Interpretacja indywidualna z dnia 18 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.79.2024.3.PT

Określenie źródła przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 19 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 kwietnia 2024 r. (data wpływu 15 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan P.W.

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani M.W.

3)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

A.spółka z o.o.

Opis zdarzenia przyszłego

Przedmiotem wniosku jest sprzedaż niezabudowanej części nieruchomości gruntowej (zostanie wydzielona z większej nieruchomości, która nie jest przeznaczona do sprzedaży).

Właścicielami tej nieruchomości gruntowej są małżonkowie.

Mąż nabył udział w nieruchomości w spadku po ojcu w roku 1978. W roku 1986 nabył kolejny udział w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności. Pozostała ½ nieruchomości została przekazana w dniu 19 września 1989 roku obojgu małżonkom do majątku wspólnego przez matkę męża umową przekazania gospodarstwa rolnego.

Właściciele nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, są emerytami. Wnioskodawcy nie zajmują się obrotem nieruchomościami. Nie są także rolnikami, (wcześniej, przed przejściem na emeryturę, byli rolnikami i na terenie przedmiotowej nieruchomości prowadzili działalność rolniczą, odprowadzali KRUS). Nie byli z tego tytułu podatnikami VAT i nie są podatnikami VAT obecnie. Nie zajmują się obrotem nieruchomościami, jedynie w 2014 roku dokonali sprzedaży nieruchomości gruntowej nabytej w roku 1989 umową o przekazanie gospodarstwa rolnego.

Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona pod zabudowę usługową z możliwością zabudowy mieszkaniowej. Właściciele nieruchomości zawrą umowę przedwstępną sprzedaży ww. części nieruchomości ze spółką A. sp. z o.o. (dalej Spółka); właściciele otrzymają zadatek na poczet ceny sprzedaży. Spółka nabędzie tę nieruchomość w celu wybudowania na niej budynków mieszkalnych w celu ich sprzedaży. Spółka A. ma status podatnika VAT czynnego.

Ponieważ przedmiotem sprzedaży będzie jedynie część nieruchomości gruntowej (na części nieprzeznaczonej do sprzedaży mieszkają właściciele) - niezbędne jest dokonanie podziału gruntu na działki ewidencyjne. Zostaną wydzielone działki:

1)5 działek o pow. 1200m2 mkw. do sprzedaży.

2)działka przeznaczona pod drogę wewnętrzną o pow. ok. 800 mkw.,

3)działka pod domem, w którym mieszkają Wnioskodawcy o pow. ok. 4000 mkw.,

4)działka pod planowaną drogę publiczną oznaczoną w MPZP jako (…) oraz wąski pas gruntu przeznaczony na poszerzenie ul. (…) ok. 2200 mkw (nie wiadomo w tej chwili, czy z chwilą uprawomocnienia się decyzji podziałowej działka wydzielona pod drogę i na poszerzenie drogi przejdzie na własność miasta czy pozostanie własnością Wnioskodawców; jeżeli jednak działka „drogowa’’ nie zostanie przejęta na własność gminy, być może dojdzie do jej sprzedaży - w chwili składania wniosku trudno określić, jak się ułoży sytuacja prawna tej działki).

Przedmiotem sprzedaży będzie pięć działek ewidencyjnych oraz udział w szóstej działce przeznaczonej na drogę wewnętrzną.

Pozostała część nieruchomości - zabudowana budynkiem mieszkalnym (w którym to budynku właściciele obecnie mieszkają) - nadal pozostanie własnością Wnioskodawców.

Właściciele udzielą Spółce zgodę do dysponowania częścią nieruchomości na cele budowlane. Na tej podstawie Spółka wystąpi o:

1)dokonanie podziału nieruchomości na działki ewidencyjne,

2)o warunki przyłączenia mediów,

3)pozwolenie na budowę budynków mieszkalnych

- w każdym wypadku na własny koszt, we własnym imieniu i na własną rzecz.

