Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.209.2024.1.AS

Skutki podatkowe wypłaty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką publiczną, której akcje notowane są na rynku regulowanym prowadzonym przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. Akcjonariuszem Wnioskodawcy jest Skarb Państwa, posiadający, zgodnie z informacjami ze (...) zwołanego na (...) 2023 r. oraz (...) zwołanego na dzień (...) 2024 r., (...) akcji Spółki stanowiących bezpośrednio (...)% w ogólnej liczbie akcji Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ze względu na status spółki giełdowej, której akcje są przedmiotem ciągłego obrotu, nie posiada bieżącej, dokładnej informacji w zakresie aktualnej struktury akcjonariatu Spółki. Na potrzeby sprawozdawczości Spółka, zgodnie z art. 70 pkt 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2554, zwana dalej: „ustawą o ofercie publicznej”), publikuje wykaz akcjonariuszy posiadających co najmniej 5% liczby głosów na walnym zgromadzeniu, z określeniem liczby głosów przysługujących każdemu z nich z posiadanych akcji i wskazaniem ich procentowego udziału w liczbie głosów na tym walnym zgromadzeniu oraz w ogólnej liczbie głosów. Według najaktualniejszych danych wśród podmiotów, których udział w Spółce przekracza 5%, nie ma podmiotów, akcjonariuszem których byłby Skarb Państwa.

Spółka posiada wiedzę, że Skarb Państwa posiada udziały w kapitale zakładowym akcjonariuszy między innymi następujących podmiotów: (...). Zgodnie z najlepszą wiedzą Spółki na dzień składania wniosku, Skarb Państwa nie dominuje nad żadnym z tych podmiotów, a tym samym nie sprawuje kontroli, bowiem jego udziały w kapitale zakładowym akcjonariuszy wskazanych podmiotów nie przekraczają w żadnym razie progu 50%.

Wnioskodawca jest stroną umów o pracę oraz kontraktów menedżerskich (dalej: „Umowy”), których przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem. Usługi na podstawie kontraktów menedżerskich nie są świadczone w ramach prowadzonej przez te osoby działalności gospodarczej. Z tytułu przestrzegania zakazu konkurencji po ustaniu pełnienia funkcji uprawnionym do tego osobom, w szczególności członkom zarządu, przysługuje odszkodowanie. Ponadto, zgodnie z Umowami, ww. osobom, w razie skrócenia okresu wypowiedzenia lub przedterminowego rozwiązania Umowy w związku z zaprzestaniem pełnienia przez nich funkcji, przysługuje odprawa (z wyłączeniem przypadków określonych w Umowie).

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym do wypłaty odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji lub odpraw/odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia lub przedterminowego rozwiązania Umów znajdą zastosowanie uregulowania dotyczące 70% zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w przedstawionych okolicznościach nie można mówić o spełnieniu warunków, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o PIT, tj. Wnioskodawca nie jest spółką, w której Skarb Państwa dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na walnym zgromadzeniu, w rezultacie czego do sposobu opodatkowania odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji lub odpraw/odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia lub przedterminowego rozwiązania Umów nie będzie mieć zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 15 i 16 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatków. Wśród źródeł przychodów wyszczególnia się m.in. przychody ze stosunku pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1) oraz działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2).

W myśl przepisu art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów zarządzania.

W myśl art. 31 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego.

Na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy:

–pkt 15 z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania – w wysokości 70% tej części należnego odszkodowania;

–pkt 16 z tytułu określonych w umowie o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowie o świadczenie usług zarządzania zawartej ze spółką, o której mowa w pkt 15, odpraw lub odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania lub rozwiązania jej przed upływem terminu, na który została zawarta, w części, w której ich wysokość przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania wiążącej go ze spółką – w wysokości 70% należnej odprawy lub odszkodowania.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykładnię przywołanych norm prawnych należy rozpocząć od przeprowadzenia wykładani językowej, która zakreśla granice stosowania prawa. Zgodnie z powszechnie uznawanymi regułami wykładni, odejście od rezultatów wykładni językowej staje się możliwe, a niekiedy nawet niezbędne w przypadku, gdy nie dostarcza ona jednoznacznych rezultatów. Jeżeli wykładnia językowa prowadzi do rezultatów wieloznacznych to należy stosować wykładnię pozajęzykową. Dodatkowo, w doktrynie funkcjonuje pogląd (L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2010, s. 74-83; M. Zieliński, Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki, Warszawa 2010, s. 291), że w procesie wykładni prawa należy przejść kolejno etap wykładni językowej, systemowej i funkcjonalnej w celu wzmocnienia uzyskanego wyniku interpretacyjnego lub skorygowania rozumienia, jakie wynika z literalnego brzmienia przepisu.

