Interpretacja indywidualna z dnia 4 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.154.2024.2.ŻR

Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 maja 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawcą jest spółka ... Sp. z o. o. z/s we ..., adres: ul. ..., ..., wpisana do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla ... we ..., VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, pod numerem KRS: ..., REGON: ..., NIP: ..., o kapitale zakładowym w wysokości 50.000,00 zł, w całości wpłaconym, zwana dalej Wnioskodawcą.

Dłużnikiem Wnioskodawcy jest spółka ... Sp. z o. o. z/s w ..., obecnie brak adresu, dotychczasowy adres: ..., ..., wpisana do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla ... w ..., XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, pod numerem KRS: ..., REGON: ...,NIP: ..., o kapitale zakładowym w wysokości 50.000,00 zł, zwana dalej Dłużnikiem.

Wnioskodawca jest zarejestrowany w rejestrze VAT jako podatnik VAT zwolniony. Wnioskodawca nie zawiesił działalności gospodarczej.

Dłużnik nie jest zarejestrowany jako w rejestrze VAT. Dłużnik zawiesił działalność gospodarczą od dnia 31 stycznia 2019 r. i na dzień sporządzenia niniejszego wniosku nie wznowił działalności gospodarczej. Ponadto z dniem 19 maja 2021 r. wykreślono jedynego członka zarządu Dłużnika, ..., który pełnił funkcję Prezesa Zarządu. Do dnia sporządzenia niniejszego wniosku nie powołano nowego członka zarządu Dłużnika. Oznacza to, że Dłużnik nie posiada żadnego zarządu i nie prowadzi działalności.

Wnioskodawca jest wierzycielem Dłużnika. Wierzytelność Wnioskodawcy jest stwierdzona tytułem wykonawczym w postaci aktu notarialnego z dnia 3 lutego 2001 r. sporządzonego przed notariuszem ... w ..., Rep. ..., opatrzonego klauzulą wykonalności nadaną na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla ..., I Wydział Cywilny, z dnia ..., sygn. akt ... .

Zabezpieczeniem wierzytelności Wnioskodawcy jest ograniczone prawo rzeczowe w postaci hipoteki umownej zwykłej o sumie zabezpieczenia w wysokości ... na rzecz Wnioskodawcy ustanowiony na nieruchomości położonej w ..., przy ul. ..., ..., stanowiącej działkę gruntu nr 1 o powierzchni 5,0679 ha, dla której Sąd Rejonowy w ..., VII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą pod numerem ..., zwanej dalej Nieruchomością. Ww. hipoteka wpisana jest w dziale IV księgi wieczystej Nieruchomości (Lp. ...).

Nieruchomość objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego w postaci uchwały Rady Miejskiej ... nr ... z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta ..., zwaną dalej MPZP. Dowód: - uchwała nr Rady Miejskiej ... nr ... z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta ... wraz z załącznikiem.

Zgodnie z § 2 pkt 2 ppkt 2.2. MPZP, zasady zagospodarowania Nieruchomości są następujące:

2.2 Terenów oznaczonych symbolami B 9.2. ZP:

1)przeznaczenie tereny – strefa ...,

2)zasada zagospodarowania:

-zagospodarowanie strefy należy projektować w sposób zapewniający jej integrację z taranami zabudowy turystycznej B 9.1. UT,

-dopuszcza się lokalizację obiektów małej architektury,

-dopuszcza się urządzenie ... .

Zgodnie z załącznikiem do MPZP i z danymi z systemu informacji przestrzennej Nieruchomość stanowi strefę obszaru ... (B9.2 ZP), w tym oznaczonego symbolem RZ (użytki zielone). Ponadto zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z dnia 21 kwietnia 2021 r. nieruchomość ... oznaczona jest jako teren rolniczy – RIIIb grunty orne.

W celu wyegzekwowania roszczenia Wnioskodawca wszczął przeciwko Dłużnikowi postępowania egzekucyjne o następujących sygn. akt:

1)... prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w ..., ..., która została umorzona na mocy postanowienia z dnia ...;

2)... (aktualna sygn. akt postępowania) prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w ..., ..., wszczęte i prowadzone na podstawie wniosku z dnia ... .

zwane dalej łącznie Egzekucją.

