Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.371.2024.1.LM

Określenie obowiązku podatkowego w związku z otrzymanymi opłatami za rezerwację za świadczenie usług w obiekcie hotelowym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia obowiązku podatkowego w związku z otrzymanymi opłatami za rezerwację za świadczenie usług w obiekcie hotelowym.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka (…) (dalej jako Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT, który prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług hotelarskich i usług związanych z zakwaterowaniem sklasyfikowanych do PKWIU 2015 pod symbolem 55.10 korzystając w tym zakresie z sieci obiektów hotelowych będących własnością Spółki lub zarządzanych przez Spółkę.

W zakresie pozyskiwania klientów na Państwa usługi, Spółka współpracuje z kontrahentem (dalej jako Pośrednik), w zakresie organizacji promocji marki Spółki, w szczególności określonych obiektów hotelowych Spółki oraz usług oferowanych (w szczególności usług noclegowych) w ramach danego obiektu hotelowego należącego do Spółki. Usługi te Pośrednik świadczy za pomocą (...) internetowego tj. (…) - dalej jako X. Usługi te są oferowane przez Pośrednika użytkownikom tego X.

Współpraca pomiędzy Spółką a Pośrednikiem jest sformalizowana umową o współpracę w tym stanowiącą Ogólne Warunki Umowy (dalej OWU), które są załącznikiem do umowy o współpracę.

W celu wykonywania umowy Pośrednik będzie pośredniczyć w zamieszczaniu ofert na usługi świadczone w obiekcie hotelowym należącym do Spółki za pomocą X oraz będzie przyjmować i przekazywać na rzecz Spółki płatności dokonywane przez użytkowników X z tytułu dokonywanych rezerwacji na usługi oferowane przez Spółkę w danym obiekcie hotelowym.

Zgodnie z treścią wiążącej Strony umowy, Pośrednik:

• nie jest stroną transakcji ani stroną umowy zawieranej pomiędzy Użytkownikiem a Spółką jako właścicielem obiektu hotelowego (w szczególności dotyczy to usług świadczonych na terenie obiektu hotelowego);
• nie jest pełnomocnikiem obiektu hotelowego lub Użytkownika w zakresie dokonywania rezerwacji lub zawarcia umowy pomiędzy tymi stronami;
• pośrednikiem działającym na zlecenie Użytkownika;
• nie pełni też funkcji oferenta i organizatora usług świadczonych w obiekcie hotelowym.

Użytkownik X aby skorzystać z usług oferowanych w danym obiekcie hotelowym Spółki jest uprawniony do złożenia rezerwacji m.in. pokoju hotelowego. Po dokonaniu rezerwacji Użytkownik jest uprawiony do skorzystania z usług, wybranych spośród oferty danego obiektu w terminie i warunkach określonych dokonanej rezerwacji.

Każdorazowo oferta na usługi obiektu hotelowego zamieszczana na X zawiera informacje w zakresie warunków i terminów zmian lub anulowania dokonanych rezerwacji. Zgodnie z OWU brak możliwości zmiany lub anulowania rezerwacji w tym bezpośrednio w obiekcie hotelowym musi być wyraźnie wskazany w treści zamieszczanej oferty.

Każda z ofert na usługi obiektu hotelowego wskazuje na co najmniej jedną z wymienionych metod płatności: płatność z góry, płatność zadatkiem oraz płatność dwuczęściowa. Z zastrzeżeniem, że w przypadku płatności z zadatkiem lub dwuczęściowej: pierwsza część wpłaty tj. 30% wartości rezerwacji Użytkownik dokonuje za pośrednictwem Pośrednika. Drugą część wpłaty tj. 70% wartości rezerwacji w ramach metody płatności dwuczęściowej Użytkownik dokonuje za pośrednictwem Pośrednika. Wyjątkiem jest sytuacja gdy druga część (70% wartości rezerwacji) płatności w ramach wyboru metody płatności zadatkiem jest regulowana bezpośrednio do Spółki (w obiekcie hotelowym w, którym dokonano rezerwacji).

