Interpretacja indywidualna z dnia 22 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.436.2024.2.AKu

Zwolnienie z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 lipca 2024 r. (data wpływu 15 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 20 marca 2023 r. podpisał Pan Umowę przedwstępną Nr ..... ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz przedwstępną umowę sprzedaży. Umowa została podpisana ze spółką … S.A. (dalej jako „Deweloper”). Umowa ta dotyczyła zakupu przez Pana nieruchomości położonej w .... przy ul. … (dalej jako „Nieruchomość B”).

10 maja 2023 r. zawarł Pan umowę pożyczki hipotecznej na kwotę 252 000 zł, nr … z … S.A. (dalej jako „Pożyczka”).

Pożyczka ta została zabezpieczona nieruchomością położoną w ...... przy ul. …, KW: … (dalej jako „Nieruchomość A”). Jedynym właścicielem Nieruchomości A w tamtym okresie była Pana żona ..... (nieruchomość należała do jej majątku osobistego – nigdy nie była objęta wspólnością majątkową małżeńską). Zgodnie z § 1 Umowy Pożyczki „Pożyczka nie jest przeznaczona na nabycie określonej rzeczy lub usługi”.

W dniu 12 maja 2023 r. wpłacił Pan na rzecz Dewelopera 262 720 zł 44 gr tytułem wkładu własnego na zakup Nieruchomości B (252 000 zł tej kwoty pochodziło z Pożyczki).

W dniu 10 maja 2023 r. zawarł Pan również Umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych nr … z … S.A w wysokości 310 400 zł. (dalej jako „Kredyt hipoteczny”). Jako zabezpieczenie Kredytu hipotecznego ustalona została hipoteka na rzecz banku .... na Nieruchomości B.

29 czerwca 2023 r. zawarł Pan umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i umowę sprzedaży Rep. A. Nr …Nieruchomości B (kupił Pan nieruchomość B). W nieruchomości B realizuje Pan w tej chwili swoje cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 oraz art. 21 ust. 30a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., dalej również jako: „u.p.d.o.f.”).

28 lipca 2023 r. została podpisana umowa darowizny Rep. A Nr …, zgodnie z którą, Pana żona .... podarowała Panu Nieruchomość A. W związku z otrzymaną darowizną stał się Pan wyłącznym właścicielem Nieruchomości A. Nieruchomość ta weszła do Pana majątku odrębnego.

W dniu 29 września 2023 r. sprzedał Pan Nieruchomość A (Rep. A Nr …) za kwotę 500 000 zł. Z uwagi na fakt, iż pożyczka zabezpieczona była na Nieruchomości A, to środki w wysokości zadłużenia tj. 252 278 zł 13 gr zostały bezpośrednio zapłacone przelewem przez kupującego na rachunek techniczny służący wcześniejszej spłacie pożyczki, w celu całkowitej spłaty wierzytelności zabezpieczonej hipoteką na Nieruchomości A.

Dodatkowo wskazuje Pan, iż:

·sprzedaż Nieruchomości A nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·w momencie dokonywania opisanych we wniosku czynności pomiędzy Panem i Pana żoną nie istniała i nie istnieje ustawowa wspólność majątkowa małżeńska (od początku małżeństwa mieliście rozdzielność majątkową).

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy spłata pożyczki nr … w wysokości 252 278 zł 13 gr, która została zaciągnięta na zakup Nieruchomości B w celu realizacji Pana celów mieszkaniowych, może zostać uznana za wydatek, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wydatek na własne cele mieszkaniowe)?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Pana, spłatę pożyczki nr… należy potraktować jako wydatek na własne cele mieszkaniowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 u.p.d.o.f. za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., uważa się wydatki poniesione na:

a)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,

b)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,

c)spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Z tego katalogu płynie kilka istotnych wniosków:

1)chodzi o kredyt (pożyczkę), zaciągnięte na własne cele mieszkaniowe;

2)kredyt (pożyczka) musiały być zaciągnięte przed odpłatnym zbyciem nieruchomości;

3)kredyt (pożyczka) zostały udzielone wyłącznie przez bank lub SKOK z siedzibą w Polsce, innym kraju UE, EOG albo Konfederacji Szwajcarskiej;

4)chodzi wyłącznie o kredyty (pożyczki), które zostały zaciągnięte przez podatnika, tj. osobę, która dokonała zbycia nieruchomości.