Wnioskodawca w toku Egzekucji wniósł o wszczęcie i przeprowadzenie egzekucji z Nieruchomości. Na mocy art. 923 k.p.c. Komornik Sądowy ... pismem z dnia 25 kwietnia 2023 r. wezwała Dłużnika, aby zapłacił dług w ciągu dwóch tygodni pod rygorem przystąpienia do opisu i oszacowania. W dniu 26 kwietnia 2023 r. w dziale III księgi wieczystej Nieruchomości ujawniono ostrzeżenie o przyłączeniu się wierzyciela (Wnioskodawcy) do egzekucji z Nieruchomości. Wobec braku spłaty należności wierzyciel (Wnioskodawca) (działający przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego) pismem z dnia 6 listopada 2023 r. wniósł o przystąpienie do opisu i oszacowania Nieruchomości na mocy art. 942 k.p.c.

Na mocy art. 948 § 1 k.p.c. Komornik Sądowy ... powołała biegłego sądowego ... do sporządzenia aktualizacji opisu i oszacowania Nieruchomości. Ww. biegły sądowy sporządził w dniu 10 maja 2021 r. operat szacunkowy Nieruchomości, tj. w czasie prowadzenia postępowania przez Komornika Sądowego ... . Biegły sądowy w dniu 11 grudnia 2023 r. sporządził aktualizację wcześniejszego operatu szacunkowego. Oba operaty szacunkowe dotyczyły Nieruchomości. Autorem obu operatów szacunkowych był rzeczoznawca majątkowy ... .

Na podstawie operatu szacunkowego z dnia 11 grudnia 2023 r. Komornik Sądowy ... w dniu 28 grudnia 2023 r. przeprowadziła opis i oszacowanie, w którym ustalił że:

1.wartość rynkowa ... Nieruchomości wynosi 3.686.200,00 zł (trzy miliony sześćset osiemdziesiąt sześć tysięcy dwieście złotych zero groszy);

2.sprzedaż Nieruchomości opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług (VAT) według stawki stawka 22% (dwadzieścia dwa procent) wynoszącej 810.964,00 zł (osiemset dziesięć tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt cztery złote zero groszy), zgodnie z art. 41 ust. 1 u.p.t.u.

Komornik Sądowy ... w protokole opisu i oszacowania nie wskazała okoliczności świadczących o tym, że przeprowadziła jakiekolwiek czynności zmierzających do ustalenia, że na Dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług (VAT) ani z czego taki obowiązek wynika. Wnioskodawca (wobec ww. zastrzeżeń dotyczących opodatkowania sprzedaży Nieruchomości podatkiem od towarów i usług) złożył skargę na opis i oszacowanie. Według stanu na dzień sporządzenia wniosku skarga na opis i oszacowanie jest rozpatrywana przez Sąd Rejonowy w ..., I Wydział Cywilny, pod sygn. ... i nie została rozpoznana.

Celem Wnioskodawcy jest nabycie Nieruchomości w drodze licytacji komorniczej przeprowadzonej na podstawie art. 972 – 986 k.p.c., poprzez zaliczenie własnej wierzytelności hipotecznej na poczet ceny sprzedaży zgodnie z art. 1037 § 1–3 k.p.c. Wnioskodawca i jego pełnomocnik nie uzyskali od Komornika Sądowego ... jakiejkolwiek informacji, z jakich względów sprzedaż Nieruchomości opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług (VAT). Wobec faktu, że Komornik Sądowy ... nie stwierdził podstawy do opodatkowania sprzedaży Nieruchomości podatkiem od towarów i usług (VAT), a Komornik Sądowy ..., że sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) jednocześnie nie wskazując podstawy swojego stanowiska oraz nie weryfikując czy sprzedaż nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług (VAT).

