Interpretacja indywidualna z dnia 18 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.171.2024.2.AKR

Zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży Nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 27 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży Nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 czerwca 2024 r. (wpływ 10 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 19 czerwca 2024 r. (wpływ 23 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która nie przebywa na stałe na terytorium Polski – spoczywa na Nim ograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm.). Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem podatku VAT w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą VAT”.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 1 lipca 2013 r. Przeważająca działalność gospodarcza to „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi” (PKD 68.20.Z).

Od 2024 r. Wnioskodawca jest opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.). Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem podatku VAT.

W roku 2012 Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży czterokondygnacyjny wielorodzinny budynek mieszkalny – Kamienicę położoną przy ul. (…), dalej zwaną jako „Nieruchomość” lub „Kamienica”. Dla Nieruchomości jest prowadzona księga wieczysta nr (…). Kamienica została wzniesiona w (...) r.

Kamienica została wprowadzona do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Nieruchomość stanowi środek trwały – została wprowadzona do ewidencji środków trwałych jako budynek mieszkalny. Kamienica podlegała amortyzacji tak długo, jak pozwalał na to stan prawny. Nieruchomość jest uwzględniona w wykazie środków trwałych.

Zgodnie z uproszczonym wypisem z rejestru gruntów wydanym przez Prezydenta Miasta (…) z dnia 7 marca 2024 r. nr (…) grunt, na którym jest położona Kamienica, stanowi tereny mieszkaniowe. Natomiast z wypisu z kartoteki budynków wydanego przez Prezydenta Miasta (…) z dnia 7 marca 2024 r. nr (…) wynika, że Kamienica stanowi budynek mieszkalny klasyfikowany do 110 KST.

Wnioskodawca wynajmuje lokale mieszczące się w Kamienicy w ramach swojej działalności gospodarczej. Z tytułu najmu Wnioskodawca wystawia faktury VAT, w których wykazuje podatek należny.

Nieruchomość została nabyta w 2012 r. jako budynek mieszkalny, a większość lokali służyła wówczas jako mieszkania. Również aktualnie lokale te są przystosowane właśnie do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.

W miarę upływu czasu, pod wpływem sytuacji rynkowej, Wnioskodawca zaczął wynajmować poszczególne lokale wchodzące w skład Kamienicy jako lokale przeznaczone pod prowadzenie działalności gospodarczej. W każdej chwili możliwe jest jednak wynajęcie większości lokali jako lokali mieszkalnych (tzn. takich, które służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych). Dla większości lokali możliwe jest uzyskanie zaświadczeń o samodzielności lokalu mieszkaniowego.

Obecnie Wnioskodawca rozważa zbycie Nieruchomości jako budynku mieszkalnego.

Do dnia zbycia nie jest planowane dokonywanie żadnych zmian konstrukcyjnych w budynku.

Na moment składania Wniosku nie jest znana data zbycia Kamienicy ani kupujący. Wnioskodawca liczy, że sprzedaż nastąpi do końca 2024 r.

Do momentu sprzedaży przedmiotowa Nieruchomość nie zostanie wycofana z wykazu środków trwałych. Sprzedaż nastąpi w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W ostatnich latach Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży innych nieruchomości.

Wnioskodawca nabył Kamienicę za kwotę (…) zł. Jak wynika z treści aktu notarialnego, w dniu dokonywania sprzedaży Nieruchomość znajdowała się w złym stanie technicznym i wymagała kapitalnego remontu.

Od momentu nabycia Wnioskodawca ponosił wydatki w celu podwyższenia standardu Kamienicy. Każdy z lokali przeszedł gruntowny remont, ponieważ Kamienica została nabyta w złym stanie technicznym. Prace wykonane w tych lokalach nie miały na celu przebudowy całego budynku, lecz jedynie stworzenie takich warunków, które umożliwiłyby korzystanie z Nieruchomości.