Najważniejszym warunkiem zastosowania zwolnienia jest cel zaciągniętego kredytu. Chodzi wyłącznie o cele wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 u.p.d.o.f. Zgodnie z przytoczonym artykułem za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Zgodnie z przytoczonym stanem faktycznym pożyczka została zaciągnięta na realizację celu mieszkaniowego, tj. zakupu Nieruchomości B, w której obecnie realizuje Pan swoje cele mieszkaniowe (mieszka). Pożyczka została zaciągnięta 10 maja 2023 r., czyli przed odpłatnym zbyciem Nieruchomości A, które nastąpiło 29 września 2023 r. Pożyczka została udzielona przez bank posiadający siedzibę w Polsce. Pożyczka została zaciągnięta przez Pana. A zatem, spełnia Pan wszystkie warunki, które determinują zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f.

Dodatkowo zaznacza Pan, że dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie, nie ma znaczenia czy z treści umowy pożyczki wynika, na jaki cel została ona udzielona, ani też czy go w ogóle określono. Najistotniejsze jest natomiast to, czy pożyczkę bankową w rzeczywistości przeznaczono na cele wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f.

Stanowisko to uzyskało aprobatę m.in. w wyroku NSA z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. akt II FSK 3588/16, w wyroku NSA z dnia 29 czerwca 2018 r., sygn. akt II FSK 1757/16, w wyroku NSA z dnia 4 lutego 2021 r., sygn. akt II FSK 2745/18, interpretacji DKIS z dnia 13 stycznia 2023 r., Nr 0112-KDIL2-1.4011.900.2022.2.DJ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 28 lipca 2023 r. otrzymał Pan w drodze darowizny od żony nieruchomość, z którą ma Pan rozdzielność majątkową. Nieruchomość ta weszła do Pana majątku odrębnego. W dniu 29 września 2023 r. sprzedał Pan ww. nieruchomość.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jak wynika z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W świetle natomiast art. 43 § 1 ww. Kodeksu:

Na podstawie art. 47 § 1 ww. Kodeksu:

Na podstawie powyższego przepisu stwierdzić należy, że małżonkowie poprzez zawarcie stosownej umowy (np. rozszerzającej lub ograniczającej wspólność ustawową bądź ustanawiającej rozdzielność majątkową) mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż przez Pana w dniu 29 września 2023 r. nieruchomości, nabytej 28 lipca 2023 r. w drodze darowizny, stanowi dla Pana źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości/prawa majątkowego określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży) a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

Przy czym, zgodnie z treścią art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei, jak stanowi art. 21 ust. 30 ww. ustawy:

Ustawodawca uzależnia prawo do skorzystania ze zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie, środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Wskazać należy, że zawarte w art. 21 ust. 25 ww. ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym, tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Zaznaczyć również należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego oraz udziału w tym prawie, jest fakt wydatkowania środków z ich odpłatnego zbycia – począwszy od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż – wyłącznie na enumeratywnie (wyczerpująco) wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. W przypadku wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości/prawa majątkowego na spłatę kredytu (pożyczki) istotne jest również, aby kredyt (pożyczka) został/została zaciągnięty/zaciągnięta przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego oraz to, żeby kredyt (pożyczka) został/została wykorzystany/wykorzystana na cel mieszkaniowy wymieniony w ww. ustawie. Spłata kredytu (pożyczki) stanowi bowiem etap realizacji tego celu.