Podsumowując, w niniejszej sprawie konieczne jest jednoznaczne rozstrzygnięcie kwestii opodatkowania sprzedaży Nieruchomości podatkiem od towarów i usług (VAT) w drodze indywidualnej interpretacji podatkowej. W przypadku, gdy sprzedaż Nieruchomości jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT) Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W sytuacji, gdy sprzedaż Nieruchomości nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT) lub jest zwolniona z opodatkowania – Wnioskodawca nie może obniżyć kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy w przypadku nabycia nieruchomości gruntowej położonej w ..., przy ul. ..., ..., dla której Sąd Rejonowy w ..., VII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą pod numerem ... Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej u.p.t.u.?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u. albowiem sprzedaż Nieruchomości przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w ..., ..., w mieniu podczas licytacji w ramach postępowania egzekucyjnego o sygn. ... stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), a nawet jeżeli czynność ta podlega opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług (VAT) – jest zwolniona przedmiotowo na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) u.p.t.u. 1.

1.Komornik sądowy jako płatnik podatku VAT

Zgodnie z art. 18 u.p.t.u.: Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Komornicy sądowi, co do zasady, mają obowiązek rozliczania podatku od towarów i usług (VAT) w przypadku, gdy sprzedaż towarów dłużnika (także nieruchomości) byłaby opodatkowana tym podatkiem. Oznacza to, że dostawa realizowana przez komornika sądowego w ramach wykonywanych czynności egzekucyjnych jest oceniania całościowo w kontekście obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym, w zakresie konieczności potraktowania jej jako opodatkowanej lub możliwości objęcia jej zwolnieniem od opodatkowania oraz stosowania właściwych stawek tego podatku.

Oznacza to, że Komornik sądowy powinien samodzielnie zweryfikować, czy dana sprzedaż w trybie egzekucyjnym w ogóle podlega opodatkowaniu VAT, gdyż dany składnik majątkowy nie musi np. wiązać się z działalnością dłużnika opodatkowaną VAT. Ponadto aby komornik uczynił zadość swoim obowiązkom, polegającym na pobraniu i wpłacie podatku, musi on mieć faktyczną możliwość wywiązania się z tych obowiązków (por. wyrok NSA z 12.07.2012 r., I FSK 1348/11, LEX nr 1219188). (J. Matarewicz [w:] Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2024, art. 18.).

Powyższe potwierdzają interpretacje podatkowe: Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT. (pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 marca 2023 r., znak sprawy: 0113- KDIPT1-1.4012.46.2023.2.WL). Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy i do uwzględniania, w trakcie sprzedaży egzekucyjnej towarów, okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. (pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 czerwca 2023 r., znak sprawy: 0111-KDIB3-3.4012.101.2023.2.MPU). Podobnie stwierdził wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2022 r. sygn. akt I FSK 829/18.

Podsumowując, to na komorniku sądowym ciąży obowiązek przestrzegania przepisów prawa podatkowego i przeprowadzenia sprzedaży egzekucyjnej towarów zgodnie z przepisami.

2.Przesłanki opodatkowania dostawy towarów podatkiem od towarów i usług (VAT)

Opodatkowanie danej transakcji podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli doszło do łącznego spełnienia przesłanek uzasadniających obciążenie Nieruchomości podatkiem od towarów i usług (VAT), a mianowicie:

1)przesłanki przedmiotowej - tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) poprzez zakwalifikowanie transakcji do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 ust. 1 u.p.t.u.; i

2)przesłanki podmiotowej - tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u. (podmiot prowadzący działalność gospodarczą).

Co do przesłanki przedmiotowej, to odpłatne zbycie nieruchomości potencjalnie należy do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT). Budynki, budowle oraz grunty spełniają bowiem definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 u.p.t.u., a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 u.p.t.u. Tym samym czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1) u.p.t.u.

Powyższe stanowisko potwierdza m.in. pismo z dnia 12 grudnia 2023 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-1.4012.635.2023.1.MKA, VAT od egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, przesłanka przedmiotowa jest spełniona albowiem sprzedaż Nieruchomości jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (art. 5 ust. 1 pkt 1) u.p.t.u.).

