Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 8 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.120.2024.2.WK
Nieopodatkowanie planowanej sprzedaży niezabudowanych działek.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 16 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania planowanej sprzedaży niezbudowanych działek nr 1, 2, 3 i 4. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 kwietnia 2024 r. (wpływ 6 maja 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W 2016 r. dokonała Pani zakupu dwóch działek rolnych. Zakupiła je Pani na cele prywatne, z myślą o wybudowaniu domu z dużym ogrodem i w przyszłości obdarowaniu dzieci. Podjęła Pani czynności zmierzające do zmiany przeznaczenia gruntów. W 2017 r. każdą z działek podzieliła Pani na dwie mniejsze, aby ułatwić uzyskanie warunków zabudowy.
W 2017 r. każda z czterech działek otrzymała warunki zabudowy następującej treści: budowa jednego budynku mieszkaniowego jednorodzinnego wolnostojącego z garażem wbudowanym w bryłę budynku i jednego wolnostojącego budynku gospodarczo-garażowego. Budynek mieszkalny parterowy z poddaszem użytkowym, budynek gospodarczo-garażowy parterowy z dachem stromym.
Na wszystkich działkach została dociągnięta woda i prąd, nie pamięta Pani dokładnie kiedy zostało to zrobione. Inicjatywa podłączenia działek pod wodę i prąd wyszła od właścicieli sąsiednich nieruchomości, Pani nieruchomości zostały podłączone „przy okazji”, a koszty zostały podzielone proporcjonalnie na Panią i wszystkich właścicieli pobliskich działek.
Od tamtej pory na działkach nie działo się nic. Zmianie jednakże uległo Pani życie osobiste. W momencie, w którym kupowała Pani działki, mieszkała Pani wraz z partnerem i Waszym synem w domu należącym do Pani partnera. Natomiast aktualnie jest Pani w bardzo ciężkiej sytuacji życiowej. (…). Mieszka Pani razem z synem w małym mieszkaniu u Pani rodziców, z końcem marca skończy się Pani umowa o pracę i najprawdopodobniej nie zostanie przedłużona (jest to umowa o pracę na zastępstwo). (…).
Sytuacja życiowa, w jakiej się Pani znalazła, zmusiła Panią do podjęcia decyzji o sprzedaży należących do Pani nieruchomości. Planuje Pani sprzedaż 3 działek. Uzyskane środki finansowe zostaną przeznaczone w pierwszej kolejności na bieżące utrzymanie Pani i syna oraz opłaty (…). Pozostałe środki zostaną przeznaczone na zakup samochodu, który jest niezbędny do poruszania się nie tytko dla Pani, ale i dla syna, oraz na budowę domu na pozostałej nieruchomości, w którym zamieszka Pani razem z synem. Dokonując sprzedaży nieruchomości nie będzie Pani korzystać ze specjalistycznych usług, postara się Pani samodzielnie znaleźć potencjalnych kupujących za pośrednictwem ogólnodostępnych portali sprzedażowych, w ostateczności skorzysta Pani z pomocy biura nieruchomości.
Nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej, nie jest Pani podatnikiem VAT. Sporne nieruchomości zakupiła Pani jako osoba fizyczna, sprzedaż również zostanie dokonana jako sprzedaż prywatnych nieruchomości.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy
Ad 1.
Nie zdecydowała Pani jeszcze, które działki chciałaby Pani sprzedać, a którą zostawić dla dalszych celów prywatnych. Aktualnie rozważa Pani również sytuację, w której sprzeda Pani wszystkie cztery działki, dlatego w dalszej części niniejszego pisma odnosić się będzie Pani do wszystkich czterech należących do Pani nieruchomości, tj. działki 1, 2, 3 oraz 4.
Ad 2.