W umowie przedwstępnej zostanie wprost określone, że wszelkie koszty związane z zatwierdzeniem podziału poniesie kupująca Spółka, oraz że kupującej Spółce nie przysługuje roszczenie o zwrot tych kwot, jeżeli nie dojdzie do zawarcia umowy sprzedaży z powodu niedokonania podziału nieruchomości na działki ewidencyjne. Ryzyko i koszt podziału będzie spoczywać wyłącznie na kupującej Spółce. Warunkiem zakupu gruntu jest dokonanie podziału gruntu przez Spółkę.

W umowie przedwstępnej określi się, że sprzedający wyrażają zgodę i udzielają kupującej Spółce prawo do dysponowania nieruchomością dla celów ubiegania się o pozwolenie na budowę, jak również prawo do wszczęcia i uczestniczenia w postępowaniach administracyjnych związanych z realizacją zamierzenia inwestycyjnego na nieruchomości. Sprzedający udzielą także Spółce zgody, aby Spółka we własnym imieniu i na własną rzecz mogła dokonywać wszelkich czynności niezbędnych:

• do dokonania podziału nieruchomości,
• uzyskania pozwolenia na budowę i innych zgód i ustaleń niezbędnych dla planowanej przez Spółkę inwestycji,
• do uzyskania zgody na podłączenie planowanej inwestycji do niezbędnych sieci, a w szczególności do dostawcy prądu, dostawcy wody i odbiorcy ścieków, dostawcy gazu, dostawcy ciepła i sygnału teleinformatycznego.

Jednocześnie Strony umowy przedwstępnej ustalą, że ze względu na uwarunkowania prawne związane z procedurami budowlanymi Wnioskodawcy udzielą Spółce pełnomocnictwa w sprawie uzyskania wszelkich zgód, pozwoleń i składania oświadczeń związanych z planowaną inwestycją - gdyby sama zgoda na dysponowanie gruntem na cele budowlane okazała się niewystarczająca do uzyskania przez Spółkę odpowiedniej dokumentacji niezbędnej do rozpoczęcia przez nią planowanej inwestycji.

Spółka będzie jednak zawsze działała we własnym imieniu i na własną rzecz, a podejmowane przez nią działania nie doprowadzą do powstania po stronie sprzedających jakiegokolwiek zobowiązania z jakiegokolwiek tytułu, wszelkie działania będą prowadzone wyłącznie na koszt i ryzyko Spółki, której nie przysługuje z tego tytułu żadne roszczenie do sprzedających, w szczególności o zwrot jakichkolwiek poniesionych kosztów.

W umowie przedwstępnej określi się więc alternatywne metody działania kupującej Spółki.

• uzyska ona prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane i na tej podstawie będzie występowała o wszelkie pozwolenia związane z budową - we własnym imieniu i na własny koszt;
• gdyby jednak jakikolwiek organ administracji publicznej uznał, że zgoda na dysponowanie gruntem na cele budowlane udzielona w umowie przedwstępnej nie jest wystarczającym tytułem do dysponowania gruntem na cele budowlane, z ostrożności procesowej zostanie udzielone także pełnomocnictwo do procedowania w imieniu sprzedających.

Celem sprzedających nie jest budowa domów mieszkalnych, a udzielenie pełnomocnictwa jest niejako wymuszone przez procedury związane z uzyskiwaniem odpowiednich decyzji administracyjnych związanych z planowaną przez Spółkę inwestycją. Uzyskanie wszelkich zgód niezbędnych do podziału gruntu i budowy budynków nie zwiększy ustalonej wcześniej ceny sprzedaży, nie wpłynie także w żaden inny sposób na treść umowy sprzedaży.

Sprzedający nie poniosą żadnych nakładów inwestycyjnych na sprzedawane grunty.