Co do przesłanki podmiotowej, to aby dostawę towaru (Nieruchomości) uznać za wykonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik (Dłużnik), jako sprzedawca, zachowywał się jak przedsiębiorca (profesjonalny uczestnik obrotu gospodarczego), a sprzedany towar został nabyty przez Dłużnika w celu wykorzystania w działalności gospodarczej.

Przesłanka o charakterze przedmiotowym jest spełniona, jeżeli czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez podmiot będący podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT i działający w takim charakterze. (pismo z dnia 12 grudnia 2023 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-1.4012.635.2023.1.MKA, VAT od egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości).

Definicję podatnika podatku od towarów i usług (VAT) zawiera art. 15 ust. 1 u.p.t.u., zgodnie z którym: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Definicję działalności gospodarczej w ustawie o podatku od towarów i usług zawiera art. 15 ust. 2 u.p.t.u., zgodnie z którym: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasadniczo w sytuacji, gdy Dłużnik - właściciel Nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, to Komornik Sądowy ... jest płatnikiem podatku od towarów u usług (VAT) z tytułu dostawy Nieruchomości. Podobnie wskazuje interpretacja podatkowa: Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości. (Pismo z dnia 17 marca 2020 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL3.4012.52.2020.1.JK, Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości w trybie licytacji publicznej).

W ocenie Wnioskodawcy, przesłanka podmiotowa w stosunku do Dłużnika nie jest spełniona, ponieważ Dłużnik nie ma statusu podatnika podatku od towarów i usług (VAT) przy sprzedaży nieruchomości.

3.Prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

W myśl art. 86 ust. 1 u.p.t.u.: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) u.p.t.u.). W niniejszej sprawie, w przypadku w którym sprzedaż Nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) – kwota podatku naliczonego będzie wskazana przez komornika w fakturze VAT dokumentującej płatność.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług (VAT) i dotyczy podatku naliczonego, wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany w sposób bezpośredni (np. zakup materiałów do wytworzenia produktu podlegającego odsprzedaży) lub pośredni (koszty ogólne) z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. TSUE zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku.

System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej (patrz: pismo z dnia 18 lipca 2011 r., Izba Skarbowa w Warszawie, znak: IPPP1-443-699/11-2/EK).

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Przesłanka podmiotowa jest spełniona, ponieważ to wnioskodawca obniżyłby kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przesłanka podmiotowa nie jest spełniona. Sprzedaż Nieruchomości nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), co szczegółowo omówiono w pkt 4 poniżej. Nawet jeżeli sprzedaż Nieruchomości podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), to jest ona zwolniona z podatku od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) u.p.t.u. Kwestia ta została omówiona w pkt 5 poniżej.

4.Sprzedaż Nieruchomości jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

Sprzedaż Nieruchomości nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

W momencie prawomocnego nabycia Nieruchomości przez Wnioskodawcę na podstawie postanowienia sądu o przysądzeniu własności, Dłużnik będzie istniał w obrocie gospodarczym, jednakże nie podejmuje żadnych rzeczywistych czynności świadczących o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Dłużnik jest wpisany do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS), jednakże nie prowadzi działalności gospodarczej, albowiem:

1)Dłużnik zawiesił działalność gospodarczą od dnia 31 stycznia 2019 r.;

2)Dłużnik nie jest zarejestrowany w rejestrze VAT jako podatnik VAT czynny lub zwolniony;

3)Dłużnik nie posiada zarządu, albowiem z dniem 19 maja 2021 r. wykreślono jedynego członka zarządu Dłużnika, ..., który pełnił funkcję Prezesa Zarządu i do dnia sporządzenia niniejszego wniosku nie powołano nowego członka zarządu Dłużnika;

4)Dłużnik (z uwagi na brak zarządu) nie ma zdolności procesowej ani przedstawiciela ustawowego w toczącej się egzekucji, w związku z czym na mocy art. 818 § 1 k.p.c. ustanowiono dla niego kuratora.

Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, Dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) przy sprzedaży Nieruchomości, albowiem w myśl art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u., nie jest osobą prawną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą.

Powyższe stanowisko a contrario potwierdza interpretacja podatkowa: W dacie dokonania transakcji, której dotyczy niniejszy wniosek, tj. prawomocnego nabycia własności Nieruchomości przez Wnioskodawcę Dłużnik istniał i funkcjonował w obrocie, jako podmiot gospodarczy prowadzący działalność gospodarczą, tj. nie został wykreślony z Rejestru Przedsiębiorców KRS oraz nie zawiesił działalności gospodarczej. Z tego względu należało uznać Dłużnika za podmiot będący podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. (…) Przedmiotowa transakcja dotyczyła towaru w rozumieniu ustawy oraz była dokonana w imieniu i na rzecz podmiotu (Dłużnika), objętego dyspozycją art. 15 ustawy o VAT jako wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą, a więc będącego podatnikiem podatku VAT. (Pismo z dnia 12 grudnia 2023 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-1.4012.635.2023.1.MKA, VAT od egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości).

Brak spełnienia przesłanki podmiotowej potwierdza sposób wykorzystania Nieruchomości. Brak jest dowodu świadczącego o tym, że Dłużnik nabył Nieruchomość w celu wykorzystania jej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i z zamiarem jej gospodarczego wykorzystywania. Stan Nieruchomości nie potwierdza, że Dłużnik kiedykolwiek zagospodarowywał Nieruchomość. Brak jest dowodu potwierdzającego, że nabycie Nieruchomości przez Dłużnika podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), a jeżeli tak – to czy Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie ma również żadnej informacji świadczącej o tym, że Dłużnik dokonywał jakichkolwiek nakładów na nieruchomość czy też przygotowywał ją pod realizowane przedsięwzięcie gospodarcze.

Dodatkowo stan samej Nieruchomości świadczy o tym, że Dłużnik nigdy jej nie zagospodarował. Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy na Nieruchomości nie ma posadowionych żadnych budynków, budowli, obiektów małej architektury, urządzeń lub innych instalacji potwierdzających wykorzystanie Nieruchomości przez Dłużnika na potrzeby działalności gospodarczej.

Powyższe potwierdza inna interpretacja podatkowa: Uwzględniając powyższe uwagi, należy zaakcentować, że w orzecznictwie, jako okoliczność o decydującym znaczeniu z perspektywy konieczności potraktowania sprzedaży nieruchomości jako transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, postrzega się m.in. fakt wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej (jako składnika majątku przedsiębiorstwa) oraz cel w postaci stałego uzyskiwania dochodu z korzystania z takiej nieruchomości. (Pismo z dnia 29 grudnia 2023 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL1-1.4012.569.2023.2.EB, VAT od egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości).

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT), z uwagi na brak łącznego spełnienia wszystkich przesłanek, tj.:

1)przesłanka przedmiotowa jest spełniona, ponieważ sprzedaż Nieruchomości jest odpłatną dostawą towarów usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1) u.p.t.u.);

2)przesłanka przedmiotowa nie jest spełniona, ponieważ przy sprzedaży Nieruchomości Dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) z uwagi na fakt, że w myśl art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. nie jest osobą prawną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą.

5.Sprzedaż Nieruchomości jako czynność zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) u.p.t.u.

Nawet jeżeli istnieją podstawy do przyjęcia, że sprzedaż Nieruchomości w drodze licytacji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) - w ocenie Wnioskodawcy transakcja ta powinna być zwolniona z podatku od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) u.p.t.u.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9) u.p.t.u.: Zwalnia się od podatku: 9) dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie z tym przepisem sprzedaż nieruchomości (terenów), które nie są terenem budowlanym lub nie są przeznaczone pod zabudowę nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług (VAT). Gruntami objętymi ww. zwolnieniem są m.in. grunty rolne lub leśne.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna: Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi, itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT (pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 marca 2023 r., znak sprawy: 0113-KDIPT1-1.4012.46.2023.2.WL) i powyższe oznacza, że opodatkowaniu podlegają i nie korzystają ze zwolnienia te dostawy gruntów niezabudowanych, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących gruntami innymi niż budowlane lub przeznaczone pod zabudowę, np. gruntami rolnymi czy leśnymi bez prawa zabudowy, jest zwolniona od podatku od towarów i usług (pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 lutego 2013 r., znak sprawy: ILPP1/443-1047/12-4/MD).