Nie zdecydowała Pani jeszcze, kiedy dokładnie ma nastąpić sprzedaż należących do Pani działek. Chciałaby Pani dwie działki (nie wie Pani jeszcze które) sprzedać jeszcze w tym roku, tj. w roku 2024, kolejne dwie lub jedną w roku następnym, tj. w roku 2025. To, kiedy działki zostaną sprzedane, uzależnione jest w dużej mierze od otrzymania interpretacji indywidualnej, będącej przedmiotem wezwania.
Ad 3.
Każda działka, tj. 1, 2, 3 oraz 4, była oraz w dalszym ciągu jest wykorzystywana od chwili wejścia w ich posiadanie wyłącznie do celów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. do celów ściśle prywatnych. Będą one wykorzystywane w tym samym celu aż do momentu ich sprzedaży.
Ad 4.
Nie jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Ad 5.
Nie była Pani ani nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.
Ad 6.
Działki będące przedmiotem zbycia nigdy nie były ani nie są wykorzystywane w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, gdyż nie prowadzi Pani działalności gospodarczej.
Ad 7.
Nigdy nie wykorzystywała Pani sprzedawanych działek do prowadzenia działalności gospodarczej jako czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług. Jak wskazała Pani powyżej, nie jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług ani nie prowadzi Pani działalności gospodarczej.
Ad 8.
Nabycie działek w roku 2016 nie zostało wykonane w ramach czynność podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, transakcja ta nie była udokumentowana fakturami z wykazaną kwotą podatku VAT. Zarówno działka nr 5, jak i działka nr 6, zostały nabyte na podstawie jednego Aktu Notarialnego z 29 kwietnia 2016 r., od osób fizycznych, tj. X i Y. Transakcja ta nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Od transakcji został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych.
Ad 9.
Przy nabyciu ww. nieruchomości, tj. działki 5 oraz 6, nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Ad 10.
Zarówno przed podziałem, tj. działki 5 oraz 6, jak i po ich podziale, tj. działki 1, 2, 3 oraz 4, były, są i będą wykorzystywane przez Panią, przez cały okres ich posiadania, tj. od momentu ich nabycia do momentu planowanej sprzedaży, wyłącznie na cele osobiste. Nieruchomości te ze sobą sąsiadują, tworząc jedną dużą przestrzeń. Nie były ani nie są one użytkowane przez Panią w sposób ciągły, czasami jeździ Pani tam razem z synem na wypoczynek, w celach rekreacyjnych. Spędza Pani tam letnie dni na piknikach i spacerach, grach i zabawach.
Ad 11.
Żadna z posiadanych przez Panią nieruchomości, tj. działki nr 1, 2, 3 oraz 4, nigdy nie była, nie jest i nie będzie przez Panią udostępniona osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej.
Ad 12.
W odniesieniu do posiadanych przez Panią działek nie ponosiła Pani i nie będzie Pani ponosiła żadnych nakładów w celu ich uatrakcyjnienia. Nie uzbrajała Pani działek w przyłącza do sieci wodociągowej (na Pani zgodę przez Pani działki zostały pociągnięte rury wodociągowe z uwagi na inwestycję właścicieli sąsiedniej działki), ani kanalizacyjnej, ani gazowej, ani elektroenergetycznej, nie występowała Pani z żadnymi wnioskami o ich dokonanie. Działki nie są ogrodzone, nie utwardzała Pani dróg, nie uzyskała Pani decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej. Jedyne Pani działania polegały na podziale dwóch działek 5 oraz 6 na cztery działki nr 1, 2, 3 oraz 4 oraz wnioskowaniu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla dwóch działek.
Ad 13.
W odniesieniu do posiadanych przez Panią działek będących przedmiotem sprzedaży nie zawarła Pani żadnej przedwstępnej umowy sprzedaży. Rozważa Pani podpisanie w przyszłości umów przedwstępnych, ale nie zdecydowała Pani jeszcze, jakie będą postanowienia takich ewentualnych umów oraz jakie prawa i obowiązki na podstawie takich umów będą ciążyć na Pani oraz osobie kupującej. Nie przewiduje Pani, aby ciążyły na Pani jakieś dodatkowe obowiązki z tytułu przyszłej ewentualnej sprzedaży nieruchomości.