Do sprzedaży działek ewidencyjnych na rzecz Spółki dojdzie w dwóch etapach:

• w pierwszym etapie - Spółka nabędzie 2 lub 3 działki z wydzielonych 5 działek wraz z udziałem z działce drogowej,
• w drugim etapie pozostałe działki wraz z udziałem z działce drogowej ORD-WS.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

A. będzie wykorzystywał działki do czynności opodatkowanych VAT.

Działka, z której zostaną wydzielone działki przeznaczone do sprzedaży, obecnie stanowi jedną działkę ewidencyjną. Na części/obszarze tej działki, na której planowane jest wydzielenie działek pod sprzedaż do A. i pod drogę wewnętrzną z przeznaczeniem pod sprzedaż udziałów do A., działka stanowiła nieruchomości niezabudowaną - tj. łąki przy domu.

Na części obecnej działki, która po wydzieleniu nie będzie przedmiotem sprzedaży do A. znajduje się dom mieszkalny wykorzystywany przez Wnioskodawców w celach mieszkalnych oraz pomieszczenia gospodarcze wykorzystywane jako garaże w celach prywatnych.

Historycznie cała nieruchomość (cała duża obecna działka przeznaczona do podziału) była gospodarstwem rolnym, ale od ponad 10 lat nikt tu nie prowadzi działalności rolniczej.

Działki nie były i nie są obecnie przedmiotem żadnych umów.

Na pełnomocnictwie od Państwa M.W. i P.W., A. dokona i sfinansuje podział nieruchomości, Państwo P.W. i M.W. nie planują ponoszenia żadnych kosztów, ani podejmowania żadnych innych działań mających na celu podniesienie wartości nieruchomości.

Po zawarciu umowy przedwstępnej w okresie do podpisania umowy sprzedaży przenoszącej własność, spółka A. będzie mogła we własnym imieniu i na własny rachunek (ponosząc koszty) wystąpić o warunki na media lub inne zgody w urzędach.

Nieruchomość małżonkowie P.W. i M.W. nabyli na podstawie ważnego i skutecznego tytułu prawnego według następującego wywodu:

• spadek, co zostało stwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego (…) z dnia 1985-09-19.
• spadek co zostało stwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego (…) z dnia 1986-11-08.
• umową przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 1989-09-19 gospodarstwo rolne, w skład którego wchodziła także przedmiotowa Nieruchomość.

Nieruchomości nie były nabywane nigdy w drodze kupna. Na początku jako gospodarstwo rolne. Od ponad 10 lat, już nie jako gospodarstwo rolne, tylko we własnych celach mieszkaniowych.

W dniu 27 czerwca 2014 r. P.W. i M.W. sprzedali część gospodarstwa rolnego, przedmiotem sprzedaży były niezabudowane działki zlokalizowane w innej lokalizacji niż Nieruchomość obecnie zamieszkiwana przez Państwa M.W. i P.W. i której część po podziale ma zostać sprzedana A. Działki sprzedane w 2014 roku to działki w obrębie (…) nr ew.: 1, 2, 3, 4 , 5, 6, 7, 8. Działki nie były uprawiane i zostały sprzedane. Państwo P.W. i M.W. dokonali tylko jednej sprzedaży - tej w 2014 roku, opisanej w punkcie powyżej. Pieniądze ze sprzedaży zostały przeznaczone na częściowo na darowiznę dla synów, częściowo pożyczkę do rodzinnej spółki z o.o. oraz częściowo na konsumpcję.

M.W. posiada segment w (…), który otrzymała od matki w 2007 roku do swojego majątku osobistego.

Innych nieruchomości poza opisanymi w punkcie powyżej i we wniosku, P.W. i M.W. nie posiadają.

Pytania

1) Czy sprzedaż nieruchomości w warunkach opisanych wyżej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2) Czy, w przypadku udzielenia na pytanie 1 odpowiedzi twierdzącej, oboje małżonkowie staną się podatnikami VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości?

