Interpretacja indywidualna z dnia 12 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.74.2024.3.KS

Nieuznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą działki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 31 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą działki nr C,

-oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 kwietnia 2024 r. (data wpływu 10 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni (dalej jako „Wnioskodawczyni”) jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest Pani zarejestrowana do celów VAT, a w szczególności nigdy nie prowadziła i nie prowadzi Pani działalności związanej z obrotem i zarządzaniem nieruchomościami, ani też żadnej pokrewnej działalności.

W latach 2006-2008 prowadziła Pani działalność gospodarczą (usługi informatyczne oraz sprzedaż rozwiązań informatycznych) i była Pani w tym okresie czynnym podatnikiem podatku VAT. Przed tym okresem oraz po tym okresie była i nadal pozostaje Pani zatrudniona w ramach umowy o pracę. Od 1997 roku jest Pani w związku małżeńskim, w którym od 2015 roku obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej.

W trakcie ostatnich dwudziestu lat najpierw wraz z mężem w ramach wspólnoty majątkowej, a następnie samodzielnie, po ustanowieniu rozdzielności majątkowej, nabyła Pani kilka nieruchomości gruntowych na potrzeby własne związane z planami budowy domu w macierzystej miejscowości oraz budowy domku letniskowego w górach, jak też w związku z chęcią zabezpieczenia startu życiowego dla małoletnich wówczas dzieci oraz celem zabezpieczenia oszczędności przed deprecjacją.

Pani, jak też Pani współmałżonek, nie wykorzystywaliście żadnej z posiadanych nieruchomości gruntowych do prowadzenia działalności gospodarczej. Wszystkie działania dotyczące tych nieruchomości, realizowane przed złożeniem niniejszego wniosku, podejmowała Pani w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Nie zamierza Pani także przeznaczać uzyskanych ze sprzedaży środków na jakąkolwiek działalność gospodarczą, lecz wyłącznie na cele osobiste. Nie ma Pani w planach dokonywania w przyszłości zakupów kolejnych nieruchomości.

Obecnie posiada Pani następujące nieruchomości:

• mieszkanie, zakupione w 2006 roku, z rynku wtórnego, wykorzystywane od 17 lat na własne potrzeby mieszkaniowe;
• mieszkanie, otrzymane w 2013 roku w darowiźnie od swoich rodziców, którzy od 34 lat wykorzystują je na własne potrzeby mieszkaniowe (obecnie tylko matka);
• udział we własności garażu otrzymany w 2022 roku w spadku po ojcu;
• domek letniskowy (całoroczny) w górach, wykorzystywany na własne potrzeby w związku z problemami zdrowotnymi;
• działka A, pow. 750m², zakupiona w 2002 roku od osoby fizycznej, z zamiarem wykorzystania do własnych celów mieszkaniowych (budowa domu); zamiar ten porzucono w 2003 roku z powodu braku dojazdu do działki; docelowo porzucony, ponieważ nie wydano warunków zabudowy - właśnie z powodu braku dojazdu do działki;
• działka B, pow. 2088m², zakupiona w 2004 roku od Urzędu Miasta, z zamiarem wykorzystania do własnych celów mieszkaniowych (budowa domu);
• działka C, pow. 10072m² zakupiona w 2008 roku od osoby fizycznej, z zamiarem wykorzystania do własnych celów mieszkaniowych (planowana przeprowadzka w związku z problemami zdrowotnymi);
• działka nr D, pow. 5418m², zakupiona w 2009 roku od osoby fizycznej, w zawiązku z planami przeprowadzki i założenia gospodarstwa rolnego (działka kupiona na powiększenie zakupionego rok wcześniej gospodarstwa - działki C);
• działka nr E, pow. 1407m² , zakupiona w 2018 roku od osoby fizycznej, do własnych celów mieszkaniowych, w 2019 roku zostały wydane warunki zabudowy, realizacja budowy odłożona najpierw z powodów pandemii, a następnie w wyniku wzrostu kosztów budowy;
• cztery działki oraz udział w dwóch działkach stanowiących drogi dojazdowe. Działki zakupione w 2020 roku od dwóch różnych osób fizycznych. Zakup zrealizowanych z darowizn od matki i męża, z zamiarem zakupu działek i przekazania ich w przyszłości dzieciom, po uzyskaniu pełnoletniości i usamodzielnieniu się.

