym tych samych urządzeń elektroenergetycznych), gdyż osoba prywatna, do której kierowane są ewentualne żądania w tym zakresie, nie dysponuje już prawem własności w zakresie umożliwiającym jego ponowne wywłaszczenie, wobec wywłaszczenia dokonanego na rzecz Skarbu Państwa;