Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2023 r., sygn. III FSK 1067/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. sp. z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 kwietnia 2023 r. sygn. akt I SA/Po 73/23 w sprawie ze skargi R. sp. z o.o. z siedzibą w P. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 listopada 2022 r. nr 3001-IEE.711.354.2022 w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązań podatkowych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. sp. z o.o. z siedzibą w P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

III FSK 1067/23

| | |UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2023 r., sygn. akt I SA/Po 73/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę R. T. Sp. z o.o. w P. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 listopada 2022 r. w przedmiocie oddalenia skargi na czynność zabezpieczającą.

Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wskazał, że kluczową i najistotniejszą sporną kwestią w niniejszej sprawie, była ocena zasadności stanowiska organu egzekucyjnego w kwestii uznania za nieuzasadnioną skargę na czynność zabezpieczającą, tj. zajęcie innej wierzytelności - nadpłaty podatku od towarów i usług za czerwiec 2022 r. w Urzędzie Skarbowym P. Podkreślił, że skarga, o której stanowi art. 54 § 1 stawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 479 ze zm. - w skrócie: "u.p.e.a."), nie może być traktowana przez zobowiązanego jako jeden z wielu środków prawnych (środków zaskarżenia, wniosków), w których będzie przedstawiał te same argumenty i te same żądania, a organ każdorazowo będzie je rozpatrywał co do istoty. Innymi słowy, w sprawie zainicjowanej skargą na czynności egzekucyjne zobowiązany nie może skutecznie kwestionować zastosowania środka egzekucyjnego z powodu, w jego przekonaniu, niezgodnego z prawem prowadzenia egzekucji, nieistnienia obowiązku podlegającego egzekucji. Są to bowiem zagadnienia podlegające rozpatrzeniu i rozstrzygnięciu w innych trybach przewidzianych w u.p.e.a., jak zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji, czy wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Przedmiotem skargi wnoszonej na podstawie art. 54 § 1 u.p.e.a. mogą być jedynie czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora, ewentualnie przewlekłość postępowania egzekucyjnego. Nadto WSA w Poznaniu uznał, że w niniejszej sprawie nie doszło do sytuacji, w której na etapie postępowania odwoławczego pojawiły się nowe okoliczności, wymagające oceny w obu instancjach. Stanął na stanowisku, że skarżąca niezasadnie wywiodła naruszenie art. 15 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r., poz. 775, dalej: "k.p.a.") i tylko z samego faktu błędnego powołania przez organ I instancji przepisów wykonawczych dotyczących wzoru zawiadomienia o zajęciu innej wierzytelności. Zdaniem sądu pierwszej instancji organ odwoławczy trafnie zauważył, że zaskarżona czynność została dokonana zgodnie z obowiązującym przepisami, a kwestionowane zawiadomienie o zajęciu zawiera wszystkie elementy określone w art. 67 § 2 u.p.e.a. oraz odpowiada wzorowi określonemu w Rozporządzeniu Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 1 grudnia 2020 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych w egzekucji należności pieniężnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 26, dalej " Rozporządzenie z 1 grudnia 2020 r."). Zdaniem WSA w Poznaniu nie było w sprawie podstaw do uchylenia przez organ odwoławczy zaskarżonego postanowienia z uwagi na zarzucane przez skarżącą błędne oznaczenie dłużnika zajętej wierzytelności. Zdaniem tego sądu nie było wątpliwości co do faktu, że w treści kwestionowanego zawiadomienia o zajęciu zabezpieczającym innej wierzytelności pieniężnej z 28 lipca 2022 r. w rubryce "oznaczenie organu egzekucyjnego" wpisano "Naczelnik Urzędu Skarbowego P.", a w rubryce "nazwa i adres dłużnika zajętej wierzytelności" wpisano "Urząd Skarbowy W.". Zdaniem sądu pierwszej instancji słusznie organ odwoławczy podkreślił, że naczelnik urzędu skarbowego jest zarówno organem egzekucyjnym, jak i podatkowym, który dysponuje środkami pieniężnymi na rachunkach bankowych obsługującego go urzędu. Wyrok ten w całości dostępny jest na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl (CBOSA).