Ad 14.
Jak wskazano powyżej, nie zawarła Pani jeszcze żadnych przedwstępnych umów sprzedaży, nie ma również potencjalnych kupujących. Nie jest Pani więc w stanie stwierdzić, czy po zawarciu ewentualnych umów przedwstępnych strona kupująca dokona na działkach inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą ich atrakcyjność.
Ad 15.
Nie udzieliła Pani żadnego pełnomocnictwa osobie trzeciej do działania w Pani imieniu w związku z planowaną sprzedażą działek nr 1, 2, 3 oraz 4.
Ad 16.
Nie posiada Pani żadnych innych działek gruntu, które w przyszłości zamierza Pani sprzedać.
Ad 17.
Na moment sprzedaży działek 1, 2, 3 oraz 4 nie będzie Pani prowadziła działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innego tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.
Ad 18.
Stwierdzenie „Podjęłam czynności zmierzające do zmiany przeznaczenia gruntów” oznacza, że złożyła Pani wnioski o ustalenie warunków zabudowy dla działek nr 1 oraz 2. Nie były to czynności zmierzające do uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej.
Ad 19
a.Na każdej ze sprzedawanych działek w związku z decyzjami o ustaleniu warunków zabudowy można posadowić budynek mieszkalny wolnostojący z garażem wbudowanym w bryłę budynku oraz jeden wolnostojący budynek gospodarczo-garażowy.
b.Każda działka nr 1, 2, 3 oraz 4 uzyskała odrębną decyzję o warunkach zabudowy o tożsamej treści wskazanej we wniosku o interpretację.
c.Pani wystąpiła o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 oraz 2. O wydanie warunków zabudowy dla działek nr 3 oraz 4 wystąpiła Pani Z. Nie miała ona udzielonego przez Panią pełnomocnictwa, wystąpiła o warunki zabudowy jako inwestor, pomimo tego, że nie dokonałyście Panie żadnych ustaleń w tym zakresie. Pani Z jest matką Pani byłego partnera, o którym mowa jest w rozpatrywanym wniosku o wydanie interpretacji. Nie wie Pani, w jakim celu złożyła te wnioski, ale otrzymała decyzję o warunkach zabudowy.
Ad 20.
Działki nie mają przyłączy do sieci wodociągowej oraz elektroenergetycznej. Być może we wniosku źle sformułowała Pani to stwierdzenie. Przez Pani działki przechodzą podziemne rury sieci wodociągowej, zostały one pociągnięte za Pani zgodą przez Pani działki na wniosek właściciela sąsiednich nieruchomości, którzy dokonywali uzbrojenia swoich działek. Na Pani nieruchomościach nie ma przyłączy wody. W zakresie sieci elektroenergetycznej we wniosku błędnie wskazała Pani, że na działki został dociągnięty prąd – w okolicy Pani nieruchomości została poprowadzona sieć elektroenergetyczna, ułatwiająca późniejsze dokonanie przyłączy, jednakże nie zostały do niej podłączone należące do Pani nieruchomości.
Ad 21.
Nieruchomości będące przedmiotem przyszłego ewentualnego zbycia, tj. działki nr 1, 2, 3 oraz 4, nie były, nie są ani nie będą wykorzystywane przez Panią wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Były, są i będą one wykorzystywane tylko i wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, były, są i będą wykorzystywane tylko i wyłącznie na cele prywatne.
Pytanie
Czy, w związku z planowaną sprzedażą przez Panią nieruchomości (3 działek niezabudowanych), powinna Pani zostać uznana za podatnika podatku od towarów usług, a sama transakcja winna zostać uznana za odpłatną dostawę towarów opodatkowaną podatkiem od towarów i usług?