3) Czy, w przypadku udzielenia na pytanie 1 odpowiedzi twierdzącej, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego?

4) Czy sprzedaż nieruchomości w warunkach opisanych wyżej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 4. W zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i Nr 2 i Nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawców planowana sprzedaż nie będzie podlegała podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, ponieważ będzie ona przyporządkowana do źródła przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f. W myśl tego przepisu źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zaliczenie do tego źródła przychodu następuje pod warunkiem, że transakcja nie jest wykonywana w ramach działalności gospodarczej. Definicja prawna działalności gospodarczej została zawarta w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie tej jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Definicja działalności gospodarczej zawarta ww. przepisie pozwala na wyróżnienie kilku elementów tworzących to pojęcie. Definicja ta wskazuje, że jest to działalność zarobkowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Zarobkowy charakter działalności oznacza, że jej celem jest przede wszystkim osiągnięcie zysku. Na pojęcie "zorganizowanie" w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji (tak np. w interpretacji DKIS z 21.9.2021 r. nr 0113-KDIPT2-2.4011.475.2021.4.MP).

Wykonywanie działalności w sposób ciągły to prowadzenie jej w sposób stały, nie okazjonalny. Pod tym pojęciem rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej. Ciągłość działania w znaczeniu nadanym przepisem art. 5apkt 6 u.p.d.o.f. zawsze wiąże się z planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń.

Tak więc o tym, czy sprzedaż nieruchomości jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej decyduje podejmowanie przez podatnika zespołu powiązanych ze sobą działań polegających na:

1)wielokrotnym nabywaniu nieruchomości,

2)ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem),

3)wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym przygotowanych w ten sposób do zbycia nieruchomości oraz

4)dokonywaniu tych transakcji (nabycia i zbycia) w stosunkowo krótkim przedziale czasowym (tak przykładowo w prawomocnym wyroku WSA w Poznaniu z 31.3.2021 r., I SA/Po 851/20 i przywołanym w nim orzecznictwie).

Podobny pogląd wyrażono w interpretacji z 21.9.2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.475.2021.4.MP, wskazując, że: „Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej".

Dla oceny, czy planowana sprzedaż powinna zostać zaklasyfikowana jako działalność gospodarcza istotne znaczenie ma więc przede wszystkim ustalenie, czy zamiarem zbywcy jest uczynienie z odpłatnego zbycia gruntów stałego i powtarzalnego źródła zarobkowania. W orzecznictwie podkreśla się, że działania incydentalne nie mogą zostać zaliczone do działalności gospodarczej (tak np. w wyrokach: z 30.1.2014 r. II FSK 867/12; z 13.06.2013 r. II FSK 1987/11; z 2.10.2013 r. II FSK 2729/11). Wprowadzenie przez ustawodawcę kryterium zorganizowania i ciągłości miało bowiem na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

W orzecznictwie uznaje się także, że kryteria umożliwiające zakwalifikowanie podejmowanych czynności do działalności gospodarczej, w tym przede wszystkim warunek ciągłości, wskazany w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., nie zostają spełnione, jeżeli działania podatnika mieszczą się w zwykłych czynnościach związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży (np. polegających na jej uporządkowaniu, przygotowaniu dokumentacji geodezyjnej, zawarciu umowy z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami, wydzieleniu części przeznaczonej do sprzedaży, itp.). O działalności gospodarczej można bowiem mówić jedynie wtedy gdy skala podjętych przez podatnika działań dotyczących nieruchomości (w tym formalnych, inwestycyjnych) wykracza w sposób oczywisty poza normalne czynności, jakie podejmuje rozsądnie działający właściciel, dążący do uzyskania optymalnego - z jego punktu widzenia - przychodu ze zbycia poszczególnych składników majątku osobistego, a ponadto działania te nacechowane są ciągłym (trwałe źródło zarobkowania), nieamatorskim i nieokazjonalnym charakterem (tak w wyrokach NSA z 11.7.2019 r. II FSK 2617/17; z 3.7.2018 r. II FSK 1892/16 oraz II FSK 1836/16 i II FSK 2299/16).