Poza wskazanym wyjątkiem płatności z tytułu rezerwacji dokonywane są przez Użytkowników za pośrednictwem Pośrednika. Zgodnie z OWU Pośrednik jest zobowiązany do przekazania całości otrzymanych środków pieniężnych od Użytkownika z tytułu płatności należnej Spółce za rezerwację (po pomniejszeniu należnej prowizji Pośrednikowi) - najpóźniej w terminie 3 dni przed datą rozpoczęcia pobytu (skorzystania z usług Spółki) w obiekcie hotelowym. Do momentu otrzymania płatności od Pośrednika - środki są zgromadzone na rachunkach bankowych Pośrednika. Spółka nie ma prawa do dysponowania środkami pieniężnymi - tytułem wpłat na rezerwacje - zgromadzonymi na koncie Pośrednika. Ponadto, Spółka nie posiada żadnego subkonta u Pośrednika. Spółka może swobodnie dysponować środkami pieniężnymi dopiero gdy Pośrednik przekaże je na rachunek bankowy Spółki.

Pytanie

W związku z powyższym Spółka ma wątpliwości co do ustalenia właściwego momentu powstania obowiązku podatkowego VAT w odniesieniu do otrzymywanych płatności dokonywanych na poczet rezerwacji za pośrednictwem Pośrednika, tj. czy obowiązek podatkowy w VAT powstaje w dacie zapłaty należnej części płatności przez Użytkownika na rachunek bankowy Pośrednika, czy w dacie otrzymania od Pośrednika płatności dokonanej na poczet rezerwacji na rachunek bankowy Spółki?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki obowiązek podatkowy VAT w odniesieniu do otrzymywanych płatności dokonywanych na poczet rezerwacji za pośrednictwem Pośrednika powstaje w dacie otrzymania od Pośrednika płatności dokonanej na poczet rezerwacji na rachunek bankowy Spółki.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Powstanie obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania należności (całości lub części) przed wykonaniem czynności podlegającej opodatkowaniu jest rozwiązaniem opartym na przepisie art. 65 dyrektywy VAT 2006/112/WE zgodnie z którym w przypadku wpłaty zaliczek przed dostawą towarów lub świadczeniem usług, VAT staje się wymagalny w momencie otrzymania wpłaty i naliczany jest od wysokości otrzymanej wpłaty.

Z punktu widzenia konstrukcji VATU omawiane przepisy odnoszące się do zaliczek (przedpłat etc.) nie tworzą nowego przedmiotu opodatkowania, jakim jest dokonanie płatności. Otrzymanie zaliczki przyspiesza bowiem jedynie powstanie obowiązku podatkowego związanego z mającą nastąpić dostawą towarów lub świadczeniem usług. Stąd regulacji dotyczących zaliczek nie można rozpatrywać w oderwaniu od czynności opodatkowanej, na poczet której zaliczka jest dokonywana.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem TSUE aby otrzymana zaliczka lub przedpłata skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego dla celów VAT musi mieć ona skonkretyzowany charakter poprzez odniesienie się do konkretnej dostawy towaru lub innego świadczenia oraz musi być definitywna, zob. wyrok TSUE z 21 lutego 2006 r. C-419/02, BUPA Hospitals Ltd z 31 maja 2018 r. w połączonych sprawach C-660/16 i C-661/16 (Finanzamt Dachau v. Achim Kollrofś i Finanzamt Góppingen v. Erich Wirtl).

Obie wskazane przesłanki w orzecznictwie TSUE muszą być spełnione łącznie aby wcześniejsza płatność była zaliczką w rozumieniu ustawy o VAT, a co za tym idzie, otrzymana wpłata rodziła obowiązek podatkowy u sprzedawcy.

O ile należy uznać w ocenie Spółki, że wpłata dokonywana na poczet rezerwacji przez Użytkownika dotyczy skonkretyzowanego świadczenia (konkretnej usługi realizowanej w obiekcie należącym do Spółki lub zarządzanym przez Spółkę) o tyle nie można uznać, że spełniona będzie przesłanka definitywnego charakteru otrzymanej zaliczki lub przedpłaty w momencie jej wpływu na rachunek bankowy Pośrednika.