Ma Pani zamiar sprzedać jedną z posiadanych działek. W tym celu skierowała Pani do biura nieruchomości ogłoszenie o sprzedaży. Niestety, z uwagi na rolny charakter działki, brak planu zagospodarowania przestrzennego, powierzchnię działki powyżej 1ha (10072m²) i związane z tym ograniczone możliwości zbycia działki, nie udało się znaleźć nabywcy. W związku z tym wystąpiła Pani o warunkowy podział działki na dwie, o powierzchniach 9938m² i 134m². Urząd Miasta wyraził zgodę na warunkowe wykonanie takiego podziału, pod warunkiem przyłączenia mniejszej działki do innej działki, bezpośrednio z nią sąsiadującej i należącej do osoby trzeciej. W związku z tym dokonała Pani opisanego wyżej podziału, a jednocześnie mniejszą z działek przekazała w drodze notarialnego aktu darowizny właścicielowi sąsiedniej działki. Po dokonaniu podziału, w szczególności zmniejszeniu powierzchni działki poniżej 1ha, ponownie skierowała Pani do biura nieruchomości ogłoszenie o sprzedaży wydzielonej działki o powierzchni 9938m². Działka nie była grodzona ani zbrojona. Nie były wykonywane żadne ulepszenia. Działka nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Nie występowano o wydanie warunków zabudowy. Środki otrzymane ze sprzedaży działek zostaną wydatkowane na cele osobiste. Otrzymane środki nie będą przeznaczone na zakup innych nowych działek.

Poniżej prezentuje Pani pełny obraz czynności związanych także z innymi nieruchomościami prywatnymi zakupionymi lub sprzedanymi w ramach zarządzania majątkiem prywatnym:

2001 – Wnioskodawczyni otrzymuje w spadku stary dom po swojej babce

2002 – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują zakupu działki numer A, pow. 750m² z rynku wtórnego od osoby prywatnej. Jak okazało się po zakupie, działka nie posiadała dojazdu, w związku z czym stała się bezużyteczna do celu (budowa domu), w którym została zakupiona.

2002 – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują zakupu działki. Działka została zakupiona w ramach przetargu od urzędu miasta. Miasto wystawiło w związku ze sprzedażą fakturę VAT, z której nie był odliczany podatek naliczony. Nieruchomość była zakupiona do majątku prywatnego małżonków i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani nie była ujmowana w ewidencji środków trwałych.

2003 – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują wykupu mieszkania zakładowego, w którym Wnioskodawczyni wraz z mężem mieszkała i realizowała własne cele mieszkaniowe, a ponadto wspólnie byli tam zameldowani w latach 1997-2006.

2004 – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują zakupu działki numer B, pow. 2088m². Działka została zakupiona w ramach przetargu od Miasta. Miasto wystawiło w związku ze sprzedażą fakturę VAT, z której nie był odliczany podatek naliczony. Nieruchomość była zakupiona do majątku prywatnego małżonków i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani nie była ujmowana w ewidencji środków trwałych.

2005 – działka została uzbrojona w wodociąg i kanalizację. W 2005 właściciele sąsiednich działek chcieli dokonać uzbrojenia terenu. W związku z tym Wnioskodawczyni wiedząc, że i tak będą wykonywane prace przyłączeniowe, dołączyła do inicjatywy i partycypowała w kosztach przyłączenia wodociągowego i kanalizacyjnego. Wnioskodawczyni partycypowała w kosztach uzbrojenia, lecz nie udzielała w związku z tym żadnych pełnomocnictw, nie występowała przed urzędami oraz nie zlecała żadnych prac.

2005 – Wnioskodawczyni sprzedaje otrzymany w spadku dom.

