Interpretacja indywidualna z dnia 3 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.349.2024.1.MK1

Obowiązki płatnika w programie motywacyjnym organizowanym przez Spółkę z siedzibą w USA.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w programie motywacyjnym.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Grupa kapitałowa A. jest wiodącym dostawcą (...). Łatwe w użyciu narzędzia programistyczne i kompleksowe portfolio produktów umożliwiają klientom z wielu branż tworzenie optymalnych projektów.

Spółką dominującą grupy A. jest B. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych ("B"). Spółka B. jest notowana na giełdzie papierów wartościowych C. B. jest rezydentem podatkowym USA w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej w 1974 roku pomiędzy Polską a USA.

Spółka A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Spółka" lub "Wnioskodawca") jest spółką zależną od B. Bezpośrednim udziałowcem Wnioskodawcy jest spółka C. Spółka jest podmiotem dystrybuującym mikrokontrolery B. na rzecz klientów na rynku polskim.

Spółka zatrudnia w Polsce pracowników ("Pracownicy"), którzy uzyskują od Spółki przychody ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ("Ustawa o PIT").

B. ustanawia plany motywacyjne oparte na akcjach, które mają na celu przyciągnięcie utalentowanych osób do pracy w spółkach z grupy B., a także zatrzymanie i motywowanie pracowników grupy. Obecnie stosowany jest D. Plan ("Plan 2004"). Wnioskodawca zakłada, że w kolejnych latach będzie miał zastosowanie Plan 2004 lub nowy plan motywacyjny o podobnym charakterze, którego zasadnicze elementy, przedstawione poniżej, będą takie same jak w przypadku Planu 2004. W niniejszym wniosku Plan 2004 i ewentualnie zastępujący go plan motywacyjny o analogicznej konstrukcji są łącznie określane jako "Plan Motywacyjny".

Zgodnie z odpowiednimi przepisami obowiązującego prawa (USA), Plan Motywacyjny jest ustanawiany w dwuetapowym procesie obejmującym wstępną uchwałę Rady Dyrektorów B. ("Rada"), a następnie uchwałę akcjonariuszy B. zatwierdzającą Plan Motywacyjny. Na co dzień specjalnie ustanowiony komitet B. wybrany przez zarząd B. administruje Planem Motywacyjnym ("Administrator"). Administrator jest uprawniony do zarządzania, kontrolowania funkcjonowania i administrowania Planem Motywacyjnym. W szczególności Administrator wybiera uprawnione osoby, które otrzymają nagrody w ramach Planu Motywacyjnego ("Uczestnicy"), określa czas otrzymania nagród, określa rodzaje nagród i liczbę akcji objętych nagrodami, ustanawia warunki, cele w zakresie wyników, ograniczenia i inne postanowienia dotyczące nagród itp.

W ramach Planu Motywacyjnego Uczestnicy będący pracownikami Spółki mogą otrzymać przede wszystkim jeden z kilku rodzajów nagród ("Nagrody") dostępnych w ramach Planu Motywacyjnego, tj. ekwiwalenty akcji z ograniczeniami, czyli Restricted Stock Units ("RSU"). Pozostałe typy nagród, co do zasady dostępnych w ramach Planu Motywacyjnego, to opcje na akcje, prawa do wzrostu wartości akcji, akcje z ograniczeniami zbywalności.

RSU upoważniają Uczestnika do nabycia akcji zwykłych B. ("Akcje"), o ile spełnione zostaną warunki określone w Planie Motywacyjnym i odpowiedniej umowie o przyznaniu Nagrody, a Nagroda kwalifikuje się do rozliczenia. Zazwyczaj głównym warunkiem jest kontynuacja zatrudnienia Uczestnika w grupie B. w uzgodnionym okresie ("Okres nabywania uprawnień"), a dodatkowo mogą istnieć inne warunki, w tym oparte na wynikach grupy B., które mogą wymagać spełnienia. Przyznanie RSU oznacza możliwość nabycia przez Uczestnika w przyszłości Akcji za darmo, tj. bez ponoszenia odpłatności w pieniądzu czy zapłaty ich aktualnej wartości rynkowej.

Nagrody nie stanowią pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 5a pkt 13 Ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych ani praw pochodnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b Ustawy 3 ust. 1 lit. b Ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, lecz są innego rodzaju prawami majątkowymi.

