Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 25 kwietnia 2024 r., sygn. I SA/Go 79/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Rzepecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Czajkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi P.M. na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno - Skarbowego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do marca 2016 roku oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

P.M. (dalej: skarżący, strona) wniósł skargę na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno - Skarbowego w [...] (dalej: NUCS, organ odwoławczy, organ II instancji) z [...] r. uchylającą decyzję NUCS (działającego jako organ I instancji) z [...] w przedmiocie określenia skarżącemu zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące za styczeń 2016 r. oraz umarzającą postępowanie podatkowe za luty i marzec 2016.

U podstaw wydania zaskarżonej decyzji legło ustalenie, że skarżącemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury

z [...] stycznia 2016 r. wystawionej przez M.S. (Przedsiębiorstwo "S." M.S.), ponieważ nie był on rzeczywistym dostawcą towarów wykazanych w fakturze (środków piorących). Podstawę prawną odmowy prawa do odliczenia podatku naliczonego stanowił art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.; dalej: u.p.t.u.). Organ ustalił, że towary sprzedane skarżącemu pochodziły od B. z siedzibą w L. (Belgia), a na podstawie informacji uzyskanej od władz belgijskich organ przyjął, że w 2015 i 2016 r. z dostawcą tym komunikował się skarżący, a brak było kontaktów z formalnym nabywcą i jednocześnie deklarowanym dostawcą skarżącego – M.S. Nadto, opierając się na przekazanej przez organy belgijskie informacji o tym, że skarżący w dalszym ciągu bezpośrednio współpracuje ze wspomnianym tamtejszym sprzedawcą, organ skonstatował, że musiał to czynić również w 2016 r. Organ uznał, że informacja belgijska jest jednym dowodem potwierdzającym fakt, że to skarżący był rzeczywistym nabywcą (w belgijskiej hurtowni) towarów wykazanych w fakturze mającej pochodzić od M.S. Organ podatkowy odrzucił, jako wzajemnie sprzeczne i z tej przyczyny niewiarygodne, szeroko zreferowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji,zeznania skarżącego, M.S., B.D. (poprzedniego dostawcy skarżącego), P.B. T.D., którzy - jak ustalono - mieli być zaangażowani w proceder dokonywania obrotu pod nazwiskiem M.S.