Zaliczka aby podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być definitywna. Jeżeli wpłata dokonana przez potencjalnego nabywcę usługi lub towaru ma zwrotny charakter, np. w celu zabezpieczenia wykonania umowy, nie stanowi zaliczki podlegającej opodatkowaniu. O ewentualnym opodatkowaniu takiej zaliczki decydować będzie np. zaliczenie wpłaty na poczet ceny w przypadku dojścia umowy do skutku, zob., zob. wyrok WSA we Wrocławiu z 29 lutego 2016 r., I SA/Wr 1713/15 lub wyrok WSA w Gdańsku z 27 stycznia 2016 r., I SA/Gd 1601/15, również interpretacja indywidualna DKIS z 7 grudnia 2023 r., 0114-KDIP1-1.4012.641.2023.1.AWY.

W ocenie Spółki aby jednak można było mówić o czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, musi dojść do faktycznego otrzymania środków, tj. możliwości swobodnego zadysponowania nimi. Zgodnie z przytoczonymi postanowieniami OWU, Spółka podkreśla, że płatności dokonywane przez Użytkowników są przekazywane na rachunek bankowy Spółki przez Pośrednika. To Pośrednik jako pierwszy otrzymuje dokonaną płatność przez Użytkownika i to na rachunku bankowym należącym do Pośrednika są przechowywane te środki pieniężne.

Postanowienia OWU określają jedynie maksymalny najpóźniejszy termin w jakim środki te powinny zostać przekazane na rachunek bankowy Spółki przez Pośrednika. OWU nie określa prawnych instrumentów na podstawie, których Spółka we wcześniejszym terminie może skutecznie żądać ich wpływu na swój rachunek bankowy. Do momentu przekazania środków zgormadzonych na rachunku bankowym Pośrednika tytułem opłaty rezerwacyjnej przez Użytkownika - Spółka nie ma swobody dysponowania tymi środkami i jako takie pozostają do dyspozycji Pośrednika a nie Spółki.

Spółka nie ma możliwości w dowolnym momencie dokonać wypłaty z konta Pośrednika na swoje konto bankowe takich środków (tyt. opłaty rezerwacyjnej).

Zatem w ocenie Spółki dopiero w momencie otrzymania takich środków na rachunek bankowy należący do Spółki od Pośrednika może nimi swobodnie dysponować a przez to dopiero w tym momencie otrzymane środki spełniają przesłanki o jakich mowa wyżej aby stały się zaliczką/przedpłatą podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy o VAT.

Końcowo Spółka pragnie nawiązać do analogii jaka występuje pomiędzy opisanym stanem faktycznym a skutkami podatkowymi wobec środków gromadzonych na rachunkach powierniczych deweloperskich. W powszechnej praktyce organów podatkowych a w szczególności stanowisku jakim konsekwentnie zajmuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, do momentu zatem uwolnienia środków zgromadzonych na rachunku poszczególne płatności mają charakter nieostateczny, warunkowy i podlegają potencjalnie zwrotowi. W konsekwencji, do czasu spełnienia się warunków zawieszających przewidzianych w umowie mają one charakter zabezpieczający, nie stanowiąc faktycznie ani formy zaliczki, ani częściowej płatności. Charakter środków zgromadzonych na rachunku ulega zmianie dopiero w chwili spełnienia warunków zawieszających i w konsekwencji ich uwolnienia, a zatem w chwili, kiedy sprzedawca może uznać środki za faktycznie otrzymane do jego dyspozycji.