Niektórzy Pracownicy Spółki otrzymują od B. (od Administratora) propozycję udziału w Planie Motywacyjnym i zostanie Uczestnikami Planu Motywacyjnego. Aby zostać Uczestnikami, Pracownicy otrzymują odpowiednie pisma od B. i muszą zawrzeć umowy z B., na podstawie których akceptują warunki Planu Motywacyjnego, w tym zgadzają się na rodzaj i liczbę otrzymanych Nagród ("Umowy").

Spółka nie jest stroną Planu Motywacyjnego, ani Umów lub żadnych innych dokumentów zawartych pomiędzy B. a Pracownikami w odniesieniu do Planu Motywacyjnego. Spółka nie oferuje (i nie może oferować) swoim Pracownikom prawa do uczestnictwa w Planie Motywacyjnym. W związku z tym prawo Pracowników do udziału w Planie Motywacyjnym zależy wyłącznie od decyzji B.

Plan Motywacyjny nie jest wymieniony w umowach o pracę zawartych pomiędzy Pracownikami, a Spółką jako część pakietu wynagrodzeń i świadczeń oferowanych Pracownikom przez Spółkę. Umowy o pracę przewidują wynagrodzenie zasadnicze i możliwość otrzymania, w zależności od zajmowanego stanowiska, dodatkowych świadczeń pieniężnych po spełnieniu innych warunków określanych osobno (w zasadach opisanych jako Plan Pracowniczych Bonusów Pieniężnych lub Motywacyjny plan wynagrodzeń firmy B.), tj. premie pieniężne ("Premie"). Premie nie są regulowane w ramach Planu Motywacyjnego i nie są przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację podatkową.

Spółka nie jest obciążana przez B. kosztami związanymi z organizacją Planu Motywacyjnego, w tym wartości Nagród przyznanych Uczestnikom będącym Pracownikami oraz Akcji nabytych przez Pracowników.

Pytanie

Czy Spółka jest płatnikiem podatku na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązanym do obliczania, potrącania i odprowadzania do organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w imieniu Pracowników, w odniesieniu do wartości Nagród przyznanych Pracownikom przez B. lub Akcji nabytych przez Pracowników w wyniku rozliczenia Nagród przez B. w ramach Planu Motywacyjnego?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka stoi na stanowisku, że w odniesieniu do wartości Nagród i Akcji w ramach Planu Motywacyjnego nabytych przez Pracowników, Spółka nie jest płatnikiem podatku na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie jest zobowiązana do obliczania, potrącania i odprowadzania do organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w imieniu Pracowników.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.: obliczenie, pobranie, wpłacenie - podatku, zaliczki. Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”. Ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:

• określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
• określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązkach płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) - uzyskujący świadczenie (podatnik). Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1.jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2.jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3.jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4.w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b powoływanej ustawy).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty ,jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

W myśl art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 32 ust. 1 powołanej ustawy, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

W myśl art. 38 ust. 1 cytowanej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W analizowanej sytuacji otrzymanie Nagród w ogóle nie stanowi uzyskania przychodu podlegającego opodatkowaniu. Nagrody są bowiem niezbywalne, mogą podlegać przepadkowi (co do zasady) i nie mają wartości rynkowej, którą można by ustalić na podstawie średnich cen stosowanych w obrocie na rynku. Uzyskanie realnych przysporzeń majątkowych powiązanych z Nagrodami może nastąpić dopiero w przyszłości, pod warunkiem spełnienia określonych warunków umożliwiających nabycie Akcji. Dopiero po nabyciu Akcji możliwe są faktyczne, pieniężne przysporzenia wynikające np. z otrzymania dywidendy lub zbycia Akcji za wynagrodzeniem.

W odniesieniu do wartości Akcji w momencie ich nabycia, powstaje pytanie, czy ich nabycie w ogóle skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu, czy też o takim przysporzeniu można mówić dopiero w momencie zbycia akcji za wynagrodzeniem. Obowiązek podatkowy może nie powstawać z uwagi na zastosowanie zasady odroczenia płatności podatku na podstawie art. 24 ust. 11-11b Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to jednak istotne dla uzasadnienia stanowiska Spółki jako płatnika, ponieważ kluczowy jest fakt, że wartość Akcji nabytych przez Pracowników, wskutek wykonania Nagród w ramach Planu Motywacyjnego, o ile w ogóle stanowiłaby przychód, to nie stanowiłaby przychodu ze stosunku pracy. Brak jest bowiem wymaganego związku pomiędzy przychodem a stosunkiem pracy Pracowników i Spółki.