W związku z powyższym, w celu zakwalifikowania sprzedaży opisanych we wniosku nieruchomości do właściwego źródła przychodu, należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem tych nieruchomości, ponieważ sprzedaż majątku prywatnego osoby fizycznej, który nie jest związany z działalnością gospodarczą oraz nie został nabyty w celu odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Potwierdzenie takiego stanowiska można znaleźć w licznych interpretacjach prawa podatkowego, np. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 lipca 2019 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.216.2019.4.JS oraz w interpretacji z dnia 8 lipca 2019 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.202.2019.4.PS, w której DKIS stwierdza, że: "Ze względu na różnorodność form aktywności podatników, jakie występują w obrocie gospodarczym, proste zestawienie unormowań art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy z regulacją zawartą w art. 5a pkt 6 nie pozwala na stworzenie uniwersalnego wzorca zachowań umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarniej (pkt 3), od odpłatnego zbycia osobistego mienia (pkt 8). W każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu zadecydować musi całokształt okoliczności faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (nieruchomości). Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstawy, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.".

Wyprzedaż prywatnego majątku nie mieści się w definicji działalności gospodarczej. Takie transakcje są dokonywane w ramach zwykłego zarządu prywatnym majątkiem, których jedynym celem i powodem jest racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb własnych podatnika. W orzecznictwie sądowym mocno podkreśla się, iż sprzedaż nieruchomości w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym nie stanowi działalności gospodarczej. Przykładem takiego poglądu jest wyrok NSA z 5 marca 2019 r. (sygn.II FSK 829/17), w którym wskazano: "Podzielić należy wyrażone w orzecznictwie poglądy, że brak jest podstaw kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny. Działań z zachowaniem - normalnych w takich przypadkach - reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą (...)". W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2018 r. (sygn. II FSK 2299/16) wskazano: "Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, kryteria umożliwiające zakwalifikowanie danych czynności do podejmowanych w ramach działalności gospodarczej, w tym warunek ciągłości, wskazany w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., nie są spełnione, jeżeli działania podatnika mieszczą się w zwykłych czynnościach związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży (np. polegających na jej uporządkowaniu, przygotowaniu dokumentacji geodezyjnej, zawarciu umowy z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami, wydzieleniu części przeznaczonej do sprzedaży, itp.).”

Jak to opisano wyżej, Wnioskodawcy nie zajmują się obrotem nieruchomościami. Planowana sprzedaż mieści się w zarządzie majątkiem prywatnym. Co niezwykle istotne, Wnioskodawcy nie podjęli także żadnych działań, które są charakterystyczne dla działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Jak to zauważył DKIS w interpretacji z 4 czerwca 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.87.2019.4.DS:(...)

„działalność gospodarcza powinna cechować się stałością i powtarzalnością jej wykonywania, bowiem jest związana z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą."

Wnioskodawcy nie podejmowali i nie podejmą żadnych działań związanych z planowaną przez kupującą Spółkę inwestycją. Jedynie z uwagi na wymogi stawiane przez organy nadzoru budowlanego dotyczące prawa do dysponowania gruntem na cele budowlane, Wnioskodawcy udzielą Spółce pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej w celu uzyskania decyzji i pozwoleń, dotyczących planowanej przez Kupującego budowy budynków mieszkalnych. Kupująca Spółka będzie jednak działała we własnym interesie i na własną rzecz; wszelkie dokumenty uzyskane przez Spółkę - mimo działania na podstawie pełnomocnictwa Wnioskodawców - będą służyły wyłącznie Spółce, dla Sprzedających nie będą miały żadnego znaczenia.