Doprecyzowanie opisu sprawy

W piśmie z 10 czerwca 2024 r. w odpowiedzi na pytania Organu wskazał Pan poniższe informacje:

1.Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie będącej przedmiotem zapytania Nieruchomości w postaci czterokondygnacyjnego wielorodzinnego budynku mieszkalnego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarówi usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361)?

Pana odpowiedź: Pana zdaniem, nastąpiło już pierwsze zasiedlenie będącej przedmiotem zapytania Nieruchomości w postaci czterokondygnacyjnego wielorodzinnego budynku mieszkalnego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361).

2.Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem wskazanej Nieruchomości a jej dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

Pana odpowiedź: Pomiędzy pierwszym zasiedleniem wskazanej Nieruchomości a jej dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Kamienica została wzniesiona w (...) r. i była użytkowana przez dziesiątki lat. Wnioskodawca nabył Nieruchomość w 2012 r. W dniu nabycia Kamienica znajdowała się w złym stanie technicznym i wymagała kapitalnego remontu przed oddaniem jej do użytku. Niemniej jednak pierwsze zasiedlenie miało miejsce ponad (...) lat temu.

Wnioskodawca przez lata czynił nakłady inwestycyjne, dążąc do poprawy stanu technicznego Kamienicy. Szczegóły ponoszonych wydatków zostaną opisane w odpowiedzi na pytanie nr 3.

3.Czy w odniesieniu do ww. Nieruchomości, ponosił Pan wydatki na jej ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym? Jeżeli ponosił Pan takie wydatki, to prosimy wskazać:

a)czy wydatki te stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej przedmiotowej Nieruchomości?

b)kiedy wydatki były ponoszone?

c)czy ulepszenie wskazanej Nieruchomości prowadziło do jej przebudowy, tj. dokonania istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jej wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jej zasiedlenia?

d)czy miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków?

e)czy po dokonaniu tych ulepszeń ww. Nieruchomość była oddana do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej oraz czy w momencie jej dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego obiektu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń?

Pana odpowiedź: Udzielenie odpowiedzi na pytania wskazane w punkcie 3 jest czasochłonne i wymaga analizy dokumentów księgowych. W związku z tym informuje Pan, że informacje w kwestiach określonych w pytaniu 3 zostaną przedłożone Organowi podatkowemu tak szybko, jak będzie to możliwe.

Ponadto, w piśmie z 19 czerwca 2024 r. uszczegółowił Pan odpowiedź na pytanie nr 3 z wezwania:

Jak wynika z treści aktu notarialnego, w dniu dokonywania sprzedaży Nieruchomość znajdowała się w złym stanie technicznym i wymagała kapitalnego remontu.

Od momentu nabycia Wnioskodawca ponosił wydatki w celu podwyższenia standardu Kamienicy. Każdy z lokali przeszedł gruntowny remont. Prace wykonane w tych lokalach nie miały na celu przebudowy całego budynku, lecz jedynie stworzenie takich warunków, które umożliwiłyby korzystanie z Nieruchomości.

W wezwaniu zadali Państwo następujące pytanie: „Czy w odniesieniu do ww. Nieruchomości, ponosił Pan wydatki na jej ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym?”.

Pojęcie „ulepszenia” zostało bliżej scharakteryzowane w art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) – jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Od momentu nabycia prawa własności Kamienicy, Wnioskodawca dokonywał następujących prac: remonty lokali, wymiana i remont instalacji gazowej, remonty dachu, wymiana okien, wymiana oświetlenia, zabezpieczenie elewacji, malowanie, wymiana domofonu, piaskowanie ścian, wykonanie izolacji fundamentu, wymiana rur spustowych i założenie siatki na elewację, remont piwnicy, wykonanie instalacji wentylacji piwnicy, wymiana płyty chodnikowej i pokrywy studzienki, wykonanie tablicy kutej i Meduzy, wymiana okienek piwnicznych, montaż wentylacji i drzwi, naprawa sufitu, remont instalacji, prace budowlane i konserwatorskie na elewacji frontowej, roboty kamieniarskie.