Pani stanowisko w sprawie
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Natomiast towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W oparciu o tę definicję należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby taką czynność opodatkować tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku towarów i usług.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.
Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko, np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być, np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działki istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży działki podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.
Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zatem sięgnąć do wykładni wynikającej z orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla celów działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomość wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.
W niniejszej sprawie nie ma, w Pani ocenie, żadnych wątpliwości co do kwestii tego, czy sprzedaż przez Panią działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego i opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podejmowała Pani bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Sporne działki nabyła Pani do majątku prywatnego. Nigdy nie były oddane w dzierżawę, czy też najem. Nie prowadziła Pani żadnych działań, aby uatrakcyjnić ww. działki w celu ich sprzedaży lub aby podnieść ich wartość. Czynności takie jak podział nieruchomości oraz otrzymanie warunków zabudowy robiła Pani prywatnie, aby móc w przyszłości wybudować na jednej z działek dom na własne potrzeby mieszkaniowe, a resztę przekazać dzieciom lub w inny sposób wykorzystywać na prywatne cele. Uzbrojenie działek zostało wykonane „przy okazji” zbrojenia działek sąsiadujących nieruchomości. Nie miała Pani zamiaru sprzedawać należących do Pani nieruchomości. Zmusza Panią do tego niejako bardzo trudna sytuacja życiowa, w jakiej się Pani znalazła. Nie trudni się Pani zawodowo handlem nieruchomościami, nie angażowała Pani środków podobnych do tych wykorzystywanych przez handlowców i usługodawców. Dokonując sprzedaży nieruchomości nie będzie Pani korzystać ze specjalistycznych usług, postara się Pani samodzielnie znaleźć potencjalnych kupujących za pośrednictwem ogólnodostępnych portali sprzedażowych, w ostateczności skorzystam z pomocy biura nieruchomości.
W Pani ocenie, całokształt przedstawionych w rozpatrywanym wniosku okoliczności w stosunku do spornych działek wskazuje, że nie podjęła Pani działań świadczących o zamiarze wykonywania przez Panią działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Okolicznością przesądzającą, że przyszłe transakcje sprzedaży nieruchomości nie będą w żaden sposób wypełniać definicji działalności gospodarczej, przede wszystkim są okoliczności związane z samą sprzedażą, tj. powody, dla których sprzedaż jest dokonywana. Gdyby nie Pani sytuacja życiowa, (…), do sprzedaży nieruchomości najprawdopodobniej by nie doszło. Wobec powyższego uznać należy, że w rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż spornych działek będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy tych nieruchomości będzie Pani korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnię przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi Pani w roli podatnika podatku od towarów i usług w stosunku do tej transakcji. Skutkiem powyższego transakcja zbycia działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i w związku z tym w przypadku planowanej sprzedaży działek nie będzie Pani zobowiązana do odprowadzenia podatku od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
W oparciu o art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:
a)dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
b)dostawa terenu budowlanego.
Według art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku prywatnego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem, w kwestii opodatkowania sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu planowanego dokonania sprzedaży ww. działek podjęła/podejmie Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też planowana sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:
·dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
·czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Dostawa towarów (np. działek) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do planowanej czynności sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, spełni Pani przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich jest realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała/podejmie Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że:
-W 2016 r. dokonała Pani zakupu dwóch działek rolnych.
-Zakupiła je Pani na cele prywatne, z myślą o wybudowaniu domu z dużym ogrodem i w przyszłości obdarowaniu dzieci.
-W 2017 r. każdą z działek podzieliła Pani na dwie mniejsze, aby ułatwić uzyskanie warunków zabudowy.
-W 2017 r. każda z czterech działek otrzymała warunki zabudowy następującej treści: budowa jednego budynku mieszkaniowego jednorodzinnego wolnostojącego z garażem wbudowanym w bryłę budynku i jednego wolnostojącego budynku gospodarczo-garażowego. Budynek mieszkalny parterowy z poddaszem użytkowym, budynek gospodarczo-garażowy parterowy z dachem stromym.