W szczególności Spółka nie jest stroną umowy Planu Motywacyjnego ani żadnych powiązanych umów, nie określa zakresu i wielkości Nagród przyznawanych Pracownikom, nie gwarantuje Pracownikom, że Nagrody zostaną przyznane i rozliczone oraz nie przekazuje Pracownikom żadnych Nagród ani Akcji. Zgodnie z ugruntowaną praktyką organów podatkowych w przypadku planów motywacyjnych dotyczących akcji, świadczenia w ramach takich planów nie są uznawane za dochód z pracy w przypadku, gdy pracodawca nie organizuje planu i nie oferuje uczestnictwa w planach w ramach pakietu wynagrodzeń.

Istnieją liczne indywidualne interpretacje podatkowe, wydane w analogicznych stanach faktycznych, które potwierdzają prawidłowość tego stanowiska. Tytułem przykładu, w interpretacji z 25 sierpnia 2021 r. (0112-KDIL2-1.4011.568.2021.1.JK), Dyrektor KIS stwierdził m.in., że świadczenia pracowników związane z uczestnictwem w planie nie są przez nich uzyskiwane od polskiej spółki będącej pracodawcą, a w spółka amerykańska nie realizuje na rzecz pracowników polskiej spółki świadczeń zleconych, czy zorganizowanych przez polskiego pracodawcę. Dyrektor KIS dodał, że skoro polska spółka nie jest podmiotem dokonującym świadczeń na rzecz pracowników, po jego stronie nie powstaną obowiązki płatnika określone w art. 31 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od kwalifikacji podatkowej opisanych we wniosku świadczeń po stronie pracowników jako podatników, ani obowiązki informacyjne.

Podobnie, w interpretacji z dnia 6 maja 2021 r. (0114-KDIP3-1.4011.61.2021.2.MG) organ podatkowy uznał, że „stanowisko Spółki - zgodnie z którym, na moment nieodpłatnego lub preferencyjnego przekazania uczestnikom przez spółkę amerykańską akcji w ramach planu motywacyjnego, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika, o których mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe”.

Analogicznie, w interpretacji z dnia 22 sierpnia 2023 r. (0112-KDIL2-1.4011.575.2023.1.KF) organ podatkowy uznał, że "W opisanych okolicznościach, nie można uznać, że otrzymane przez Państwa Pracowników w związku z uczestnictwem w planach LTIP świadczenia w postaci Nagród i Akcji (w tym Dodatkowych Nagród i Akcji nabytych w wyniku rozliczenia Dodatkowych Nagród) są świadczeniami uzyskiwanymi przez Uczestników od Państwa, w tym od Państwa jako ich zakładu pracy. W szczególności, nie ma podstaw do uznania, że spółka zagraniczna realizuje na rzecz Uczestników, którzy są Państwa Pracownikami, świadczenia „zlecone”, „zorganizowane” przez Państwa Spółkę. Skoro nie są Państwo podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz Uczestników, po Państwa stronie nie mogą powstać obowiązki płatnika określone w art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani obowiązki płatnika określone w innych przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym znaczenia kwalifikacja podatkowa opisanych świadczeń lub zdarzeń związanych z uczestnictwem w planach motywacyjnych (LTIP) po stronie Uczestników jako podatników".

Wnioskodawca nie będzie cytował kolejnych analogicznych interpretacji oraz utrzymanych w tym samym duchu orzeczeń sądowych, ale pragnie zauważyć, że ich obecność w obrocie prawnym potwierdza istnienie utrwalonej praktyki interpretacyjnej organów Krajowej Administracji Skarbowej.

Reasumując, w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Spółka nie jest płatnikiem podatku na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie jest zobowiązana do obliczania, potrącania i odprowadzania do organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w imieniu Pracowników w odniesieniu do wartości Nagród przyznanych Pracownikom przez B. oraz Akcji nabytych przez Pracowników w wyniku rozliczenia Nagród przez B. w ramach Planu Motywacyjnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1)obliczenie,

2)pobranie,

3)wpłacenie

- podatku, zaliczki.