W pierwszej kolejności należy rozważyć, czy nakłady czynione przez Wnioskodawcę stanowiły przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację.

·Przebudowa

Pojęcie „przebudowy” zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 7a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r. poz. 725), zwanej dalej jako „Prawo budowlane”, zgodnie z którym należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

W orzecznictwie uważa się, że: „Przemurowanie ściany zewnętrznej oraz rozbiórka i wymiana stropu garażu ingeruje w konstrukcję obiektu i jako taka stanowi przebudowę w rozumieniu art. 3 pkt 7a ustawy – Prawo budowlane, uwzględniając, że nie doprowadziła ona do zmiany charakterystycznych parametrów obiektu, jak m.in. jego szerokość, czy długość” (wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 sierpnia 2022 r., II SA/Kr 718/22).

W innym wyroku stwierdzono, że: „Prace budowlane polegające na znacznej ingerencji w strukturę budynku, m.in. poprzez wymianę części ścian z powodu złego stanu technicznego spełniają ustawowe wymogi pozwalające na zakwalifikowanie projektowanych robót budowlanych jako przebudowy w rozumieniu art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego. Przebudowa może bowiem obejmować także ingerencję w część konstrukcyjną istniejącego obiektu budowlanego, prowadząc do zmiany jego parametrów użytkowych lub technicznych” (wyrok WSA w Opolu z dnia 7 listopada 2023 r., II SA/Op 211/23).

Natomiast WSA w Łodzi orzekł, że: „Przebudowa oznacza zmianę układu funkcjonalnego istniejącego obiektu budowlanego, jak i zmianę sposobu użytkowania danego obiektu” (wyrok z dnia 8 listopada 2011 r., II SA/Łd 1069/11).

W wyniku przeprowadzonych prac nie doszło do zmiany parametrów technicznych budynku. Wykonane prace miały na celu poprawę stanu technicznego, który w momencie zakupu nieruchomości był zły, a cała Kamienica nadawała się do gruntownego remontu. Opisane prace mogą nosić znamiona przebudowy. Zatem bez przebudowy budynek nie nadawałby się do użytku.

·Rozbudowa

Pojęcie rozbudowy nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa, lecz w orzecznictwie: „Z rozbudową mamy do czynienia w przypadku zmiany, innych poza wysokością, charakterystycznych parametrów obiektu budowlanego jak kubatura, powierzchna zabudowy, jego długość czy szerokość. Rozbudową będzie zatem powiększenie istniejącego obiektu budowlanego o taki stanowiący charakterystyczny parametr budynku element techniczny, który stanowi (zewnętrzną) część obiektu budowlanego” – tak stanowi wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 stycznia 2019 r., II SA/Po 730/18.

W wyniku podjętych prac budowlanych nie doszło do zmiany charakterystycznych parametrów Nieruchomości, takich jak kubatura, powierzchnia zabudowy, długość czy też szerokość. Nie doszło do powiększenia istniejącego obiektu budowlanego. Wykonane prace nie stanowiły zatem rozbudowy.

·Rekonstrukcja

Pojęcie rekonstrukcji również nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa. Orzecznictwo odnosi się do powszechnego znaczenia tego słowa. „Termin »rekonstrukcja« oznacza odtworzenie czegoś na podstawie dochowanych fragmentów, szczątków, przekazów, form pochodnych, itp., zwłaszcza odbudowanie, odtworzenie na takich podstawach zniszczonych częściowo lub całkowicie budynków albo dzieł sztuki” (wyrok NSA z dnia 14 lutego 2013 r., II OSK 1939/11).

Kamienica zakupiona przez Wnioskodawcę została wzniesiona w (...) r., jest wpisana do ewidencji zabytków. Jej zły stan techniczny w momencie zakupu wymagał podjęcia takich działań, które przywrócą jej dobry stan techniczny, który istniał w przeszłości. W ocenie Wnioskodawcy, wykonane prace mogą zatem stanowić rekonstrukcję.