Wnioskodawcy nie prowadzili także w stosunku do działek żadnych działań celem zachęcenia potencjalnego nabywcy do nabycia gruntu ani nie podejmowali jakichkolwiek aktywnych działań marketingowych w celu sprzedaży. Podział nieruchomości na działki wynika wyłącznie z faktu, że przedmiotem sprzedaży nie będzie cała nieruchomość należąca do Wnioskodawców, natomiast podział sprzedawanej części na mniejsze działki geodezyjne następuje wyłącznie z inicjatywy Spółki i w jej interesie. Samo udzielenie przez właściciela nieruchomości pełnomocnictwa do działania w jego imieniu, bez wykazania przesłanek, o których mowa w art. 5a pkt 6 updof, nie może przesądzać o zakwalifikowaniu przychodów do pozarolniczej działalności gospodarczej. Należy bowiem mieć na uwadze, że nie ma podstaw, aby do działalności gospodarczej kwalifikować czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem - normalnych w takich przypadkach - reguł gospodarności nie należy bowiem z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą (wyrok NSA z 7 lutego 2017 r., sygn. akt II FSK 4025/14 oraz z 4 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 855/14).

W podobnym stanie faktycznym DKIS - w interpretacji z 19 lipca 2022 r. nr 0113-KDIPT2- 2.4011.376.2022.3.MK - uznał, że samo udzielenie pełnomocnictwa nie oznacza, że sprzedaż wykracza poza zarząd majątkiem prywatnym. „Podejmowane czynności wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że sprzedaż nieruchomości nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, przychód ze sprzedaży działek nie będzie stanowił źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu. Skutki podatkowe planowanej czynności, należy zatem ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych." Podobnie uznał DKIS w interpretacji z 9.08.2023 r., 0112-KDSL1-2.4011.250.2023.2.PSZ : „Co prawda udzielił Pan Kupującemu pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych do uzyskania decyzji i pozwoleń niezbędnych Kupującemu do osiągnięcia celów którym kupowana nieruchomość ma służyć. Wszelkie opłaty związane z powyższymi czynnościami ponosił Kupujący - nabywca nieruchomości podjął wszelkie działania w zakresie uzyskania na swój koszt zezwoleń i innych dokumentów niezbędnych dla realizacji celu jakiemu obiekt miał służyć. Jednakże czynności te zostały podjęte w celu przygotowania nieruchomości do zrealizowania na niej inwestycji, którą będzie zainteresowany nabywca a nie Pan, zatem nie uzyska Pan z tego tytułu żadnych korzyści. Mając na uwadze powyższe, w analizowanej sprawie, czynności podejmowane przez Pana wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcy i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.”

Podobne stanowisko zajęto w interpretacjach:

• z 4.5.2023 r. 0114-KDIP3-2.4011.469.2023.3.MT;
• z 5.09.2023 r. 0114-KDIP3-1.4011.660.2023.2.MS2
• z 28.11.2023 r. 0113-KDIPT2-2.4011.601.2023.3.EC,
• z 28.11.2023 r. 0113-KDIPT2-2.4011.601.2023.3.EC
• z 30.11.2023 r. 0112-KDSL1-1.4011.351.2023.2.DS
• z 11.12.2023 r. 0113-KDIPT2-2.4011.686.2023.2.KR oraz we wcześniejszych
• z 21.09.2021 r. 0113-KDIPT2-2.4011.475.2021.4.MP
• z 17.09.2021 r. 0113-KDIPT2-2.4011.620.2021.3.DA oraz 0113-KDIPT2 2.4011.503.2021.7.KR
• z 16.09.2021 r. 0113-KDIPT2-2.4011.625.2021.4.ACZ
• z 8.09.2021 r. 0115-KDIT3.4011.515.2021.7.AD
• z 4.05.2021 r. 0115-KDIT1.4011.63.2021.4.JG oraz 0115-KDIT1.4011.64.2021.4.JG
• z 8.07.2019 r. 0115-KDIT2-3.4011.216.2019.4.JS oraz 0115-KDIT2-3.4011.202.2019.4.PS
• z 4.06.2019 r. 0112-KDIL3-3.4011.87.2019.4.PS.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawców, zbycie nieruchomości mieści się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, związanym ze zwykłym gospodarowaniem majątkiem prywatnym. Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że sprzedaż działek nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.