-Sytuacja życiowa, w jakiej się Pani znalazła, zmusiła Panią do podjęcia decyzji o sprzedaży należących do Pani nieruchomości.
-Dokonując sprzedaży nieruchomości nie będzie Pani korzystać ze specjalistycznych usług, postara się Pani samodzielnie znaleźć potencjalnych kupujących za pośrednictwem ogólnodostępnych portali sprzedażowych, w ostateczności skorzysta Pani z pomocy biura nieruchomości.
-Nie zdecydowała Pani jeszcze, które działki chciałaby Pani sprzedać, a którą zostawić dla dalszych celów prywatnych. Aktualnie rozważa Pani również sytuację, w której sprzeda Pani wszystkie cztery działki.
-Nie zdecydowała Pani jeszcze, kiedy dokładnie ma nastąpić sprzedaż należących do Pani działek. Chciałaby Pani dwie działki (nie wie Pani jeszcze które) sprzedać jeszcze w tym roku, tj. w roku 2024, kolejne dwie lub jedną w roku następnym, tj. w roku 2025. To, kiedy działki zostaną sprzedane, uzależnione jest w dużej mierze od otrzymania interpretacji indywidualnej, będącej przedmiotem wezwania.
-Każda działka, tj. 1, 2, 3 oraz 4, była oraz w dalszym ciągu jest wykorzystywana od chwili wejścia w ich posiadanie wyłącznie do celów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. do celów ściśle prywatnych. Będą one wykorzystywane w tym samym celu aż do momentu ich sprzedaży.
-Nie jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
-Nie była Pani ani nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.
-Działki będące przedmiotem zbycia nigdy nie były ani nie są wykorzystywane w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, gdyż nie prowadzi Pani działalności gospodarczej.
-Nabycie działek w roku 2016 nie zostało wykonane w ramach czynność podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, transakcja ta nie była udokumentowana fakturami z wykazaną kwotą podatku VAT. Zarówno działka nr 5, jak i działka nr 6, zostały nabyte na podstawie jednego Aktu Notarialnego z 29 kwietnia 2016 r., od osób fizycznych, tj. X i Y. Transakcja ta nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Od transakcji został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych.
-Przy nabyciu ww. nieruchomości, tj. działki 5 oraz 6, nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego.
-Żadna z posiadanych przez Panią nieruchomości, tj. działki nr 1, 2, 3 oraz 4, nigdy nie była, nie jest i nie będzie przez Panią udostępniona osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej.
-W odniesieniu do posiadanych przez Panią działek nie ponosiła Pani i nie będzie Pani ponosiła żadnych nakładów w celu ich uatrakcyjnienia. Nie uzbrajała Pani działek w przyłącza do sieci wodociągowej (na Pani zgodę przez Pani działki zostały pociągnięte rury wodociągowe z uwagi na inwestycję właścicieli sąsiedniej działki), ani kanalizacyjnej, ani gazowej, ani elektroenergetycznej, nie występowała Pani z żadnymi wnioskami o ich dokonanie. Działki nie są ogrodzone, nie utwardzała Pani dróg, nie uzyskała Pani decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej. Jedyne Pani działania polegały na podziale dwóch działek 5 oraz 6 na cztery działki nr 1, 2, 3 oraz 4 oraz wnioskowaniu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla dwóch działek.
-W odniesieniu do posiadanych przez Panią działek będących przedmiotem sprzedaży nie zawarła Pani żadnej przedwstępnej umowy sprzedaży. Rozważa Pani podpisanie w przyszłości umów przedwstępnych, ale nie zdecydowała Pani jeszcze, jakie będą postanowienia takich ewentualnych umów oraz jakie prawa i obowiązki na podstawie takich umów będą ciążyć na Pani oraz osobie kupującej. Nie przewiduje Pani, aby ciążyły na Pani jakieś dodatkowe obowiązki z tytułu przyszłej ewentualnej sprzedaży nieruchomości.