·Adaptacja

Pojęcie adaptacji również nie doczekało się definicji w przepisach prawa. Orzecznictwo posługuje się słownikowym rozumieniem tego pojęcia. „Adaptacja polegać może na przekształceniu, czyli na nadaniu innej postaci, formy, wyglądu, kształtu, charakteru, zmianie funkcji, zmianie czegoś lub kogoś w coś innego (Uniwersalny słownik języka polskiego. Tom II, PWN, s. 683)” (wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 marca 2014 r., VII SA/Wa 2542/13).

Jak już wspomniano wcześniej, wskutek wykonanych prac stan techniczny zmienił się ze złego na bardzo dobry. W momencie nabycia Kamienica wymagała przejścia gruntownego remontu. Podjęte prace pozwoliły na zamieszkanie w lokalach mieszkalnych lub na korzystanie z lokali usługowych), co nie było możliwe przed remontem. Zatem wykonane prace pozwoliły na takie zaadaptowanie Nieruchomości, aby możliwe było korzystanie z poszczególnych jej części.

·Modernizacja

Modernizacja jest terminem występującym w ustawie VAT, lecz nie został on zdefiniowany. W orzecznictwie przyjmuje się, że: „Modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części” (wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 lipca 2014 r., III SA/Gl 297/14).

Wykonane prace niewątpliwie miały na celu unowocześnienie budynku. Stan budynku w dniu jego zakupu nie pozwalał na jego użytkowanie. W efekcie budynek został udoskonalony i został podniesiony jego standard, tak aby odpowiadał współczesnym wymaganiom.

Podsumowując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, z pewnością doszło do modernizacji Kamienicy. Prawdopodobnie doszło także do jego przebudowy, adaptacji oraz rekonstrukcji.

Ad 3a.

W ocenie Wnioskodawcy, poniesione wydatki stanowiły ponad 30% wartości początkowej przedmiotowej Nieruchomości. Nieruchomość została nabyta za (…) zł, zaś wartość opisanych na wstępie prac wyniosła ok. (…) zł.

Ad 3b.

Wydatki były ponoszone od 2012 r. do 2023 r. Ostatnie duże prace były wykonane w 2021 r. (remonty lokali nr 5 i nr 6). W 2022 i 2023 r. wykonano jedynie drobniejsze prace.

Ad 3c.

W ocenie Wnioskodawcy, opisane prace mogą nosić znamiona przebudowy. Szczegółowa odpowiedź została udzielona wcześniej.

Ad 3d.

Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

Ad 3e.

Po dokonaniu ww. prac Nieruchomość była oddana do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie jej dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego obiektu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń, ponieważ poszczególne części Kamienicy są od wielu lat wynajmowane najemcom. Jak wspomniano wyżej, ostatnie duże prace były wykonane w 2021 r. (remonty lokali nr 5 i nr 6). W 2022 i 2023 r. wykonano jedynie drobniejsze prace.

Pytanie

Czy sprzedaż Nieruchomości opisanej we wniosku będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości opisanej we wniosku będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej: „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy VAT, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy VAT.

W treści ustawy oraz w przepisach wykonawczych prawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zastosowanie zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W celu ustalenia, czy sprzedaż Nieruchomości opisanej we wniosku jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT należy w pierwszej kolejności zweryfikować, czy dostawa Kamienicy jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim.

W świetle art. 2 pkt 14 ustawy VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Odnosząc się do przesłanki określonej w art. 2 pkt 14 lit. a ustawy VAT należy przypomnieć, że Kamienica została wybudowana w (...) r., zatem budynek był użytkowany już ponad (...) temu.

Natomiast, w odniesieniu do przesłanki określonej w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy VAT należy zbadać, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę, które zostały opisane we wniosku, można potraktować jako ulepszenie (tzn. czy wydatki poniesione na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej).