Zgodnie z powyższym, aby jednoznacznie stwierdzić, że sprzedaż Nieruchomości podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) u.p.t.u. - konieczna jest weryfikacja, czy Nieruchomość stanowi teren budowlany.

Definicję terenu budowlanego w ustawie o podatku od towarów i usług zawiera art. 2 pkt 33) u.p.t.u., zgodnie z którym: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Oznacza to, że terenem budowlanym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług jest obszar wskazany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę. Decydujące znaczenie w zakresie przeznaczenia nieruchomości ma plan zagospodarowania przestrzennego.

Ww. przepis art. 2 pkt 33) u.p.t.u. koreluje z art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Powyższe potwierdza interpretacja podatkowa: Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199 z późn. zm.).

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. (…) O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego (…). (Pismo z dnia 22 maja 2019 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, IBPP2/4512-942/15-2/KO, Zwolnienie z VAT dostawy działki niezabudowanej).

Powyższe stanowisko dotyczące weryfikacji obszaru jako terenu budowlanego potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 610/16, zgodnie z którym: W ocenie Sądu, kluczowe dla wykładni przepisu podatkowego w rozpatrywanym sporze są dwa słowa "przeznaczone" i "zabudowę", i pełnią one równoprawną rolę. Z jednej więc strony istotne jest przeznaczenie działki gruntowej określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu), z drugiej - tym przeznaczeniem musi być zabudowa, a nie np. inny dopuszczalny sposób zagospodarowania działki.

Przeznaczenie Nieruchomości określa uchwała Rady Miejskiej ... nr ... z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta ... .

Zgodnie z MPZP podstawowym przeznaczeniem terenu jest: strefa ... . Teren nie jest przeznaczony pod zabudowę. Zgodnie z załącznikiem do MPZP i danymi z systemu informacji przestrzennej Nieruchomość stanowi strefę obszaru ... (B9.2 ZP), w tym oznaczonego symbolem RZ (użytki zielone).

Ponadto zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z dnia ... nieruchomość ...  oznaczona jest jako teren rolniczy – RIIIb grunty orne.

Ww. informacje zostały potwierdzone w opisach i oszacowaniach z dnia 18 maja 2021 r. i z dnia 28 grudnia 2023 r., jak i w operatach szacunkowych. W księdze wieczystej Nieruchomości (...) obszar Nieruchomości jest również określony jako teren niezabudowany. Według planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP), wypisem z rejestru gruntów i pozostałych dokumentów, Nieruchomość nie została określona jako "pod zabudowę" i tym samym – nie może być potraktowana jako teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33) u.p.t.u. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 610/16, zgodnie z którym: W ocenie Sądu skoro tereny zieleni i wód wymienione punkcie 6 tabeli znajdującej się w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia nie zostały określone jako "pod zabudowę" to nie należy ich traktować jako "terenów budowlanych" w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Możliwość posadowienia na Nieruchomości obiektów małej architektury nie wpływa na możliwość zakwalifikowania Nieruchomości jako terenu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę, do czego również odniósł się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, sygn. akt I SA/Kr 610/16, zgodnie z którym: Nie ma przy tym znaczenia, że dopuszczalne byłoby ich zagospodarowanie poprzez wzniesienie określonych budowli lub urządzeń, albo obiektów małej architektury pełniących jedynie rolę pomocniczą i uzupełniającą. Rola pomocnicza czy też funkcja uzupełniająca wzniesionych obiektów nie zmienia bowiem podstawowego przeznaczenia terenów, które w istocie wiąże się z daleko posuniętymi ograniczeniami w możliwości "zabudowy".