Skoro od nabycia nieruchomości upłynął okres znacznie dłuższy niż 5 lat liczone od końca roku ich nabycia, to w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f., sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym planowana sprzedaż nieruchomości nie będzie podlegała podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyte w tym przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednak brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 r. sygn. I SA/Po 919/14:

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie natomiast czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a tej ustawy.

Ocena, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie, np. zaliczony częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Dlatego też w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Państwa do właściwego źródła przychodów należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem zabudowanego gruntu, o którym mowa we wniosku.

Jak już wcześniej wyjaśniłem, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Powzięliście Państwo wątpliwość, czy działania podejmowane przez Państwa mające na celu sprzedaż nieruchomości (niezabudowanych pięciu działek ewidencyjnych oraz udziału w szóstej działce przeznaczonej na drogę wewnętrzną) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że właścicielami sprzedawanej nieruchomości gruntowej są małżonkowie. Mąż nabył udział w nieruchomości w spadku po ojcu w roku 1978. W roku 1986 nabył kolejny udział w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności. Pozostała ½ nieruchomości została przekazana w dniu 19 września 1989 roku obojgu małżonkom do majątku wspólnego przez matkę męża umową przekazania gospodarstwa rolnego. Właściciele nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, są emerytami, nie zajmują się obrotem nieruchomościami. Nie są także rolnikami, (wcześniej, przed przejściem na emeryturę, byli rolnikami i na terenie przedmiotowej nieruchomości prowadzili działalność rolniczą, odprowadzali KRUS). Nie byli z tego tytułu podatnikami VAT i nie są podatnikami VAT obecnie. Nie zajmują się obrotem nieruchomościami, jedynie w 2014 roku dokonali sprzedaży nieruchomości gruntowej nabytej w roku 1989 umową o przekazanie gospodarstwa rolnego. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona pod zabudowę usługową z możliwością zabudowy mieszkaniowej. Właściciele nieruchomości zawrą umowę przedwstępną sprzedaży ww. części nieruchomości ze spółką A. sp. z o.o. Właściciele otrzymają zadatek na poczet ceny sprzedaży. Spółka nabędzie tę nieruchomość w celu wybudowania na niej budynków mieszkalnych w celu ich sprzedaży. Spółka A. ma status podatnika VAT czynnego. Przedmiotem sprzedaży będzie pięć działek ewidencyjnych oraz udział w szóstej działce przeznaczonej na drogę wewnętrzną. Pozostała część nieruchomości - zabudowana budynkiem mieszkalnym (w którym to budynku właściciele obecnie mieszkają) - nadal pozostanie własnością małżeństwa. Właściciele udzielą Spółce zgodę do dysponowania częścią nieruchomości na cele budowlane. W umowie przedwstępnej zostanie wprost określone, że wszelkie koszty związane z zatwierdzeniem podziału poniesie kupująca Spółka, oraz że kupującej Spółce nie przysługuje roszczenie o zwrot tych kwot, jeżeli nie dojdzie do zawarcia umowy sprzedaży z powodu niedokonania podziału nieruchomości na działki ewidencyjne. Celem sprzedających nie jest budowa domów mieszkalnych, a udzielenie pełnomocnictwa jest niejako wymuszone przez procedury związane z uzyskiwaniem odpowiednich decyzji administracyjnych związanych z planowaną przez Spółkę inwestycją. Uzyskanie wszelkich zgód niezbędnych do podziału gruntu i budowy budynków nie zwiększy ustalonej wcześniej ceny sprzedaży, nie wpłynie także w żaden inny sposób na treść umowy sprzedaży. Sprzedający nie poniosą żadnych nakładów inwestycyjnych na sprzedawane grunty. Historycznie cała nieruchomość (cała duża obecna działka przeznaczona do podziału) była gospodarstwem rolnym, ale od ponad 10 lat nikt tu nie prowadzi działalności rolniczej. Działki nie były i nie są obecnie przedmiotem żadnych umów. Pieniądze ze sprzedaży zostaną przeznaczone na darowiznę dla synów i częściowo pożyczkę do rodzinnej spółki z o.o. oraz częściowo na konsumpcję.