W ocenie Wnioskodawcy istota wątpliwości związanych z przywołanymi regulacjami ogniskuje się wokół sposobu identyfikacji poziomu posiadanej kontroli nad Spółką, wyrażaną poprzez dysponowanie bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na walnym zgromadzeniu.

Ustawodawca, w ustawie o PIT, nie zawarł definicji pojęcia „dysponowania bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na walnym zgromadzeniu”. Uszczegółowienia tego sformułowania nie ma także w uzasadnieniu projektu ww. ustawy nowelizującej, która wprowadziła do porządku prawnego art. 30 ust. 1 pkt 15 oraz 16 ustawy o PIT.

Na kanwie omawianych norm prawnych i przedstawianego zagadnienia ukształtowała się bogata linia orzecznicza, która prezentuje jednolite stanowisko, że analiza tych norm w kontekście pojęcia „dysponowania bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu” wskazuje, że ustawodawca przez ten zwrot odniósł się w sposób bezpośredni do zagadnień unormowanych przez Kodeks spółek handlowych z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. z 2024 r. poz. 18) - (dalej jako: „KSH”) (przykładowo w wyrokach NSA z dnia 1 października 2021 r. II FSK 754/21, z dnia 25 maja 2021 r. II FSK 3593/18, z dnia 21 stycznia 2020 r. II FSK 356/18, z dnia 25 lutego 2020 r. II FSK 2418/18, z dnia 3 marca 2020 r. II FSK 1518/18 i II FSK 3393/18 oraz z dnia 20 sierpnia 2020 r. II FSK 1279/18).

W efekcie uchylanych interpretacji podatkowych pogląd ten można także spotkać w szeregu interpretacji wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, które uwzględniały tezy prawomocnych orzeczeń. Przykładowo interpretacje indywidualne: z 21 marca 2023 r. 0113-KDIPT2-3.4011.189.2019.8.RR, z 16 marca 2022 r. 0114-KDIP3- 2.4011.385.2020.9.JK2, z 14 stycznia 2021 r. 2461-IBPB-2-2.4511.168.2017.9.MZ, z 1 grudnia 2020 r. 1462-IPPB1.4511.90.2017.8.2020.8.S.AK.

W związku z powyższym, przy wykładni pojęcia „dysponowania” należy posługiwać się przepisami KSH, ponieważ jest on bezpośrednio zaczerpnięty ze wskazanej regulacji. Świadczy o tym porównanie normy podatkowej wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 15 Ustawy o PIT z treścią art. 4 § 1 pkt 4 lit. a) KSH, który stanowi, że jedną z zależności pomiędzy spółkami handlowymi skutkującą uznaniem stosunku dominacji jednej z nich w stosunku do drugiej jest sytuacja, gdy spółka „dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu (...) także na podstawie porozumień z innymi osobami”.

W powołanym wyżej orzeczeniu z dnia 1 października 2021 r., II FSK 754/21, NSA wyraził następujący pogląd: „(…) Nie ulega wątpliwości, że w języku polskim zwrot „większość” rozumiany jest jako „więcej niż połowa”. Wykładnia językowa przemawia zatem za przyjęciem, że również w przypadku walnego zgromadzenia dysponowanie większością głosów oznacza posiadanie więcej niż połowy głosów. Nie budzi przy tym wątpliwości, że w ujęciu art. 30 ust. 1 pkt 15 u.p.d.o.f., gdy mowa o walnym zgromadzeniu (zgromadzeniu wspólników), chodzi o te zgromadzenia w ich podstawowym, abstrakcyjnym znaczeniu - jako organy spółek kapitałowych, nie zaś o konkretne, każdorazowe walne zgromadzenie (zgromadzenie wspólników). W takiej też sytuacji - bez czynienia dalszych założeń - można jednoznacznie stwierdzić, jakim procentem głosów w ogólnym rozrachunku dysponuje w każdym przypadku dany podmiot w strukturze akcjonariatu spółki.