-Jak wskazano powyżej, nie zawarła Pani jeszcze żadnych przedwstępnych umów sprzedaży, nie mam również potencjalnych kupujących. Nie jest Pani więc w stanie stwierdzić, czy po zawarciu ewentualnych umów przedwstępnych strona kupująca dokona na działkach inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą ich atrakcyjność.
-Nie udzieliła Pani żadnego pełnomocnictwa osobie trzeciej do działania w Pani imieniu w związku z planowaną sprzedażą działek nr 1, 2, 3 oraz 4.
-Nie posiada Pani żadnych innych działek gruntu, które w przyszłości zamierza Pani sprzedać.
-Na moment sprzedaży działek 1, 2, 3 oraz 4 nie będzie Pani prowadziła działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innego tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.
-Każda działka nr 1, 2, 3 oraz 4 uzyskała odrębną decyzję o warunkach zabudowy o tożsamej treści.
-Pani wystąpiła o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 oraz 2. O wydanie warunków zabudowy dla działek nr 3 oraz 4 wystąpiła Pani Z. Nie miała ona udzielonego przez Panią pełnomocnictwa, wystąpiła o warunki zabudowy jako inwestor, pomimo tego, że nie dokonałyśmy żadnych ustaleń w tym zakresie. Pani Z jest matką Pani byłego partnera, o którym mowa jest w rozpatrywanym wniosku o wydanie interpretacji. Nie wie Pani, w jakim celu złożyła te wnioski, ale otrzymała decyzję o warunkach zabudowy.
-Działki nie mają przyłączy do sieci wodociągowej oraz elektroenergetycznej. Przez Pani działki przechodzą podziemne rury sieci wodociągowej, zostały one pociągnięte za Pani zgodą przez Pani działki na wniosek właściciela sąsiednich nieruchomości, którzy dokonywali uzbrojenia swoich działek. Na Pani nieruchomościach nie ma przyłączy wody.
-Nieruchomości będące przedmiotem przyszłego ewentualnego zbycia, tj. działki nr 1, 2, 3 oraz 4, nie były, nie są ani nie będą wykorzystywane przez Panią wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Były, są i będą one wykorzystywane tylko i wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, były, są i będą wykorzystywane tylko i wyłącznie na cele prywatne.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy planowana sprzedaż niezabudowanych działek nr 1, 2, 3 i 4 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pani wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będzie działała Pani w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.
W tym miejscu należy wskazać na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 234/16, w którym sąd stwierdził, że: „Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy dla czterech działek powstałych w wyniku podziału działki siedliskowej, a także sprzedaż za pośrednictwem portali internetowych oraz biura nieruchomości nie stanowi o zawodowej działalności skarżącej. (…) Korzystanie z biura nieruchomości czy portali internetowych przy sprzedaży nieruchomości przemawia raczej za tym, że skarżąca nie zajmuje się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. Trudno przy tym wyobrazić sobie w jaki inny sposób mogłaby znaleźć potencjalnych nabywców działek”.
Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 września 2020 r., sygn. akt I FSK 1476/17 wskazał, że: „W sytuacji zaś, gdy działka otrzymana przez Skarżącą nie była objęta planem zagospodarowania przestrzennego, nie wykracza poza zarząd majątkiem prywatnym uzyskanie warunków zabudowy i tym samym uzyskanie wskazówek co do możliwego przeznaczenia tej działki. Przeznaczenie działki, określające możliwy sposób jej wykorzystania, wpływa na wartość działki a uzyskanie informacji o tym przeznaczeniu, istotnej z punktu widzenia ceny sprzedaży, jest uzasadnione przy każdej transakcji sprzedaży i nie może być uznane za charakterystyczne tylko dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Analogicznie należy ocenić zamieszczanie oferty w lokalnej telewizji i wywieszanie ogłoszeń, skoro jest to działanie umożliwiające zapoznanie się z ofertą większej grupie potencjalnych nabywców. Brak jest nie tylko prawnych ale i racjonalnych podstaw, aby przyjąć, że sprzedaż dokonywana w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie może wiązać się z działaniami zmierzającymi do uzyskania przez sprzedającego korzystnej ceny poprzez ustalenie wartości działki oraz udostępnienie informacji o sprzedaży szerokiemu kręgowi podmiotów”.