2005 – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują zakupu domku letniskowego w górach ze środków pozyskanych ze sprzedaży domu ze spadku oraz własnych oszczędności. Nieruchomość była kupiona na rynku wtórnym od osoby prywatnej. Jest wykorzystywana przez małżonków w celu rekreacyjnym - dom letniskowy.

2006 – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują zakupu działki. Działka została zakupiona w ramach przetargu od Miasta. Miasto wystawiło w związku ze sprzedażą fakturę VAT, z której nie był odliczany podatek naliczony. Nieruchomość była zakupiona do majątku prywatnego małżonków i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani nie była ujmowana w ewidencji środków trwałych.

2006 – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują zakupu mieszkania. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupili nieruchomość z rynku wtórnego od osoby prywatnej na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni wraz z mężem byli tam od 2006 i nadal są zameldowani.

2006 – Wnioskodawczyni rozpoczyna działalności gospodarczą niezwiązaną z obrotem nieruchomościami (branża IT), w związku z czym na okres 3 lat prowadzenia tej działalności zostaje podatnikiem VAT.

2008 – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują zakupu działki numer C, pow. 10072m². Nieruchomość została zakupiona od osoby prywatnej. Intencją dokonania tego zakupu była chęć nabycia działki umożliwiającej w przyszłości budowę mieszkalnego domu całorocznego i przeprowadzkę do miejscowości …. Zakupiona nieruchomość z uwagi na swoją powierzchnię 10072m² stanowiła gospodarstwo rolne. Aktualnie działka nie posiada planu zagospodarowania (został unieważniony). Nieruchomość była zakupiona do majątku prywatnego małżonków i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani nie była ujmowana w ewidencji środków trwałych. Na tym etapie życia Wnioskodawczyni i jej męża, w związku z problemami zdrowotnymi, jako opcja, brała pod uwagę możliwość prowadzenia w przyszłości małego gospodarstwa rolnego. Na działce nie była prowadzona działalność gospodarcza, działka nie była zbrojona, nie była grodzona, nie występowano o warunki zabudowy.

2008 – Wnioskodawczyni wraz z mężem w związku z przeprowadzką do nowego mieszkania, po 11 latach użytkowania do celów własnych, sprzedają mieszkanie osobie prywatnej.

2008 – Wnioskodawczyni zamyka działalność gospodarczą i została wykreślona z rejestru VAT jako podatnika VAT .

2009 – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują zakupu działki nr D, pow. 5418m². Nieruchomość została zakupiona od osoby prywatnej. Intencją dokonania tego zakupu była chęć powiększenia planowanego w przyszłości gospodarstwa rolnego w ramach osiadanej już w tej samej miejscowości działki o powierzchni 10072m² objętej KW ... Aktualnie działka nie posiada planu zagospodarowania, ponieważ został on unieważniony. Na działce nie była prowadzona działalność gospodarcza, działka nie była zbrojona, nie była grodzona, nie występowano o warunki zabudowy. Nieruchomość była zakupiona do majątku prywatnego małżonków i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani nie była ujmowana w ewidencji środków trwałych.

2013 – Wnioskodawczyni otrzymuje w darowiźnie od rodziców lokal mieszkalny, w którym do chwili obecnej mieszka jej matka.

2014 – Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedają domek letniskowy w górach osobie prywatnej.

2014 – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują zakupu nowego domu letniskowego w górach z rynku pierwotnego. Sprzedawca (deweloper) wystawił w związku ze sprzedażą fakturę VAT, z której nie był odliczany podatek naliczony. Nieruchomość była zakupiona do majątku prywatnego małżonków, na własne potrzeby mieszkaniowe, zdrowotne i rekreacyjne i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani nie była ujmowana w ewidencji środków trwałych. Małżonkowie cały czas korzystają z tej nieruchomości do własnych celów zdrowotno-rekreacyjnych.

2015 – Wnioskodawczyni zawarła z małżonkiem umowę ustanawiającą ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Jednocześnie w związku z zawartą umową doszło do podziału majątku wspólnego małżonków. Wnioskodawczyni otrzymała wszystkie nieruchomości oraz środki pieniężne. Natomiast mąż otrzymał składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W ramach podziału majątku żona ustanawia na rzecz męża dożywotnie i nieodpłatne prawo użytkowania na nieruchomościach:..