NSA stwierdził również, że do identycznych rezultatów prowadzi przeprowadzenie wykładni systemowej: „Rezultat przeprowadzonej wykładni językowej znajduje również potwierdzenie w wykładni systemowej. W myśl art. 4 § 1 pkt 4 lit. a) k.s.h. spółka dominująca to m.in. taka spółka handlowa, która dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik albo użytkownik, bądź w zarządzie innej spółki kapitałowej (spółki zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami. Słusznie zatem Sąd pierwszej instancji przyjął, że skoro brzmienie warunku wskazanego w przepisie ustawy podatkowej będącego przedmiotem wykładni jest identyczne jak w przepisach k.s.h., sformułowanie „dysponowania bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu”, jakim ustawodawca posłużył się w art. 30 ust. 1 pkt 15 u.p.d.o.f., należy interpretować w taki sam sposób jak w przepisach k.s.h.

Skład orzekający w niniejszej sprawie podziela prezentowany w orzecznictwie sądów administracyjnych pogląd, zgodnie z którym przez większość głosów należy rozumieć dysponowanie ponad 50% wszystkich głosów przysługujących ze wszystkich praw udziałowych ustanowionych przez daną spółkę (na moment nabycia tych akcji lub udziałów). Tym samym podmioty publiczne (w tym Skarb Państwa) będą dysponowały bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na walnym zgromadzeniu, jeżeli podmiotom tym będzie przysługiwała przewaga głosów obliczana w stosunku do ogólnej liczby głosów przysługujących ze wszystkich praw udziałowych, tj. gdy będą dysponować ponad 50% głosów w stosunku do wszystkich głosów przysługujących ze wszystkich praw udziałowych ustanowionych przez daną spółkę (zob. wyroki: WSA w Krakowie z dnia 30 maja 2019 r. sygn. akt I SA/Kr 341/19, LEX nr 2754001; WSA w Poznaniu z dnia 3 października 2018 r. sygn. akt I SA/Po 535/18, LEX nr 2592027; WSA we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 827/17, LEX nr 2424809; WSA w Kielcach z dnia 26 października 2017 r. sygn. akt I SA/Ke 535/17, LEX nr 2388347). Gdyby racjonalny ustawodawca miał na myśli dysponowanie większością głosów rozumiany jako rodzaj uczestnictwa kapitałowego polegający na zasadzie kwalifikowanego uczestnictwa większościowego, to zostałoby to w sposób wyraźny zaznaczone”.

Tożsame tezy odnaleźć można także w orzeczeniu NSA z dnia 20 sierpnia 2020 r. sygn. II FSK 1279/18, gdzie NSA potwierdził, że dysponowanie bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 15 Ustawy o PIT jest równoznaczne z posiadaniem bezwzględnej większości głosów (50% plus 1 głos) w ogólnej liczbie głosów istniejących w danym podmiocie. Musi być to zatem większość przysługująca prawnie, a nie jedynie faktycznie.

W odniesieniu do powyższych rozważań nad rozumieniem pojęcia „dysponowania bezpośrednio lub pośrednio większością głosów” warto także wskazać, że w przypadku Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych w regulacjach sektorowych istnieje bezpośrednie wyłączenie możliwości kwalifikacji relacji między danym funduszem a towarzystwem, spółką zarządzającą lub uczestnikiem funduszu jako stosunku dominacji i zależności. Zgodnie bowiem z treścią art. 4 ust. 4 Ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi z dnia 27 maja 2004 roku (Dz.U. z 2023 poz. 681), fundusz nie jest podmiotem zależnym od towarzystwa, spółki zarządzającej ani od osoby posiadającej bezpośrednio lub pośrednio większość głosów w radzie inwestorów, zgromadzeniu inwestorów lub zgromadzeniu uczestników. Zgodnie z doktryną, ratio legis takiego rozwiązania zasadza się na specyfice funduszu, który powinien działać w interesie wszystkich uczestników, nie tylko uczestnika dominującego, a tym bardziej nie w interesie towarzystwa czy spółki zarządzającej. Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawcy, nawet jeżeli Skarb Państwa posiada udziały w akcjonariacie podmiotów będących właścicielami towarzystw funduszy inwestycyjnych (TFI), które mogą posiadać akcje Spółki, to z pewnością nie można stwierdzić, że pełni wobec nich rolę dominującą w rozumieniu KSH oraz ww. ustawy o funduszach. Zatem podnoszony wyżej argument o braku dysponowania przez Skarb Państwa większością (udział Skarbu Państwa w spółkach będących właścicielami TFI nie przekracza 50%), doznaje dodatkowego wzmocnienia w obliczu brzmienia regulacji sektorowych, które adresują specyfikę funkcjonowania tego rodzaju podmiotów.