Powyższe potwierdzają interpretacje indywidualne:

• interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 4 lutego 2021 r., 0114-KDIP4-2.4012.630.2020.1.MMA,
• interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 2 lutego 2021 r., 0113-KD1PT1-2.4012.828.2020.1.AJB,
• interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 28 stycznia 2021 r., 0111-KDIB3-1.4012.949.2020.1.AB.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 24 maja 2023 r., 0114-KDIP4-2.4012.169.2023.1.WH organ ten wskazał, że z uwagi na charakter kaucji jaki ma wpłata przez klienta na rzecz dewelopera opłaty rezerwacyjnej, która do chwili podpisania umowy deweloperskiej lub innej umowy dotyczącej przedmiotu rezerwacji pełni gwarancyjną funkcję a przez to przez ten okres nie podlega VAT (nie wywołuje skutków w VAT).

W efekcie, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie art. 19a ust. 1 ustawy

W myśl art. 19a ust. 2 ustawy

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany wyżej przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Ustawodawca w ustawie o VAT nie sprecyzował co należy rozumieć przez moment wykonania usługi. Jednakże należy przyjąć, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Przy określaniu chwili wykonania usługi należy mieć na uwadze specyfikę danej usługi i obowiązki ciążące na stronach umowy, w szczególności rodzaj i charakter składających się na daną usługę czynności. Wyżej wymienione kwestie – zgodnie z zasadą swobody zawierania umów regulowane są w zawieranych przez strony umowach cywilnoprawnych, chyba, że zasady wykonywania danego rodzaju usług są regulowane przepisami prawa.

Jeżeli przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, który prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług hotelarskich i usług związanych z zakwaterowaniem sklasyfikowanych do PKWIU pod symbolem 55.10 korzystając w tym zakresie z sieci obiektów hotelowych będących własnością Spółki lub zarządzanych przez Spółkę.

W zakresie pozyskiwania klientów na swoje usługi Spółka współpracuje z kontrahentem (Pośrednik), w zakresie organizacji promocji marki Spółki, w szczególności określonych obiektów hotelowych Spółki oraz usług oferowanych (w szczególności usług noclegowych) w ramach danego obiektu hotelowego należącego do Spółki. Usługi te Pośrednik świadczy za pomocą X internetowego.

Współpraca pomiędzy Spółką a Pośrednikiem jest sformalizowana umową o współpracę.

W celu wykonywania umowy Pośrednik będzie pośredniczyć w zamieszczaniu ofert na usługi świadczone w obiekcie hotelowym należącym do Spółki za pomocą X oraz będzie przyjmować i przekazywać na rzecz Spółki płatności dokonywane przez użytkowników X z tytułu dokonywanych rezerwacji na usługi oferowane przez Spółkę w danym obiekcie hotelowym.

Użytkownik X aby skorzystać z usług oferowanych w danym obiekcie hotelowym Spółki jest uprawniony do złożenia rezerwacji m.in. pokoju hotelowego. Po dokonaniu rezerwacji Użytkownik jest uprawiony do skorzystania z usług, wybranych spośród oferty danego obiektu w terminie i warunkach określonych dokonanej rezerwacji.

Każdorazowo oferta na usługi obiektu hotelowego zamieszczana na X zawiera informacje w zakresie warunków i terminów zmian lub anulowania dokonanych rezerwacji.

Każda z ofert na usługi obiektu hotelowego wskazuje na co najmniej jedną z wymienionych metod płatności: płatność z góry, płatność zadatkiem oraz płatność dwuczęściowa. Z zastrzeżeniem, że w przypadku płatności z zadatkiem lub dwuczęściowej: pierwsza część wpłaty tj. 30% wartości rezerwacji Użytkownik dokonuje za pośrednictwem Pośrednika.

Po dokonaniu rezerwacji Użytkownik jest uprawiony do skorzystania z usług, wybranych spośród oferty danego obiektu w terminie i warunkach określonych dokonanej rezerwacji.