Przystępując do kwalifikacji do odpowiedniego źródła przychodów sprzedaży przez Państwa niezabudowanego gruntu wskazać należy, że czynności podejmowane przez Państwa wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Całokształt podjętych przez Państwa czynności, a zwłaszcza fakt, że:

• sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie długiego okresu czasu od jej nabycia;
• sposób i cel jej nabycia – nie prowadzą Państwo żadnej działalności gospodarczej, jesteście Państwo emerytami, nie zajmujecie się obrotem nieruchomościami,
• przed przejściem na emeryturę byliście Państwo rolnikami i na terenie przedmiotowej nieruchomości prowadziliście działalność rolniczą, odprowadzaliście KRUS;
• nie poniesiono żadnych nakładów na nieruchomość w celu zwiększenia jej atrakcyjności;
• dotychczas dokonali Państwo tylko jednej sprzedaży nieruchomości - w 2014 roku;
• sprzedawana nieruchomość nigdy nie była związana z działalnością gospodarczą;
• jest to nieruchomość niezabudowana, nie była nigdy wynajmowana; nie była i nie jest obecnie przedmiotem żadnych umów,

- sugerują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Co prawda udzielili Państwo Kupującemu pełnomocnictwa w sprawie, jednakże czynności te zostaną podjęte w celu przygotowania nieruchomości do zrealizowania na niej inwestycji, którą będzie zainteresowany nabywca a nie Państwo, zatem nie uzyskają Państwo z tego tytułu żadnych korzyści.

Mając na uwadze powyższe, w analizowanej sprawie, czynności podejmowane przez Państwa wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcy i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. Nie prowadzili Państwo w sposób profesjonalny zorganizowanego i ciągłego działania w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży. Sprzedaż nastąpi po upływie długiego okresu czasu od jej nabycia. W konsekwencji, istotą Państwa działania nie jest prowadzenie działalności gospodarczej, lecz zwykły zarząd majątkiem.

Okoliczności dotyczące nabycia nieruchomości i planowanej sprzedaży nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej. Państwa czynności nie stanowią aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Wobec tego Państwa działania należy wpisać w zarząd majątkiem prywatnym i są wystarczające do uznania, że planowana sprzedaż wskazanej we wniosku nieruchomości nie będzie nosiła przymiotów działalności gospodarczej.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż przez Państwa nieruchomości wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, planowane przez Państwa zbycie nieruchomości (pięć działek ewidencyjnych oraz udział w szóstej działce przeznaczonej na drogę wewnętrzną) , o której mowa we wniosku, nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Nie będzie stanowić również przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Państwa tej Nieruchomości. W konsekwencji, nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu, gdyż w wyniku sprzedaży nieruchomości, nie powstanie u Państwa przychód, o którym mowa w tym przepisie.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwo i stanu prawnego, które obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w tym nie analizuje załączonych dokumentów. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo zauważam, że wydając niniejszą interpretację indywidualną zapoznałem się z powołanymi przez Państwa interpretacjami indywidualnymi. Podkreślam jednak, że są one wiążące jedynie w sprawach, w których zostały wydane i nie mają wpływu na ocenę stanowiska w Państwa sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Pan P.W. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. Z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 w zw. z art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).