Zgodnie z art. 30 § 1 ww. ustawy:

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”.

Jak wynika z przepisów przywołanego Rozdziału 7, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:

• określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
• określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązkach płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) - uzyskujący świadczenie (podatnik).

Stosownie do art. 11 ww. ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 cyt. ustawy:

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy:

Po myśli art. 11 ust. 2b powołanej ustawy:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

Po myśli art. 38 ust. 1 cyt. ustawy:

Powołane przepisy dotyczą sytuacji uzyskiwania określonych rodzajów przychodów od zakładów pracy.

Należy więc rozważyć, czy uczestnictwo Pracowników w opisanym przez Państwa Planie Motywacyjnym będzie wiązało się z Państwa obowiązkami jako płatnika, o których mowa w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla tej oceny istotne jest, czy uczestnicy pozostający z Państwem w stosunku pracy otrzymują opisane świadczenia związane z Planem motywacyjnym od Państwa, a jeśli tak - czy podstawą dla uzyskiwania tych świadczeń jest stosunek pracy, czy też inna umowa łącząca uczestników z Państwem.

Tymczasem, jak wskazano we wniosku:

• Spółka nie jest stroną Planu Motywacyjnego, ani Umów lub żadnych innych dokumentów zawartych pomiędzy B. a Pracownikami w odniesieniu do Planu Motywacyjnego. Spółka nie oferuje (i nie może oferować) swoim Pracownikom prawa do uczestnictwa w Planie Motywacyjnym. W związku z tym prawo Pracowników do udziału w Planie Motywacyjnym zależy wyłącznie od decyzji B.
• Plan Motywacyjny nie jest wymieniony w umowach o pracę zawartych pomiędzy Pracownikami, a Spółką jako część pakietu wynagrodzeń i świadczeń oferowanych Pracownikom przez Spółkę.
• Aby zostać Uczestnikami, Pracownicy otrzymują odpowiednie pisma od B. i muszą zawrzeć umowy z B., na podstawie których akceptują warunki Planu Motywacyjnego, w tym zgadzają się na rodzaj i liczbę otrzymanych Nagród ("Umowy").
• Na co dzień specjalnie ustanowiony komitet B. wybrany przez zarząd B. administruje Planem Motywacyjnym ("Administrator"). Administrator jest uprawniony do zarządzania, kontrolowania funkcjonowania i administrowania Planem Motywacyjnym. W szczególności Administrator wybiera uprawnione osoby, które otrzymają nagrody w ramach Planu Motywacyjnego ("Uczestnicy"), określa czas otrzymania nagród, określa rodzaje nagród i liczbę akcji objętych nagrodami, ustanawia warunki, cele w zakresie wyników, ograniczenia i inne postanowienia dotyczące nagród itp.
• Spółka nie jest obciążana przez B. kosztami związanymi z organizacją Planu Motywacyjnego, w tym wartości Nagród przyznanych Uczestnikom będącym Pracownikami oraz Akcji nabytych przez Pracowników.

W konsekwencji w opisanych okolicznościach, nie można stwierdzić, że związane z uczestnictwem w Planie Motywacyjnym:

1)przyznanie Pracownikom Nagród przez B.,

2)nabycie Akcji na rzecz Pracowników w wyniku rozliczenia realizacji Nagród,

są świadczeniami uzyskiwanymi przez Pracowników od Państwa, w tym od Państwa jako ich zakładu pracy.

Skoro nie są Państwo podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz Uczestników, po Państwa stronie – i to niezależnie czy po stronie uczestników powstaje przysporzenie majątkowe, czy też nie - nie mogą powstać obowiązki płatnika określone w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym znaczenia kwalifikacja podatkowa opisanych świadczeń lub zdarzeń związanych z uczestnictwem w Planie Motywacyjnym po stronie Uczestników jako podatników.

Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, interpretacje te dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja nie rozstrzyga, czy zaistnienie opisanych zdarzeń lub uzyskiwanie przez Pracowników opisanych świadczeń związanych z ich uczestnictwem w Planie Motywacyjnym spowoduje po ich stronie jako podatników obowiązki podatkowe.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).