Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 maja 2024 r., sygn. II SAB/Gl 34/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Żurawik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Sędzia WSA Renata Siudyka, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 8 maja 2024 r. sprawy ze skargi A. R. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Śląskiego w przedmiocie rozpoznania wniosku o pobyt czasowy 1. stwierdza, że Wojewoda Śląski dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 2. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania Wojewody Śląskiego do wydania aktu w sprawie, 3. oddala skargę w pozostałym zakresie, 4. zasądza od Wojewody Śląskiego na rzecz skarżącej 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 19 grudnia 2023 r. A. R. (dalej: strona, skarżąca), powołując się m. in. na treść ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie j.t. Dz. U. z 2024 r., poz. 572 – dalej k.p.a.), wniosła skargę na bezczynność Wojewody Śląskiego, zarzucając naruszenie art. 8, 12, 35 § 1, 36 § 1 k.p.a., poprzez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy. Wniesiono o: 

1) zobowiązanie Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi;

2) dokonanie kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga;

3) zobowiązanie Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie;

4) orzeczenie czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

5) wymierzenie organowi grzywny w maksymalnej wysokości;

6) zasądzenie kosztów postępowania.

W treści uzasadnienia skarżąca domagała się również przyznania jej sumy pieniężnej za każdy dzień zwłoki w wydaniu rozstrzygnięcia. Podano, że strona dnia 18 stycznia 2023 r. złożyła podanie zawierające wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dostarczyła stosowne dokumenty potwierdzające posiadanie podstaw do uzyskania zezwolenia oraz w dniu 29 marca 2023 r. złożyła odciski linii papilarnych. W czerwcu 2023 r. Straż Graniczna dokonała kontroli w miejscu pobytu. W dniu 28 sierpnia 2023 r. złożyła w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach wniosek o przyspieszenie wydania decyzji, który pozostał bez odpowiedzi. Złożyła także ponaglenie. Poprzednie zezwolenie na pobyt czasowy straciło ważność w kwietniu 2023 r. Przebywa w Polsce legalnie wraz z mężem – Polakiem, od 2020 r. Nie przybyła do Polski w związku z działaniami wojennymi na Ukrainie. Żyje tu i pracuje, ale brak aktualnej karty pobytu naraża ją na szereg niedogodności, zarówno w sferze fizycznej jak i psychiczno-emocjonalnej. Nie może odwiedzić rodziny na Ukrainie, ponieważ stempel w paszporcie nie upoważnia do ponownego przekroczenia granicy. Pracodawca likwiduje sklep, w którym pracuje, w związku z czym musi szukać nowej pracy. Pomyślnie przeszła rekrutację do kilku firm lecz w każdej odmówili podpisania umowy o pracę do czasu otrzymania nowej, aktualnej karty pobytu.