Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2022 r., sygn. I FSK 829/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska (spr.), Sędzia WSA (del.) Elżbieta Olechniewicz, , po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. S.A. we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 grudnia 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 1001/17 w sprawie ze skargi F. S.A. we W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 21 lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2016 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 21 lipca 2017 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu na rzecz F. S.A. we W. kwotę 7702 (siedem tysięcy siedemset dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 8 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 1001/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej: P.p.s.a.), oddalił skargę F. S.A. z siedzibą we W. (dalej: Skarżąca/Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: Organ) z 21 lipca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2016 r.

2. Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym wyroku wskazał, że Spór w sprawie dotyczył prawidłowości ustalenia przez organy podatkowe, że dostawa nieruchomości realizowana w ramach postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego działającego w imieniu i na rzecz podatniczki podatku od towarów i usług K.M. (dalej: Dłużniczka), nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów, gdyż była zwolniona od tego podatku. Sąd pierwszej instancji nie zgodził się ze stanowiskiem Skarżącej, że w sprawie brak jest dowodów, które w sposób jednoznaczny potwierdzałyby, że spełnione zostały przesłanki powodujące zwolnienie od VAT dostawy przedmiotowej nieruchomości. Wskazał, że faktura z naliczonym VAT została wystawiona pomimo braku oświadczenia Dłużniczki, a uznanie przez Komornika, że transakcja powinna być opodatkowana "miało w istocie charakter przypadkowy, a jego decyzja (co do opodatkowania) nie była podbudowana jakimikolwiek ustaleniami faktycznymi, które dotyczyłyby podatkowoprawnego statusu nieruchomości". Sąd powołał art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm., dalej: u.p.t.u.), z którego wynika, że nie można odliczyć VAT naliczonego w fakturach, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Z kolei zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. dotyczy dostawy budynków (budowli lub ich części) innych niż w ramach pierwszego zasiedlenia lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. W konsekwencji, wobec braku stwierdzenia dostawy w ramach pierwszego zasiedlenia lub w ciągu dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, dostawa części budynku (lokalu użytkowego) korzysta z przedmiotowego zwolnienia od VAT. W efekcie stanowisko Organu w zaskarżonej decyzji było prawidłowe.