2018 – Wnioskodawczyni dokonuje zakupu działki nr E, pow. 1407m² nieruchomość została zakupiona od osoby prywatnej. Intencją dokonania tego zakupu było porzucenie planów budowy domu i chęć budowy wielorodzinnego domu na własne potrzeby mieszkaniowe, przy czym środki na budowę miały pochodzić ze sprzedaży innych działek. Aktualnie działka w dalszym ciągu nie posiada planu zagospodarowania. Nieruchomość była zakupiona do majątku prywatnego żony i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

2018 – Wnioskodawczyni występuje o decyzję o warunkach zabudowy (tzw. WZ) dla zakupionej działki w związku z planami wybudowania domu na własne potrzeby mieszkaniowe.

2019 – Wnioskodawczyni ustanawia na rzecz swojej matki prawo dożywotniego i nieodpłatnego prawa użytkowania dla nieruchomości:…

2020 – z darowizn otrzymanych od matki i męża Wnioskodawczyni dokonuje zakupu 4 działek z rynku wtórnego od osoby prywatnej. Zakup obejmuje również udział w drogach dojazdowych. W ramach zakupu Wnioskodawczyni udziela pełnomocnictwa osobie trzeciej (powiązanej ze sprzedającym) do ustanowienia służebności przesyłu na działce stanowiącej drogę dojazdową. Powodem udzielenia pełnomocnictwa był fakt, że sprzedający działki, kilka lat wcześniej kupił duży teren, następnie wydzielił działki, drogi, utwardził dojazd, doprowadził część mediów i zaczął te tereny sprzedawać, część działek sprzedający przekazał w darowiźnie swojemu teściowi. Wnioskodawczyni zakupiła dwie działki od teścia sprzedającego i dwie od sprzedającego. W aktach notarialnych sprzedający oraz jego teść zobowiązali się do dokończenia procesu doprowadzenia prądu do celów budowlanych, prądu docelowego wraz ze skrzynkami elektrycznymi dla działki stanowiącej drogę dojazdową. W tym celu, w związku ze zmianą właściciela nieruchomości, sprzedający oraz jego teść potrzebowali odpowiednich pełnomocnictw od Kupującej do występowania przed Energetyką, Urzędem Miasta, ustanawiania służebności przesyłu itp. Nadmienić należy, że udzielone pełnomocnictwa dotyczyły jedynie działek będących drogami dojazdowymi, a nie działek będących przedmiotem zakupu.

2021 – Wnioskodawczyni występuje o warunki zabudowy dla działki. Właściwy urząd gminy odmówił wydania decyzji ponieważ działka nie posiada dojazdu do drogi publicznej.

2022 – Wnioskodawczyni otrzymuje w spadku udział we własności garażu. Garaż wykorzystuje do własnych celów.

2022 – ponieważ okazało się, że dwie z posiadanych niezabudowanych działek nie posiadają dojazdu, Wnioskodawczyni w związku z zamiarem uregulowania spraw związanych dojazdem do działki występuje do Urzędu Miasta o ustanowienie służebności dojazdu do tej działki, którą to służebność od Urzędu Miasta odpłatnie nabywa. Wcześniej działka nie posiadała prawnego dojazdu. Służebność została wpisana dla każdorazowego właściciela działki. Wystąpienie o ustanowienie służebności dojazdu było konieczne, ponieważ bez niego działka nie miałaby żadnej wartości i byłaby niesprzedawalna. Wnioskodawczyni wystąpiła do Urzędu Miasta z wnioskiem o ustanowienie tej służebności jeszcze w 2021 roku.

