Wyrok NSA z dnia 12 marca 2024 r., sygn. II OSK 1541/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Dolnośląskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 marca 2023 r. sygn. akt II SAB/Wr 1539/22 w sprawie ze skargi Y.K. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego w przedmiocie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, wyrokiem z 14 marca 2023 r., II SAB/Wr 1539/22, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Y. Y. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego w przedmiocie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, w pkt I stwierdził, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, w pkt II stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, w pkt III umorzył postępowanie w zakresie zobowiązania Wojewody Dolnośląskiego do wydania aktu lub dokonania czynności, w pkt IV przyznał od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz skarżącego sumę pieniężną w kwocie 6000 zł i w pkt V zasądził od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu powyższego wyroku wskazano, że skargą z 24 października 2022 r. Y. Y. (obywatel Ukrainy) zarzucił Wojewodzie Dolnośląskiemu przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawie z wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Sąd podniósł, że jak wynika ze skargi oraz akt administracyjnych, w dniu 9 lutego 2017 r. strona złożyła osobiście do organu wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, składając przy tym odciski linii papilarnych. Ostatni wjazd strony na terytorium Polski miał miejsce w dniu 21 grudnia 2016 r., zaś okres ważności aktualnej wizy krajowej (D) upływał stronie z dniem 10 lutego 2017 r. Organ, pismami z dnia 13 lutego 2017 r., zwrócił się do właściwych służb o przedstawienie ich stanowiska w przedmiocie wniosku strony oraz wyznaczył stronie termin załatwienia sprawy do dnia 9 czerwca 2017 r. wzywając ją zarazem do przedłożenia określonych dokumentów (strona wykonała wezwanie w dniu 24 marca 2017 r.). Strona pismem z dnia 21 października 2019 r. wniosła ponaglenie, które został uwzględnione i wyznaczono nowy termin załatwienia sprawy do dnia 9 maja 2021 r. Następnie organ pismem z 26 maja 2021 r. wyznaczył kolejny termin załatwienia sprawy do dnia 15 sierpnia 2021 r. wzywając jednocześnie stronę do przedłożenia określonych dokumentów (strona wykonała wezwanie w dniu 21 czerwca 2021 r.). Mając powyższe okoliczności na względzie w skardze zażądano stwierdzenia przewlekłości z rażącym naruszeniem prawa, zobowiązania organu do niezwłocznego załatwienia sprawy, przyznania sumy pieniężnej w kwocie 10 000 zł i zasądzenia kosztów postępowania.