Podobnie rzecz ma miejsce w odniesieniu do Otwartych oraz Dobrowolnych Funduszy Emerytalnych, które mogą posiadać akcje Wnioskodawcy. Niemniej jednak nie można powiedzieć, aby Skarb Państwa sprawował kontrolę nad którymkolwiek z Funduszy Emerytalnych, bowiem jego udziały w kapitale zakładowym akcjonariuszy wahają się w okolicy 30% (nie przekraczają poziomu 50%). W rezultacie powyższego, bazując na rozumieniu pojęcia „większości głosów” wywodzonego z KSH, Skarb Państwa w żadnym z OFE czy DFE nie dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów w organach decyzyjnych tych podmiotów. Co za tym idzie, nie istnieją prawne przesłanki za sumowaniem tych akcji Skarbu Państwa wraz z akcjami jakimi dysponuje on bezpośrednio w Spółce.

Za poszukiwaniem sposobu właściwego rozumienia pojęcia „dysponowania bezpośrednio lub pośrednio” w bliźniaczych zapisach KSH przemawia także brak posługiwania się takim wyrażeniem w obrębie ustawy o PIT. W rozdziale 4b „Ceny transferowe” tejże Ustawy w art. 23m ust. 3 ustawodawca posłużył się innym sformułowaniem dla określania stopnia powiązania o charakterze pośrednim pomiędzy podmiotami. Odwołał się w nim do pojęcia „posiadania pośrednio udziału lub prawa”, które zdefiniował jako sytuację, w której jeden podmiot posiada w drugim podmiocie udział lub prawo za pośrednictwem innego podmiotu lub większej liczby podmiotów, przy czym wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa odpowiada:

1)wielkości udziału albo prawa łączącego dowolne dwa podmioty spośród wszystkich podmiotów uwzględnianych przy ustalaniu posiadania pośrednio udziału lub prawa - w przypadku, gdy wszystkie wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są równe;

2)najniższej wielkości udziału lub prawa łączącego podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana - w przypadku, gdy wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są różne;

3)sumie wielkości posiadanych pośrednio udziałów lub praw - w przypadku, gdy podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana, łączy więcej niż jeden posiadany pośrednio udział lub prawo.

W ocenie Wnioskodawcy, na gruncie wykładni systemowej wewnętrznej przepisów Ustawy o PIT, w obrębie tego aktu prawnego, w przypadku odwoływania się do definicji zawartych w art. 23m ust. 3 ustawy o PIT ustawodawca wprost wskazuje takie odwołanie. Tak jest w przypadkach: podatku od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej (art. 30f ust. 17), spółki nieruchomościowej (art. 45 ust. 3g).

W przypadku sposobu określania wysokości pośredniego udziału Skarbu Państwa w akcjonariacie Spółki na potrzeby opodatkowania przychodu (dochodu) 70% stawką podatku brak jest takiego odniesienia do art. 23m ust. 3 Ustawy o PIT. Jak wskazano powyżej, w procesie wykładni prawa interpretatorowi nie wolno ignorować wykładni systemowej poprzez ograniczenie się wyłącznie do wykładni językowej pojedynczego przepisu. Nie jest bowiem wykluczone, że sens przepisu, który wydaje się językowo jasny, okaże się wątpliwy po skonfrontowaniu go z innymi przepisami lub uwzględnieniu celu regulacji prawnej (uchwała siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2011 r. sygn. akt II FPS 8/10). Sama wykładnia językowa, tj. zdefiniowanie w ramach Rozdziału 4b „Ceny transferowe” pojęcia „posiadania pośrednio udziału lub prawa” i jednoczesne posłużenie się w art. 30 ust. 1 pkt 15 terminem „dysponowania bezpośrednio lub pośrednio większością głosów”, wskazuje na celowe różnicowanie pojęć przez ustawodawcę. Tym samym, zgodnie z zasadą zakładającą racjonalność ustawodawcy, nie posługuje się on dwoma różnymi wyrażeniami chcąc nadać im tożsame znaczenie. Zasadnie jest zatem rozróżnienie pojęć „posiadania” od „dysponowania” i nie znajduje uzasadnienia odkodowywanie normy analizowanego przepisu z odwołaniem do rozdziału o cenach transferowych.