W celu odnalezienia prawidłowego rozwiązania powyższej kwestii należy wskazać na stanowisko doktryny i orzecznictwa w zakresie definicji przedstawionej w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy VAT:

W definicji pierwszego zasiedlenia mowa jest także o dostawie obiektu dokonanej po jego ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, jeżeli wydatki na ten cel stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Ulepszenie tej wartości zostało zrównane z wybudowaniem, a w zasadzie z przebudową obiektu. W przypadku przekroczenia tych 30% należy od nowa stosować reguły dotyczące pierwszego zasiedlenia. Problemem jest ustalenie, od jakiego momentu należy liczyć te 30% (czy ma to być np. wartość historyczna albo wartość z 1 stycznia danego roku?) oraz co mieści się w pojęciu ulepszenia. Artykuł 2 pkt 14 u.p.t.u. odsyła do podatków dochodowych, jednak z art. 12 ust. 2 dyrektywy VAT wynika wyraźnie, że chodzi wyłącznie o przebudowę obiektu.

W przywołanym wyżej wyroku Trybunał Sprawiedliwości uznał, że nie chodzi o tak zdefiniowane „ulepszenie”, ale o „przebudowę” obiektu. Trybunał uznał bowiem, że: „Jakkolwiek termin ten [przebudowa – dopisek aut.] nie jest jednoznaczny (...), to jednak sugeruje on, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia. Tę wykładnię pojęcia »przebudowy« potwierdza orzecznictwo Trybunału, zgodnie z którym z VAT zwolniona jest dostawa nieruchomości, na którą składają się grunt i stary budynek w trakcie przebudowy w nowy budynek, jeżeli w momencie tej dostawy stary budynek został poddany jedynie częściowym robotom rozbiórkowym i przynajmniej w części był jeszcze użytkowany jako taki (wyrok z dnia 12 lipca 2012 r., J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard, C-326/11, EU:C:2012:461, pkt 39). Pojęcie »przebudowy« obejmuje zatem w szczególności przypadek, w którym zostały przeprowadzone pełne lub dostatecznie zaawansowane prace, po zakończeniu których odnośny budynek zostanie przeznaczony do innych celów. Wykładnia pojęcia »przebudowy« zawarta w pkt 52 niniejszego wyroku jest ponadto zgodna z celem dyrektywy VAT, w szczególności w zakresie opodatkowania czynności zmierzającej do zwiększenia wartości danego towaru. Jeżeli chodzi o nowe budynki, jak zauważył w istocie rzecznik generalny w pkt 71 i 72 opinii, ta wartość dodana wynika z prac budowlanych prowadzących do zasadniczej zmiany rzeczywistości materialnej z uwagi na przejście ze stanu niezabudowanej nieruchomości, czy nawet nieuzbrojonej działki, do budynku mieszkalnego. W odniesieniu do starych budynków rzeczona wartość dodana występuje, jeżeli doszło do zasadniczej przebudowy, tak że dany stary budynek może zostać przyrównany do nowego budynku. W niniejszym wypadku należy zauważyć, że pojęcie »przebudowy« zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy VAT zostało transponowane do prawa polskiego w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT poprzez odniesienie się do pojęcia »ulepszenia«. Jednakże, pod warunkiem, że ten ostatni zwrot będzie interpretowany przez sądy krajowe jako synonim »przebudowy« w rozumieniu wskazanym w pkt 52 niniejszego wyroku, podniesiona różnica terminologiczna nie może sama w sobie prowadzić do niezgodności ustawy o VAT z dyrektywą VAT.

(...) Wskazane przepisy tejże dyrektywy [art. 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy VAT – dopisek aut.] należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one temu, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku »ulepszenia« istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie »ulepszenia« jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie «przebudowy» zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy VAT, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

Nie każde ulepszenie o wartości co najmniej 30% początkowej wartości obiektu będzie więc można uznać za przebudowę, a w konsekwencji nie każdy ulepszony budynek będzie traktowany jak nowy, niezasiedlony obiekt, którego dostawa jest opodatkowana stawką VAT.

