Wyrok NSA z dnia 16 lipca 2024 r., sygn. III OSK 1505/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) sędzia del. WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2023 r. sygn. akt II SA/Wa 347/21 w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 14 grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 marca 2023 r. sygn., akt II SA/Wa 347/21, po rozpoznaniu skargi S. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 14 grudnia 2020 r. nr [...], w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe – uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia 13 października 2020 r.

Jak wskazał Sąd pierwszej instancji Komendant Główny Policji decyzją z 14 grudnia 2020 r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję z 13 października 2020 r., nr [...], którą Komendant Wojewódzki Policji w B., na podstawie art. 104 § 1 K.p.a. w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2020, poz. 1610) – dalej: "ustawa o szczególnych rozwiązaniach", odmówił S. S. (dalej: "skarżący") wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy w związku z jego zwolnieniem ze służby z dniem 7 kwietnia 2017 r., zgodnie z jego wnioskiem z 22 listopada 2018 r.

Skarżący wywiódł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na ww. decyzję Komendanta Głównego Policji. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie art. 190 ust. 4 Konstytucji RP w zw. z art. 115a ustawy o Policji, w zakresie wynikającym z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. sygn. akt K 7/15, poprzez pozbawienie go należnych z mocy prawa świadczeń w postaci właściwej wysokości ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Zarzucił również, że wydane decyzje uniemożliwiły mu realizację gwarantowanego w art. 66 ust. 2 Konstytucji RP prawa funkcjonariusza do urlopu wypoczynkowego w formie ekwiwalentu z tytułu jego niewykorzystania, pod pretekstem konieczności stosowania ustawy o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw - z pominięciem powołanego wyroku Trybunału Konstytucyjnego.