Podsumowując, pojęcie „dysponowania bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu” należy interpretować zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, co za tym idzie na podstawie najlepszej wiedzy Spółki należy stwierdzić, że Skarb Państwa dysponuje bezpośrednio (...)% głosów w ogólnej liczbie głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki i jednocześnie nie dysponuje głosami w sposób pośredni. W rezultacie powyższego Wnioskodawca nie spełnia warunków, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 15 Ustawy o PIT, tj. nie jest spółką, w której Skarb Państwa dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na walnym zgromadzeniu, a zatem do sposobu opodatkowania odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji lub odpraw/odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia lub przedterminowego rozwiązania Umów nie będzie mieć zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 15 oraz 16 Ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Przepis ten wyraża podstawową zasadę podatku dochodowego – powszechność opodatkowania, zgodnie z którą opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów enumeratywnie wymienionych przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych bądź dochodów, od których właściwy minister, w drodze rozporządzenia, zaniechał poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy:

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 16 ustawy:

Do ustalenia czy powyższe regulacje mają zastosowanie w konkretnym przypadku niezbędne jest m.in. ustalenie czy w danym przypadku mamy do czynienia ze spółką, w której – jak w Państwa przypadku – Skarb Państwa dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami.

Zastosowane w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy sformułowanie wykazuje pewne podobieństwo do konstrukcji przyjętej na gruncie ustawy - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r., poz. 18, dalej: KSH) dla określenia pojęcia spółki dominującej w art. 4 § 1 pkt 4 lit. a KSH (a także w art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości - Dz. U. z 2023 r. poz. 120, dla zdefiniowania pojęcia „jednostki dominującej”). Zgodnie z tym przepisem spółkę uznaje się za dominującą m.in. wówczas, gdy dysponuje ona bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik albo użytkownik, bądź w zarządzie innej spółki kapitałowej (spółki zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami.

W piśmiennictwie wskazuje się, że ww. przepis KSH nie wiąże stosunku dominacji z posiadanym przez wspólnika (akcjonariusza) udziałem w kapitale danej spółki, tylko z liczbą głosów na zgromadzeniu wspólników (walnym zgromadzeniu) innej spółki. Chodzi więc o faktyczną władzę nad spółką.

Nie budzi też wątpliwości, że na potrzeby ustalenia czy spółka dysponuje większością głosów w rozumieniu omawianego przepisu KSH, bierze się pod uwagę zarówno „własne” głosy spółki na zgromadzeniu wspólników (walnym zgromadzeniu) innej spółki (większość „bezpośrednia”), ale także głosy innych osób (nie tylko innych wspólników czy akcjonariuszy tej innej spółki, ale również osób trzecich), którymi spółka dysponuje na podstawie porozumień z tymi osobami (większość „pośrednia”).

Należy jednak zauważyć, że w pewnych sytuacjach dla stwierdzenia stosunku dominacji (dysponowania większością głosów) wystarczające może być dysponowanie mniejszościowym pakietem praw udziałowych, który jednak – zależnie od uwarunkowań danej spółki (stopień rozproszenia akcjonariatu, frekwencja na zgromadzeniach) – gwarantuje stałe dysponowanie bezwzględną większością głosów na kolejnych zgromadzeniach innej spółki (por. M. Romanowski, Pojęcie spółki dominującej w kodeksie spółek handlowych, PiP 2004, s. 80).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa podatkowego, sam fakt dysponowania przez Skarb Państwa na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy Spółki, na dzień (...) 2023 r. oraz (...) 2024 r., (...)% głosów nie przesądza, że Skarb Państwa nie dysponuje faktycznie bezwzględną większością głosów na kolejnych walnych zgromadzeniach akcjonariuszy.

Zgodnie z art. 70 pkt 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 620):

W świetle powołanych regulacji, dotyczących obowiązków informacyjnych spółek publicznych, niezasadnym byłoby utożsamianie faktycznego procentowego udziału poszczególnych akcjonariuszy w liczbie głosów na walnym zgromadzeniu wprost oraz wyłącznie z liczbą głosów przysługujących z posiadanych akcji w ogólnej liczbie głosów.

Wobec tego uznać należy, że są Państwo Spółką, w której Skarb Państwa dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami.

W konsekwencji odszkodowania wypłacane przez Spółkę na podstawie przepisów o zakazie konkurencji lub odprawy/odszkodowania za skrócenie okresu wypowiedzenia lub przedterminowego rozwiązania Umów podlegają i będą podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi art. 32 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

Wobec powyższego w przypadku wypłaty ww. świadczeń są/będą Państwo zobowiązani do poboru zryczałtowanego 70% podatku dochodowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

•zdarzenia przyszłego, które przedstawili Państwo i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych, rozstrzygnięcia te kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. Rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).