Zgodnie z OWU Pośrednik jest zobowiązany do przekazania całości otrzymanych środków pieniężnych od Użytkownika z tytułu płatności należnej Spółce za rezerwację (po pomniejszeniu należnej prowizji Pośrednikowi) - najpóźniej w terminie 3 dni przed datą rozpoczęcia pobytu (skorzystania z usług Spółki) w obiekcie hotelowym. Do momentu otrzymania płatności od Pośrednika - środki są zgromadzone na rachunkach bankowych Pośrednika.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii ustalenia właściwego momentu powstania obowiązku podatkowego VAT w odniesieniu do otrzymywanych płatności dokonywanych na poczet rezerwacji za pośrednictwem Pośrednika, tj. czy obowiązek podatkowy w VAT powstaje w dacie zapłaty należnej części płatności przez Użytkownika na rachunek bankowy Pośrednika, czy w dacie otrzymania od Pośrednika płatności dokonanej na poczet rezerwacji na rachunek bankowy Spółki.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie więc ze Słownikiem języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. Stosownie do powyższego, zaliczka jak również przedpłata jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją.

Aby uznać wpłacaną kwotę za zaliczkę/przedpłatę na poczet przyszłych dostaw towarów lub świadczenia usług, istotne jest aby przyszłe świadczenie było jasno określone w sposób umożliwiający jego identyfikację.

W wyroku z 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd i Goldsborough Developments Ltd przeciwko Commissioners of Customs & Excise, TSUE stwierdził, że w zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi VI Dyrektywy VAT, nie mieści się przedpłata dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości niewykorzystaną przedpłatę. Należy wskazać, że art. 10 ust. 2 akapit drugi powyższej Dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy zapłata następuje przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, podatek staje się wymagalny w momencie otrzymania płatności i od jej wysokości.

W powyższym wyroku TSUE podkreślił również, że „(...) w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, (...) w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone”.

Powyższy wyrok TSUE zachowuje swoją aktualność na gruncie obecnie obowiązującej Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.).

Zatem, aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę, przedpłatę muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

• zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),
• konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,
• w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.

Jednocześnie należy wskazać, że zaliczka, przedpłata nie tworzą samodzielnego bytu podatkowego, lecz są ściśle związane z konkretnym świadczeniem i nie można rozpatrywać ich jako czynności „oderwanej” od sprzedaży. Nie są one dodatkowymi czynnościami, lecz są integralnie związane z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na poczet których zostały uiszczone.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że wpłacane przez Użytkowania na rzecz Pośrednika opłaty za rezerwację, dotyczą konkretnej usługi hotelowej, a więc usługi znanej z miejsca i warunków jej wykonania, terminu pobytu i zapewnianych świadczeń. Zatem opłata rezerwacyjna, która jest wpłacana na konto Pośrednika za faktyczne wykonanie usługi w obiekcie hotelowym przez Spółkę jest zaliczką na tę usługę, co pozwala ją traktować jako zaliczkę w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy.

W związku z powyższym bez znaczenia jest dla rozstrzygnięcia okoliczność, jak strony (Pośrednik i Spółka) umówiły się co do terminu, w którym płatności od Użytkowników  zostaną przekazane na konto bankowe Spółki, gdyż pomiędzy Spółką a Pośrednikiem, nie dochodzi do sprzedaży.

W konsekwencji w niniejszej sprawie w momencie otrzymania od klienta wpłaty na usługi w obiekcie hotelowym, powstaje u Spółki obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy. W przedstawionej sytuacji otrzymana od Użytkownika płatność ma wyraźny związek z późniejszym konkretnym świadczeniem, które jest jasno sprecyzowane w momencie nabycia. Zapłata ta uprawnia bowiem Użytkownika do skorzystania z usług świadczonych przez Spółkę, w odpowiednim czasie wynikającym z rezerwacji.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że w przypadku otrzymania przez Pośrednika zaliczki, na poczet świadczonych przez Spółkę usług w obiekcie hotelowym, obowiązek podatkowy dla Spółki powstanie zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy - z chwilą jej otrzymania przez Pośrednika, w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy lokalu w wykonaniu umowy deweloperskiej oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wpłat dokonywanych na mieszkaniowe rachunki powiernicze. Zatem interpretacje te zostały wydane w indywidualnej sprawie osadzonej w odmiennym stanie faktycznym. W związku z powyższym wskazane przez Państwa interpretacje nie mogą mieć wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Tym samym Państwa stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).