Uwzględniając przedstawione okoliczności sprawy oraz dokonaną analizę przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że w odniesieniu do dostawy przez Panią działek nr 1, 2, 3 i 4 brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Co prawda, jak wynika z przedstawionego przez Panią opisu sprawy, w 2017 r. podzieliła Pani działki nr 5 i 6 na cztery mniejsze o nr 1, 2, 3 i 4. Ponadto dla dwóch działek wystąpiła Pani o warunki zabudowy. Żadna inna aktywność zainicjowana przez Panią nie miała miejsca na ww. działkach. Jak również wskazała Pani w uzupełnieniu do wniosku, że nie uzbrajała Pani działek w przyłącza do sieci wodociągowej, ani kanalizacyjnej, ani gazowej, ani elektroenergetycznej, nie występowała Pani z żadnymi wnioskami o ich dokonanie. Działki nie są ogrodzone, nie utwardzała Pani dróg, nie uzyskała Pani decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej.
W sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży działek nr 1, 2, 3 i 4, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie podjęła Pani bowiem aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.
W związku z powyższym, planowaną sprzedaż działek nr 1, 2, 3 i 4, można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, gdyż okoliczności sprawy nie wskazują na wykorzystywanie ww. działek dla celów zarobkowych.
Zatem w rozpatrywanej sprawie planowaną sprzedaż ww. działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując tej dostawy będzie korzystała Pani z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że przy tak przedstawionym opisie sprawy nie wypełni Pani przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi Pani w roli podatnika podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego, planowana transakcja sprzedaży działek nr1, 2, 3 i 4 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podsumowanie
W związku z planowaną przez Panią sprzedażą działek nr 1, 2, 3 i 4, nie będzie Pani uznana za podatnika podatku od towarów usług, a samą transakcję należy uznać za odpłatną dostawę towarów niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem czynność ta nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.
Tym samym Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając niniejszą interpretację oparto się w szczególności na informacjach, że: „(…) w odniesieniu do posiadanych przez Panią działek nie ponosiła Pani i nie będzie Pani ponosiła żadnych nakładów w celu ich uatrakcyjnienia. Nie uzbrajała Pani działek w przyłącza do sieci wodociągowej (na Pani zgodę przez Pani działki zostały pociągnięte rury wodociągowe z uwagi na inwestycję właścicieli sąsiedniej działki), ani kanalizacyjnej, ani gazowej, ani elektroenergetycznej, nie występowała Pani z żadnymi wnioskami o ich dokonanie. Działki nie są ogrodzone, nie utwardzała Pani dróg, nie uzyskała Pani decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej. Jedyne Pani działania polegały na podziale dwóch działek 5 oraz 6 na cztery działki nr 1, 2, 3 oraz 4 oraz wnioskowaniu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla dwóch działek. Działki nie mają przyłączy do sieci wodociągowej oraz elektroenergetycznej. (…) Przez Pani działki przechodzą podziemne rury sieci wodociągowej, zostały one pociągnięte za Pani zgodą przez Pani działki na wniosek właściciela sąsiednich nieruchomości, którzy dokonywali uzbrojenia swoich działek. Na Pani nieruchomościach nie ma przyłączy wody. (…) w okolicy Pani nieruchomości została poprowadzona sieć elektroenergetyczna, ułatwiająca późniejsze dokonanie przyłączy, jednakże nie zostały do niej podłączone należące do Pani nieruchomości”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right