Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2024 r., sygn. III FSK 1359/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Woźniak, Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi "N." S.A. z siedzibą w W. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 marca 2023 r. sygn. akt III FSK 41/22, w sprawie ze skargi kasacyjnej "N." S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 815/21 w sprawie ze skargi "N." S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 4 listopada 2020 r., KOA/461/Fi/20, w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r. oddala skargę o wznowienie postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 2 marca 2023 r., III FSK 41/22, Naczelny Sąd Administracyjny, oddalił skargę kasacyjną "N." S.A. z siedzibą w W. (dalej: "Spółka") od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30 września 2021 r., III SA/Wa 815/21 w sprawie ze skargi "N." S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 4 listopada 2020 r., KOA/461/Fi/20 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r. Z uzasadnienia wyroku wynika, że stanowiące przedmiot sporu kontenery są obiektami budowlanymi w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, kwalifikowanymi jako tymczasowe. Ze względu na brak trwałego związania z gruntem nie są one budynkami, a przez wzgląd na funkcję nie są obiektami małej architektury. NSA podzielił stanowisko sądu pierwszej instancji, że są one budowlami w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 849 ze zm., dalej jako: "u.p.o.l.").