Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Ol 193/24
Dnia 18 kwietnia 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie sędzia WSA Ewa Osipuk asesor WSA Grzegorz Klimek po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 kwietnia 2024 roku sprawy ze skargi P. sp. z o.o. w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu naruszenia obowiązku zawiadomienia o zbyciu pojazdu - oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z 17 października 2023 r. Zastępcę Dyrektora Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta Olsztyna, działając z upoważnienia Prezydenta Olsztyna (dalej jako: "organ I instancji"), nałożył na P. sp. z o.o. (dalej jako: "skarżąca", "spółka") karę pieniężną w wysokości 200 zł z tytułu naruszenia obowiązku zawiadomienia organu w ustawowym terminie o zbyciu pojazdu marki Skoda o nr rej. [...]. W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że nie znalazł podstaw do odstąpienia od nałożenia kary na podstawie art. 189f § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postepowania administracyjnego (Dz.U. z 2023 r. poz. 775 ze zm., dalej jako: "k.p.a.").
W odwołaniu spółka zarzuciła naruszenie:
- art. 7 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a. i art. 80 k.p.a poprzez niewyjaśnienie wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności, brak zebrania i rozpatrzenia w sprawie całego materiału dowodowego, w szczególności brak ustalenia daty zgłoszenia nabycia/przerejestrowania samochodu na nabywcę oraz brak rozważenia istnienia podstaw do zastosowania instytucji odstąpienia od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej;
- art. 189f § 1 pkt. 1 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie;
- art. 12 k.p.a w zw. z art. 35 § 1 i § 3 k.p.a., polegające na rażącym naruszeniu zasady szybkości postępowania;
- art. 140n ust. 4 ustawy - Prawo o ruchu drogowym poprzez jego niezastosowanie.
W uzasadnieniu odwołania skarżąca podniosła, że organ I instancji dokonał jedynie pobieżnej analizy przepisów. Powinien wziąć pod uwagę, że spółka – pomimo uchybienia terminu – z własnej woli wykonała ciążący na niej obowiązek zawiadomienia