Prawidłowość ww. wyroku potwierdził Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 października 2018 r., sygn. akt I FSK 1992/16, zgodnie z którym: Sąd pierwszej instancji prawidłowo zinterpretował art. 2 pkt 33 u.p.t.u., zawierający definicję terenów budowlanych, na potrzeby określenia zakresu zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., z którego to zwolnienia wyłączone zostały dostawy terenów budowlanych. Skoro zatem przedmiotowe grunty (tereny zielone i tereny wód) nie stanowią terenów budowlanych, jako że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie zostały przeznaczone pod zabudowę, wyłączenie powyższe nie ma do nich zastosowania.

Mając na uwadze przeznaczenie Nieruchomości w MPZP oraz informacje zawarte w pozostałych dokumentach – należy przyjąć jednoznacznie, że Nieruchomość stanowi tereny rolnicze niepodlegające zabudowie, których sprzedaż powinna być zwolniona z podatku od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) u.p.t.u.

Powyższe potwierdza także interpretacja indywidualna: Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, dla przedmiotowego terenu, stanowiącego nieruchomość niezabudowaną (…). Natomiast z wypisu z rejestru gruntów wynika, że działka nr A opisana jest jako grunty zadrzewione i zakrzewione, łąki trwałe, grunty orne. Zatem z uwagi na fakt, iż przedmiotowa działka spełnia wymogi określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – stanowi teren niezabudowany inny niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę – sprzedaż tej działki przez Komornika w trybie publicznej licytacji będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu (Pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 lutego 2013 r., znak sprawy: ILPP1/443-1047/12-4/MD).

Podsumowując, nawet jeżeli sprzedaż Nieruchomości w drodze licytacji komorniczej stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (VAT), to transakcja ta powinna być zakwalifikowana jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, która podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) u.p.t.u. z uwagi na fakt, że:

1.Nieruchomość objęta jest MPZP;

2.zgodnie z MPZP i pozostałymi dokumentami:

1)podstawowym przeznaczeniem Nieruchomości jest: strefa ...;

2)Nieruchomość oznaczona jest jako:

a)strefa ... ... (B9.2 ZP); w tym oznaczonego symbolem RZ (użytki zielone);

b)teren rolniczy – RIIIb grunty orne;

c)teren niezabudowany – nieruchomość bez zabudowań;

3)Nieruchomości nie jest przeznaczona pod zabudowę i nie stanowi terenu budowlanego według MPZP;

4)możliwość posadowienia na Nieruchomości obiektów małej architektury nie przesądza, że Nieruchomość jest terenem budowlanym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślenia wymaga, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi, jak również w sytuacji, gdy nabywca towarów lub usług jest podatnikiem VAT zwolnionym.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Jak wskazałem wyżej, z powołanych przepisów prawa wynika, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ww. art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie podatku w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

Jak wskazaliście Państwo w opisie sprawy - jesteście zarejestrowani w rejestrze VAT jako podatnik VAT zwolniony.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi zatem do wniosku, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do zrealizowania prawa do odliczenia podatku naliczonego. Nie posiadacie Państwo statusu podatnika VAT czynnego i tym samym – u podatnika VAT zwolnionego - brak związku nabywanych towarów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, z tytułu nabycia przez Państwa – podatnika VAT zwolnionego - nieruchomości gruntowej – nawet jeśli będzie to transakcja opodatkowana podatkiem VAT i będziecie posiadać fakturę dokumentującą zakup ww. nieruchomości z wykazaną kwotą podatku - nie będzie Państwu przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, skoro nie jesteście Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT czynny, dokonywanie oceny kwestii niepodlegania bądź zwolnienia z podatku dostawy ww. nieruchomości pozostaje bez wpływu na kwestię braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przez Państwa tej nieruchomości.

Zatem oceniając całościowo Państwa stanowisko, uznałem je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja indywidualna dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Żadna ze wskazanych interpretacji nie dotyczy tożsamej sytuacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i Państwo muszą się zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).