W wyroku NSA z 21 marca 2019 r., I FSK 1573/14, LEX nr 2654172, Sąd uznał, że odesłanie wprost do definicji ulepszenia przyjętej dla podatków dochodowych nie oddaje istoty problemu i może wprowadzać podatników w błąd:

„pojęcie »przebudowy« zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy VAT zostało transponowane do prawa polskiego w art. 2 pkt 14 u.p.t.u. poprzez odniesienie się do pojęcia »ulepszenia«. (...) różnica terminologiczna nie może sama w sobie prowadzić do niezgodności u.p.t.u. z dyrektywą VAT, o ile pojęcie »ulepszenia« będzie interpretowany przez sądy krajowe jako synonim »przebudowy« w rozumieniu wskazanym w pkt 52 wyroku TSUE. (...) wydatki (...) poniesione w ramach ulepszenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 lit. b u.p.t.u., (...) w świetle omówionego wyżej wyroku TSUE – należy utożsamiać z pojęciem «przebudowy» zawartym w art. 12 ust. 2 dyrektywy VAT (por. pkt 51–55 wyroku C-308/16)” (S. Brzeszczyńska, Sprzedaż nieruchomości przez przedsiębiorcę – optymalizacja VAT, ABC, LEX/el.).

Pojęcie „przebudowy” zostało zdefiniowane w polskim systemie prawnym, więc należy odnieść się do tej definicji.

W myśl art. 3 pkt 7a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r., poz. 682 ze zm.), zwanej dalej „Prawem budowlanym”, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego, przez roboty budowlane rozumie się budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

W wyniku prac zleconych przez Wnioskodawcę, które zostały opisane we wniosku, nie nastąpiła zmiana parametrów użytkowych ani technicznych istniejącego obiektu budowlanego.

Mając na uwadze wyżej przedstawioną argumentację doktryny i orzecznictwa należy wskazać, że prace wykonane w przedmiotowej Kamienicy nie doprowadziły do jej „przebudowy”.

Wprowadzone zmiany nie miały na celu zmiany przeznaczenia, ponieważ – w ocenie Wnioskodawcy – budynek nadal jest nieruchomością mieszkalną. Poszczególne lokale są wynajmowane na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, lecz nie zmienia to charakteru budynku jako nieruchomości mieszkalnej.

Jak wskazano we wniosku, Nieruchomość została zakupiona przez Wnioskodawcę w złym stanie technicznym. Podjęcie określonych prac było niezbędne dla utrzymania obiektu o wartości historycznej, a także w celu stworzenia warunków umożliwiających przebywanie ludzi w tym budynku.

Podsumowując powyższe, przedmiotowa Kamienica nie została przebudowana w wyniku wykonania prac zleconych przez Wnioskodawcę.

Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości opisanej we wniosku będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z powołanymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników majątku przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. W roku 2012 nabył Pan na podstawie umowy sprzedaży czterokondygnacyjny wielorodzinny budynek mieszkalny – Kamienicę, dalej zwaną jako „Nieruchomość” lub „Kamienica”. Kamienica została wzniesiona w (...) r. Kamienica została wprowadzona do Pana działalności gospodarczej i stanowi środek trwały – została wprowadzona do ewidencji środków trwałych jako budynek mieszkalny. Kamienica podlegała amortyzacji tak długo, jak pozwalał na to stan prawny. Nieruchomość jest uwzględniona w wykazie środków trwałych.

Wynajmuje Pan lokale mieszczące się w Kamienicy w ramach swojej działalności gospodarczej. Z tytułu najmu wystawia Pan faktury VAT, w których wykazuje podatek należny. Nieruchomość została nabyta w 2012 r. jako budynek mieszkalny, a większość lokali służyła wówczas jako mieszkania. Również aktualnie lokale te są przystosowane właśnie do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. W miarę upływu czasu, pod wpływem sytuacji rynkowej, zaczął Pan wynajmować poszczególne lokale wchodzące w skład Kamienicy jako lokale przeznaczone pod prowadzenie działalności gospodarczej. W każdej chwili możliwe jest jednak wynajęcie większości lokali jako lokali mieszkalnych (tzn. takich, które służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych). Dla większości lokali możliwe jest uzyskanie zaświadczeń o samodzielności lokalu mieszkaniowego.

