Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.425.2024.2.AKR

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

2 maja 2024 r. wpłynął wniosek wspólny Państwa z 2 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – lokalu mieszkalnym oraz garażu. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 lipca 2024 r. (wpływ 2 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan … …

ul. …

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani … …

ul. …

3)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani ... ...

Opis stanu faktycznego

21 kwietnia 2023 r. … … i … … (rodzeństwo przyrodnie) oraz … … (brat rodzony) nabyli spadek po swojej siostrze … …-… (odpowiednio przyrodniej i rodzonej). W skład spadku wchodziła nieruchomość - mieszkanie własnościowe o powierzchni 60,80 m² oraz garaż 18 m² położone w …. Wszyscy spadkobiercy zmarłej … …-… mieszkają poza województwem ….

Brat rodzony zmarłej … … zmarł w dniu 15 września 2023 r. i w konsekwencji właścicielami ww. mieszkania i garażu położonego w … zostali również jego żona i dzieci.

Z uwagi na mnogość spadkobierców i koszty związane z utrzymywaniem mieszkania wszyscy wspólnie postanowili o sprzedaży mieszkania i garażu co też nastąpiło 3 listopada 2023 r.

W uzupełnieniu wniosku stwierdzono, że … …, … … i … … są spadkobiercami po zmarłym 15 września 2023 r. … ….

Data śmierci Pani … …-… to 21 kwietnia 2023 r.

Sprzedaż 3 listopada 2023 r. przez ww. spadkobierców udziałów w nieruchomości - mieszkaniu własnościowym oraz garażu nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.).

Pytanie

Czy spadkobiercy zmarłego … …, rodzonego brata spadkodawczyni … …-…, są zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego i garażu należącego przed śmiercią do … ….-…?

Stanowisko Państwa w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych, spadkobiercy zmarłego … … nie są zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego i garażu należącego przed śmiercią do … …-….

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Według Zainteresowanych, treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinna być odczytywana w ten sposób, że okres 5 lat, o którym w tym przepisie mowa winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego uwzględniając okres od nabycia nieruchomości przez uprzednich spadkodawców. Prawo do zastosowania zwolnienia określonego w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych związano z przesłanką upływu okresu 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) przedmiotowej ustawy liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego, powinno być traktowania jako prawo majątkowe wchodzące w skład majątku spadkowego. Literalna interpretacja wskazanych przepisów doprowadza do stanu faktycznego, który w sposób niekonstytucyjny traktuje niektórych spadkobierców tego samego składnika majątkowego. W przedstawionym we wniosku przypadku rodzeństwo przyrodnie nabywając spadek zostałoby zwolnione z płacenia podatku dochodowego od zbycia udziału w mieszkaniu i garażu, gdy jednocześnie brat rodzony nie zdążył zarządzić odziedziczonym majątkiem, ponieważ zmarł a spadkobiercy po nim zostali potraktowani jak podatnicy nabywający i zbywający mieszkanie i garaż na rynku.

Celem wprowadzenia do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisu art. 10 ust. 5 (i nast.) było zwiększenie czytelności i precyzji istniejących przepisów, czyli uczynienia ich bardziej „przejrzystymi” i prostszymi, jak również eliminowanie sytuacji, w których podatnik mógłby czuć się traktowany przez prawo podatkowe niesprawiedliwie, tj. sytuacji, w których przepisy prawa podatkowego nie są dla podatnika „przyjazne”.

System podatkowy oparty na tych fundamentach to system sprawiedliwy, zrozumiały i nieprzeszkadzający podatnikowi w codziennym życiu. Zgodnie z uzasadnieniem do projektu nowelizacji, propozycja rządowa miała przywracać (w zmienionej nieco formule) rozwiązanie obowiązujące w tym zakresie w latach 1994 - 2006, kiedy wolne od podatku dochodowego były dochody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f., jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny (tak wówczas w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d u.p.d.o.f.). Chodziło przy tym również o dbałość o dobro rodziny i nadanie małżeństwu i rodzinie szczególnego rodzaju podmiotowości podatkowej w zakresie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f., co wciąż ma swoje umocowanie w art. 18 Konstytucji RP.

Powyższymi wytycznymi (zaakceptowanymi w orzecznictwie sądów administracyjnych) należy się posiłkować przy wykładni obecnie obowiązującego przepisu art. 10 ust. 5 u.p.d.o.f. i ocenić ustawowy cel zwolnienia w zgodzie z wykładnią historyczną analogicznego przepisu w postaci dawnego art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) u.p.d.o.f.

Zainteresowany nabył udział w nieruchomości w drodze spadkobrania po ojcu, który również nabył ją w wyniku spadkobrania po siostrze, lecz nie dożył (planowanej) sprzedaży. Zmarły ojciec, korzystając z przepisu art. 10 ust. 5 u.p.d.o.f. nie zapłaciłby podatku od sprzedaży nieruchomości nabytej po siostrze. Całkowicie odmienne skutki prawnopodatkowe miałyby jednak już dotyczyć jego spadkobierców z uwagi na brak upływu 5 lat od dnia nabycia spadku nabytego przez ojca po siostrze.

