Wyrok WSA w Łodzi z dnia 15 maja 2024 r., sygn. II SA/Łd 100/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Czerw, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski, Asesor WSA Tomasz Porczyński (spr.), , Protokolant asystent sędziego Robert Latek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2024 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 17 listopada 2023 r. znak: SKO.4115.254.2023 w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 17 listopada 2023 r., nr SKO.4115.254.2023 wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2023 r. poz. 775) – dalej: k.p.a.; art. 39 ust. 1-2, art. 8 ust. 1 pkt 2, art. 3 ust. 4, art. 107 ust. 4, ust. 4a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz.U. z 2023 r. poz. 901) – dalej: u.p.s., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 20 września 2023 r., znak I WPŚ.4120.19160.2023 o odmowie przyznania M. M. zasiłku celowego w miesiącu maju 2023 r. z przeznaczeniem na dofinansowanie do czynszu, zakup leków, środków odkażających, higieniczno-pielęgnacyjnych, dofinasowanie do opłat za prąd.

Z dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych wynika, że z wnioskiem o przyznanie przedmiotowego zasiłku skarżąca wystąpiła w dniu 25 kwietnia 2023 r.

W wyniku rozpatrzenia żądania skarżącej, decyzją z dnia 26 maja 2023 r. Prezydent Miasta Łodzi odmówił stronie przyznania wnioskowanego świadczenia, co argumentował uniemożliwieniem przez stronę wnioskującą przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w jej miejscu zamieszkania (art. 107 ust. 4 i ust. 4a u.p.s.).

Kwestionując zasadność podjętego rozstrzygnięcia M. M. wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi, które decyzją z dnia 28 lipca 2023 r. uchyliło decyzje organu I instancji, z uwagi na stwierdzone naruszenie przepisów postępowania, to jest art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 k.p.a. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. Jednocześnie w uzasadnieniu wydanej decyzji Kolegium wyraziło stanowisko, co do bezwzględnej konieczności przeprowadzenia w sprawie wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania skarżącej, celem ustalenia aktualnej sytuacji majątkowej i życiowej skarżącej, która jak podnosi sama skarżąca uległa pogorszeniu. Kolegium podkreśliło, iż wbrew stanowisku skarżącej brak jest podstaw do przeprowadzenia wywiadu w drodze telefonicznej, na podstawie art. 15o ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 i innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: ustawa covidowa), gdyż w dacie wystąpienia z wnioskiem o przyznanie przedmiotowego zasiłku sytuacja epidemiczna została opanowana, a z dniem 1 lipca 2023 r. na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej odwołano obowiązujący stan zagrożenia epidemicznego.