2023 – Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży działki na podstawie umowy warunkowej zawartej z dnia 2021-12-02. Kupującym był deweloper działający w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, który zgłosił się do Wnioskodawczyni. Działka została sprzedana prywatnie, bez rozliczania podatku dochodowego oraz podatku VAT. Działka nie była nigdy przedmiotem najmu, nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie dokonywała na działce żadnych inwestycji w postaci ogrodzenia, uzbrojenia lub jakiejkolwiek czynności prowadzącej do zwiększenia jej wartości. Wnioskodawczyni nie udzielała żadnych pełnomocnictw stronie kupującej. Jedyna zgoda dotyczyła wpisu do księgi wieczystej wzmianki o umowie przedwstępnej warunkowej z dnia 2021-12-02. W momencie sprzedaży działka była działką budowlaną i obowiązywał plan zagospodarowania przestrzennego.

2023 – Wnioskodawczyni dokonuje darowizny działki na rzecz swojego męża.

2023 – w związku z fiaskiem planów zmiany miejsca zamieszkania na …, Wnioskodawczyni podejmuje decyzję o zbyciu jednej z dwóch niezabudowanych działek położonych w tej miejscowości, które były zakupione w latach 2008-2009 (tj. działki C). Żona występuje do lokalnego biura nieruchomości z ofertą sprzedaży, ale okazuje się, że działka rolna o powierzchni powyżej 1ha, bez planu zagospodarowania przestrzennego, jest w praktyce niesprzedawalna. Wnioskodawczyni dokonuje podziału warunkowego działki C, z działki 10220 m2 zostają wyodrębnione dwie działki: 9938m² oraz 280m². Mniejsza z tych działek, zgodnie z wymogiem decyzji warunkowej o podziale, musi być w ciągu 6 miesięcy od podziału przyłączona do sąsiedniej działki, należącej do osoby trzeciej. W dniu 2023-07-10, Wnioskodawczyni wykonuje darowiznę działki o powierzchni 282m² na rzecz właściciela sąsiedniej działki objętej KW …. Dzięki temu pozostała część działki jest poniżej 1ha i może być dzięki temu sprzedana bez możliwości wykonania prawa pierwokupu przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.

Wyjaśnienia wymaga fakt występowania przez Panią o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz występowania o ustanowienie służebności dojazdu do jednej z posiadanych działek, która jednak nie jest przedmiotem sprzedaży. Mianowicie w 2018 roku Pani i Pani mąż porzuciliście pomysł przeprowadzenia się i chcieli Państwo wybudować dom dla własnych potrzeb. Dlatego też Pani wraz z mężem zdecydowaliście się na zakup działki, ponieważ miała dojazd drogą publiczną, media w drodze, a także była świetnie położona i skomunikowana. Plany te jednak pokrzyżowała pandemia, wzrosty kosztów itp. Z tego powodu w 2021 roku podjęła Pani decyzję o tym, że będzie budować mniejszy budynek na małej działce i wybór padł na działkę. Złożyła Pani wniosek o wydanie WZ, ale urząd miasta odmówił wydania decyzji, ponieważ okazało się, że działka nie posiada prawnego dojazdu (nie posiadała służebności drogi koniecznej, z której korzystają właściciele innych działek). Po tych niepowodzeniach zaczęła Pani rewidować, czy inne działki do niej należące posiadają dojazd i okazało się, że podobny problem ma działka. Dlatego w 2022 wystąpiła Pani do urzędu z wnioskiem o ustanowienie służebności dojazdu do działki i taka służebność została odpłatnie ustanowiona. Natomiast w zakresie dojazdu do działki, gdzie nie wydano decyzji WZ, właściciel drogi nie chce ustanowić służebności odpłatnej i podejrzewa Pani, że z czasem konieczne może okazać się skierowanie sprawy do sądu o odpłatne ustanowienie takiej służebności.

Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku nie planuje Pani w najbliższym czasie sprzedawać żadnej z pozostałych działek. Służą one przede wszystkim, tak jak to zostało opisane na początku, jako lokata kapitału zabezpieczająca deprecjacje oszczędności.