Ponadto, zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki na własne cele mieszkaniowe uznaje się wyłącznie spłatę kredytu (pożyczki), którymi sfinansowane zostały wydatki mieszkaniowe oraz odsetki od tego kredytu (pożyczki). Takimi wydatkami nie są inne opłaty oraz prowizje, w tym związane z wcześniejszą spłatą kredytu (pożyczki).

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 cytowanej ustawy wynika, że dla możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia istotnym jest, aby zostały zaspokojone własne cele mieszkaniowe podatnika.

Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc, uregulowane w powołanym przepisie zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie w znaczeniu przedmiotowym. Z punktu widzenia zastosowania omawianego zwolnienia istotne znaczenie ma faktyczne wydatkowanie (nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe.

Zauważyć również należy, że w przypadku, gdy w umowie kredytu lub pożyczki nie został wskazany cel przeznaczenia kredytu/pożyczki, a pozostałe okoliczności (np. faktyczne przeznaczenie środków pochodzących z tego kredytu/pożyczki) wskazują, że celem zaciągnięcia była realizacja przez podatnika własnego celu mieszkaniowego – przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25-30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatki na spłatę takiego kredytu lub pożyczki oraz odsetek od takiego kredytu lub pożyczki dają prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Treść art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy wskazuje, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej na cel określony w pkt 1 lit. a) ww. ustawy, np. na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Z istoty rozwiązania zawartego w tych przepisach wynika, że przed uzyskaniem przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, podatnik winien zaciągnąć kredyt (pożyczkę), np. na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Realizacja własnych celów mieszkaniowych powinna polegać na tym, że w przypadku nabycia lokalu mieszkalnego podatnik będzie w tym lokalu takie cele realizować, a więc będzie w nim mieszkał.

Jak wynika z opisu sprawy, 10 maja 2023 r. zawarł Pan umowę pożyczki hipotecznej na kwotę 252 000 zł, a w dniu 12 maja 2023 r. wpłacił Pan na rzecz Dewelopera kwotę 262 720 zł 44 gr tytułem wkładu własnego na zakup lokalu mieszkalnego. Następnie, 29 czerwca 2023 r. zawarł Pan umowę ustanowienia odrębnej własności i umowę sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego. W tej nieruchomości  realizuje Pan swoje cele mieszkaniowe. 28 lipca 2023 r. została podpisana umowa darowizny, zgodnie z którą Pana żona podarowała Panu nieruchomość. W związku z otrzymaną darowizną stał się Pan wyłącznym właścicielem tej nieruchomości i weszła ona do Pana majątku odrębnego.  W dniu 29 września 2023 r. sprzedał Pan ww. nieruchomość za kwotę 500 000 zł. Sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej. Środki uzyskane z tej sprzedaży w wysokości zadłużenia, tj. 252 278 zł 13 gr, zostały bezpośrednio zapłacone przelewem przez kupującego w celu całkowitej spłaty pożyczki na zakup lokalu mieszkalnego, w którym Pan mieszka, zabezpieczonej na sprzedanej nieruchomości.

Wobec powyższego, uznać należy, że wydatkowanie części przychodu ze sprzedaży 29 września 2023 r. nieruchomości nabytej 28 lipca 2023 r., na spłatę pożyczki hipotecznej zaciągniętej w banku, w dniu 10 maja 2023 r. na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. zamieszkania w nim, można uznać za wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości 29 września 2023 r., nabytej w drodze darowizny 28 lipca 2023 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Jednakże, wydatkowanie 29 września 2023 r. przez Pana części przychodu z powyższej sprzedaży nieruchomości nabytej 28 lipca 2023 r., na spłatę pożyczki hipotecznej zaciągniętej w banku w dniu 10 maja 2023 r. na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. zamieszkania w nim, uprawnia Pana do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu ww. sprzedaży, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach ze sprzedaży.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Wyjaśnić również należy, że wydając interpretacje w trybie ww. przepisu Organ nie odnosi się do kwot i nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).