Z tego powodu w ocenie Zainteresowanego wykładnia językowa art. 10 ust. 5 u.p.d.o.f. jest niezgodna z zasadą dostatecznej określoności przepisów prawa podatkowego, ponieważ przepis zwalniający z opodatkowania spadkobierców nabywających nieruchomość w drodze spadku nie uwzględnia sytuacji, w których zgodnie z celem przepis, tj. ochroną rodziny, brak opodatkowania również powinien być przewidziany. Powyższy wniosek zdaniem Wnioskodawcy przemawia za przyjęciem celowościowej wykładni art. 10 ust. 5 u.p.d.o.f., zgodnie z którą pojęcia „w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę”, należy odczytywać w ten sposób, że okres 5 lat powinien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez wszystkich spadkodawców, do których uprzednio należał przedmiotowy majątek. Taka wykładnia pozwala na utrzymanie celu wprowadzenia nowelizacji do przepisów ustawy oraz utrzymanie zwolnienia od podatku dla wszystkich spadkobierców. Takie rozumienie przepisu ustawy powinno być podyktowane uzasadnionym postulatem nadania prawu efektywności (skutecznego realizowania celów, jakie chciano za jego pomocą osiągnąć), a przede wszystkim dążeniem do tego, żeby prawo było sprawiedliwe i rozsądne. Celem ustawodawcy podatkowego wprowadzającego do u.p.d.o.f. art. 10 ust. 5 u.p.d.o.f. była ochrona podatników realizowana w ramach postulatów wprowadzenia rozwiązań ułatwiających realizację przez podatników ich obowiązków podatkowych sprawiających, że płacenie podatków będzie postrzegane jako „proste”, jak również eliminowanie sytuacji, w których podatnik mógłby czuć się traktowany przez prawo podatkowo niesprawiedliwie, tj. sytuacji, w których przepisy prawa podatkowego nie są dla podatnika „przyjazne”. Literalne brzmienie przepisu znajdującego zastosowanie w sprawie narusza wynikającą z art. 32 Konstytucji RP zasadę równości wobec prawa, (w oparciu o wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. III SA/Wa 42/23).

W związku z powyższym dokonane przez wszystkich spadkobierców odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego i garażu nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla spadkobierców zmarłego spadkodawcy będącego jednocześnie spadkobiercą właścicielki nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Stosownie do art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów stosowania art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, który tę nieruchomość nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tej nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. Zatem, za moment nabycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się nabycie nieruchomości lub praw przez spadkodawcę, nie zaś przez jego spadkodawców.

Wskazać należy, że w analizowanej sprawie na powstanie obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży 3 listopada 2023 r. udziałów w nieruchomości - lokalu mieszkalnym oraz garażu wpływa moment nabycia ww. udziałów przez spadkodawcę (ojca Zainteresowanych).

Ojciec Zainteresowanych nabył udziały w ww. nieruchomości - lokalu mieszkalnym oraz garażu w drodze spadku po swojej siostrze 21 kwietnia 2023 r. w dniu jej śmierci.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datą nabycia przez Zainteresowanych przedmiotowych udziałów w nieruchomości - lokalu mieszkalnym oraz garażu jest dzień ich nabycia przez ojca Zainteresowanych, tj. 21 kwietnia 2023 r. ‒ data śmierci siostry ojca Zainteresowanych.

Zatem, mając na uwadze brzmienie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, termin 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, należy w niniejszej sprawie liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów w nieruchomości - lokalu mieszkalnym oraz garażu przez spadkodawcę, a zatem w odniesieniu do udziałów nabytych w spadku po ojcu Zainteresowanych - 21 kwietnia 2023 r., tj. od końca 2023 r.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż 3 listopada 2023 r. przedmiotowych udziałów w nieruchomości - lokalu mieszkalnym oraz garażu stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

W myśl art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c, ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, sprzedaż 3 listopada 2023 r. udziałów w nieruchomości - lokalu mieszkalnym oraz garażu nabytych przez spadkodawcę 21 kwietnia 2023 r. stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiło przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ww. przepisie. Zainteresowani nabyli spadek po swoim ojcu zmarłym 15 września 2023 r., który był spadkobiercą po swojej siostrze zmarłej 21 kwietnia 2023 r. Zatem, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów w nieruchomości - lokalu mieszkalnym oraz garażu przez spadkodawcę (ojca Zainteresowanych). W związku z tym, dochód uzyskany z tej sprzedaży podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Zainteresowanych ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego we wniosku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - sygn. akt III SA/Wa 42/23, który zdaniem Zainteresowanych przemawia za słusznością przedstawionego we wniosku stanowiska wskazującego na niepowstanie przychodu ze sprzedaży tutejszy Organ stwierdza, że przeanalizował ocenę prawną uzasadniającą podjęte w nim rozstrzygnięcie. Zaznaczyć należy, że wyrok ten jest nieprawomocny. Organ podkreśla również, że jakkolwiek orzeczenia sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, to jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym. Powołane orzeczenie Sądu zapadło w indywidualnej sprawie i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawili Zainteresowani i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Państwa w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli Państwo skorzystać, jeżeli zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan ... ... (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).