W związku z planowaną sprzedażą i wykonanym podziałem działki C oraz zleceniem ogłoszenia do biura nieruchomości dla tej działki, jak też w związku z chęcią dochowania należytej staranności, chciałaby Pani rozwiać swoje wątpliwości dotyczące podatkowych aspektów sprzedaży tej nieruchomości.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazała Pani, że w 2008 r. zakupiona została działka o nr C. Jej powierzchnia, według danych z rejestru gruntów i księgi wieczystej, wynosiła wówczas (w momencie zakupu) 10.072 m². Należy jednak wskazać, że pomiary powierzchni działki miały miejsce w latach 70-tych ubiegłego wieku. Z uwagi na jej rolny charakter, brak było ogrodzenia tej działki oraz innej formy rozdzielenia z sąsiadującymi działkami. Ponadto, także nieregularny kształt granic uniemożliwiał dokładny pomiar bez udziału geodety. W 2023 r., we wniosku o warunkowy podział działki C, została wskazana właśnie taka powierzchnia (10.072m²), jak też wniosek o podział na działki o powierzchniach 9.938 m² oraz 134 m^2. W trakcie realizacji tego podziału, geodeta po dokonaniu dokładnych pomiarów GPS stwierdził natomiast, że działka C ma powierzchnię 10.220 m². W związku z tym, dokonano stosowanych zmian zapisów o powierzchni tej działki w rejestrze gruntów oraz w księgach wieczystych. W ślad za tym, dokonano podziału działki nr C o zaktualizowanej powierzchni 10.220 m² na dwie: odpowiednio o powierzchni 282 m2 oraz o powierzchni 9.938m². Mniejszą z tych działek, zgodnie z nakazem decyzji warunkowej Urzędu Miasta, dołączono do działki sąsiada poprzez wykonanie darowizny na jego rzecz. Jedyną intencją tego podziału było zmniejszenie jej powierzchni poniżej 1ha, co umożliwiło jej sprzedaż – wobec fiaska wcześniejszych prób sprzedaży działki rolnej (o powierzchni powyżej 1 ha). Powierzchnia 282 m² została określona przez geodetę i wynikała z konieczności wyprostowania przebiegu granicy między działkami. Powierzchnia 280 m² dla działki w jednym z fragmentów opisu stanu faktycznego została natomiast podana przez pomyłkę.

Tak, nabycie działki nr C nastąpiło w drodze umowy sprzedaży (w 2008 r.) do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża. Ustanowienie ustroju rozdzielności majątkowej oraz podział majątku wspólnego nastąpił natomiast w 2015 roku. Na tej podstawie (tj. w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków) działka nr C stała się wyłączną własnością Wnioskodawczyni.

Podział działki nr C na dwie mniejsze działki nastąpił na przełomie czerwca i lipca 2023 r. Wnioskodawczyni próbowała wcześniej sprzedać tę działkę w całości, co jednak nie powiodło się ze względu na brak zainteresowania. Specyfika działki rolnej o powierzchni ponad 1 ha w praktyce zawężała bowiem grono potencjalnych kupców do lokalnych rolników, których nie ma zbyt wielu.

Numer ewidencyjny działki C o powierzchni 9.938 m², którą Wnioskodawczyni zamierza sprzedać. Jej powierzchnia to 9.938 m².

Rodzaj gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków wchodzących w skład działki C o powierzchni 9.938 m² to: grunty rolne. Jest to ziemia rolna klasy R IVb.

Działka nr C o powierzchni 9.938 m² nie jest obecnie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W momencie jej zakupu w 2008 r. działka ta, podobnie jak całe miasto, posiadała miejscowy plan zagospodarowania. Został on jednak wkrótce potem unieważniony przez urząd miasta. Unieważnienie dotyczyło całego miasta. Do chwili obecnej nie powstał nowy plan zagospodarowania przestrzennego dla tej działki (jak i dla całej dzielnicy, a w praktyce planu takiego nie ma 90% powierzchni miasta). Chcąc realizować inwestycję na tej działce należy uzyskać warunki zabudowy. Wnioskodawczyni nie występowała o warunki zabudowy dla tej działki. Wnioskodawczyni nie wnioskowała o plan zagospodarowania przestrzennego.