Obecnie rozważa Pan zbycie Nieruchomości jako budynku mieszkalnego.

Do dnia zbycia nie jest planowane dokonywanie żadnych zmian konstrukcyjnych w budynku.

Na moment składania Wniosku nie jest znana data zbycia Kamienicy ani kupujący. Zakłada Pan, że sprzedaż nastąpi do końca 2024 r.

Do momentu sprzedaży przedmiotowa Nieruchomość nie zostanie wycofana z wykazu środków trwałych. Sprzedaż nastąpi w ramach Pana działalności gospodarczej.

Od momentu nabycia ponosił Pan wydatki w celu podwyższenia standardu Kamienicy. Każdy z lokali przeszedł gruntowny remont, ponieważ Kamienica została nabyta w złym stanie technicznym. Prace wykonane w tych lokalach nie miały na celu przebudowy całego budynku, lecz jedynie stworzenie takich warunków, które umożliwiłyby korzystanie z Nieruchomości.

Ponosił Pan wydatki na ulepszenie Nieruchomości, które stanowiły ponad 30% wartości początkowej przedmiotowej Nieruchomości. Nieruchomość została nabyta za (…) zł, zaś wartość opisanych na wstępie prac wyniosła ok. (…) zł. Wydatki były ponoszone od 2012 r. do 2023 r. Ostatnie duże prace były wykonane w 2021 r. (remonty lokali nr 5 i nr 6). W 2022 r. i 2023 r. wykonano jedynie drobniejsze prace. Miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków. Po dokonaniu prac Nieruchomość była oddana do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. W momencie jej dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego obiektu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń, ponieważ poszczególne części Kamienicy są od wielu lat wynajmowane najemcom. Nastąpiło już pierwsze zasiedlenie Nieruchomości w postaci czterokondygnacyjnego wielorodzinnego budynku mieszkalnego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem wskazanej Nieruchomości a jej dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Pana wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla sprzedaży Nieruchomości.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży Nieruchomości należy uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nieruchomość, o której mowa we wniosku, jest bowiem wykorzystywana w Pana działalności gospodarczej do najmu.

Zatem, sprzedaż przez Pana przedmiotowej Nieruchomości będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji sprzedaż ta będzie stanowiła – wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy – dostawę towaru, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić jednak należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Wskazać należy, że zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami preferencyjnymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W świetle art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Kwestia ulepszenia środków trwałych została uregulowana w art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Ulepszeniem środka trwałego – w rozumieniu ww. ustawy podatkowej – jest więc:

·przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych,

·rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały,

·rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu,

·adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany,

·modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Zatem nieruchomości jak np. budynki mieszkalne, które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Tak więc, aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Natomiast gdy nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów prawa, aby ocenić, czy dostawa przez Spółkę budynku mieszkalnego (Kamienicy) korzysta ze zwolnienia od podatku należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem ww. budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że ponosił Pan wydatki na ulepszenie Nieruchomości, które stanowiły ponad 30% wartości początkowej przedmiotowej Nieruchomości. Miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków. Po dokonaniu prac Nieruchomość była oddana do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. W momencie jej dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego obiektu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń. Nastąpiło już pierwsze zasiedlenie Nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem wskazanej Nieruchomości a jej dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem w rozpatrywanej sprawie dostawa Nieruchomości nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tej Nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji, dostawa ww. Nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tej sytuacji – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntu, na którym znajduje się ww. Nieruchomość, również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z zastosowaniem zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy Nieruchomości, bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując stwierdzić należy, że sprzedaż Nieruchomości opisanej we wniosku będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, że nastąpiło już pierwsze zasiedlenie Nieruchomości w postaci czterokondygnacyjnego wielorodzinnego budynku mieszkalnego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy oraz, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem Nieruchomości a jej dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).