Działka nr C oraz działki powstałe z jej podziału, od momentu nabycia działki nr C w 2008 r., poprzez jej podział na dwie działki, aż do momentu planowanej sprzedaży działki o powierzchni 9.938 m² – nie były faktycznie przez Wnioskodawczynię w żaden sposób wykorzystywane. Działka została zakupiona z myślą o planach budowy domu na potrzeby własne – plany te nie doszły jednak do skutku. Z działką tą Wnioskodawczyni nie wiąże obecnie żadnych dalszych planów – poza jej sprzedażą jako zbędnego składnika majątku. Działka ta (w całości lub w jakiejkolwiek części), nie była oddawana w najem, dzierżawę albo do używania na podstawie innych umów.

Działka nr C o powierzchni 9.938 m² sprzedawana jest wobec faktu, iż nie zostały względem tej działki zrealizowane pierwotne plany związane z zamiarem budowy domu na potrzeby własne. Jednocześnie, ze względu na problemy zdrowotne, Wnioskodawczyni nie może wykonywać pracy w pełnym wymiarze godzin. W związku z tym chce sprzedać niewykorzystywaną działkę (zbędny składnik majątku), aby podreperować swój budżet domowy. W tym znaczeniu, przyczyny planowanej sprzedaży mają charakter osobisty. Przy tym, Wnioskodawczyni podejmowała próby sprzedaży tej działki (także przed jej podziałem) już od ok. dwóch lat, lecz były one nieskuteczne wobec braku chętnych. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż w najbliższej przyszłości, jak tylko znajdzie klienta zainteresowanego transakcją. Na chwilę obecną nie jest możliwe określenie roku sprzedaży. Wnioskodawczyni zakłada, że nastąpi to w 2024 r. lub 2025 r.

Działka nr C o powierzchni 9.938 m² w momencie sprzedaży będzie niezabudowana. Działka ta nie była, nie jest i nie będzie zabudowana, bo Wnioskodawczyni nie planuje żadnych inwestycji na tej działce.

Przed sprzedażą działki nr C o powierzchni 9.938 m² Wnioskodawczyni nie występowała i nie zamierza występować o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla tej działki.

Dla działki nr C o powierzchni 9.938 m² przed jej sprzedażą nie będzie wydane pozwolenie na budowę. Wnioskodawczyni nie zamierza występować o takie pozwolenie oraz nie będzie udzielała innemu podmiotowi prawa do dysponowania tą nieruchomością na cele budowlane.

Działka nr C o powierzchni 9.938 m² od samego początku miała dostęp do drogi publicznej i nadal taki dostęp posiada, a więc będzie miała zapewniony dostęp do drogi publicznej także przed sprzedażą. Działka ta sąsiaduje z drogą publiczną swoim krótszym bokiem, a podział działki nr C, z którego powstała działka nr C, był zrealizowany na jej dłuższym boku. Dłuższy bok nie ma dostępu do drogi publicznej, lecz nie było to przeszkodą do podziału, ponieważ wydzielona działka o powierzchni 282 m² została dołączona do działki sąsiada.

Przed sprzedażą działki nr C o powierzchni 9.938 m² Wnioskodawczyni nie poniosła i nie będzie ponosić z tytułu przygotowania tej działki do sprzedaży nakładów takich jak np. droga dojazdowa, uzbrojenie wodno-kanalizacyjne, przyłącza linii elektrycznej, ogrodzenie, oferty sprzedaży, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Jedynymi nakładami poniesionymi przez Wnioskodawczynię było wykonanie podziału działki nr C oraz darowizna powstałej z tego podziału działki o powierzchni 282 m² na rzecz sąsiada. Ponadto, w związku z planowaną sprzedażą działki nr C Wnioskodawczyni wystąpiła z niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Działka nr C (a przed podziałem działka nr C) od początku (momentu jej zakupu) posiadała dostęp do drogi publicznej, nie jest uzbrojona, nie posiada przyłączy, nie posiada ogrodzenia, nie były podejmowane żadne działania marketingowe. Wnioskodawczyni wyłącznie zgłosiła działkę do sprzedaży do biur nieruchomości, ale nie wiązały się z tym żadne koszty (nakłady ze strony Wnioskodawczyni), a biura nie znalazły chętnych nabywców – między innymi z uwagi na powierzchnię działki (przed podziałem) ponad 1ha i jej rolny charakter. Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała żadnych innych działań zarówno w odniesieniu do samej działki jak i w zakresie poszukiwania chętnych na jej zakup. Wnioskodawczyni jest przekonana, iż po zmniejszeniu powierzchni działki (podziale działki nr C), biuro nieruchomości znajdzie kupca lub kupiec na tę działkę znajdzie się w inny sposób.

Działka nr C o powierzchni 9.938 m², która będzie przedmiotem sprzedaży, nie jest uzbrojona – na jej terenie nie ma żadnych przyłączy. Wszystkie media są natomiast w publicznej drodze, do której działka ma dostęp. Przez działkę tranzytem przebiega napowietrzna linia energetyczna (prawdopodobnie średniego napięcia). Linia ta była wybudowana w latach 70-tych i według najlepszej wiedzy Wnioskodawczyni nie można się do niej podłączyć. Wnioskodawczyni przed sprzedażą działki nie będzie wykonywała żadnych przyłączy, nie będzie doprowadzała do działki mediów. Dla działki nie zostały wydane decyzje/warunki dotyczące jej uzbrojenia oraz wnioskodawczyni nie będzie wnioskować o ich wydanie przed sprzedażą działki.

Żadne pozwolenia, decyzje, warunki techniczne, itp. nie były dotychczas wydane i nie będą wydane przed sprzedażą działki nr C o powierzchni 9.938 m². Wnioskodawczyni nie posiada takich decyzji, pozwoleń, warunków technicznych itp. oraz nie będzie o nie występować. Jedynie postępowanie administracyjne dotyczyło podziału działki nr C, z którego powstała działka nr C (podział ten wyczerpująco opisano we wniosku oraz w odpowiedziach na pozostałe pytania).

Wnioskodawczyni korzysta i będzie korzystała z pomocy pośrednika przy sprzedaży działki nr C o powierzchni 9.938 m2. Jest to pośrednik w zakresie obrotu nieruchomościami. Pośrednik wykonał zdjęcia i umieścił ogłoszenie w Internecie oraz udziela informacji potencjalnym kupującym, w razie potrzeby okazuje im nieruchomość. Umowa z pośrednikiem przewiduje wynagrodzenie dla niego wyłącznie w przypadku znalezienia kupca i finalizacji transakcji. Wnioskodawczyni nie udzielała pośrednikowi pełnomocnictw.

Przed sprzedażą działki nr C o powierzchni 9.938 m² Wnioskodawczyni nie zamierza zawierać z przyszłym nabywcą umowy dzierżawy lub najmu tej nieruchomości (działki). Jak wyjaśniono w odpowiedziach na wcześniejsze pytania, Wnioskodawczyni planuje wyłącznie sprzedaż działki – nie jest zainteresowana jej dzierżawą lub najmem.

Wnioskodawczyni pragnie podkreślić, że w chwili obecnej nie ma jeszcze żadnego zadeklarowanego potencjalnego klienta na zakup działki nr C o powierzchni 9.938 m². Niemniej według informacji przekazanych przez biuro pośrednika, działka rolna jest objęta prawem pierwokupu przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. W związku z tym, w przypadku sprzedaży działki, będzie musiała być zawarta warunkowa umowa sprzedaży, a następnie będzie ona przekazana do Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, który skorzysta z prawa pierwokupu albo zrezygnuje z niego i dopiero w takim przypadku będzie można przystąpić do zawarcia umowy przyrzeczonej (finalnej umowy przeniesienia własności nieruchomości). Wnioskodawczyni będzie dążyć do tego, aby w umowie sprzedaży zaznaczyć, że płatność za działkę ma być wykonana przed podpisaniem aktu notarialnego przeniesienia jej własności. Poza tymi uwarunkowaniami Wnioskodawczyni nie zamierza zawierać innych umów ani określać warunków, które będą musiały być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży przenoszącej własność tej działki na nabywcę. Powyższa uwaga nie obejmuje jednak ewentualnych ustaleń, praw i obowiązków wskazanych przez notariusza i charakterystycznych (typowych) dla tego typu umów, takich jak np. obowiązek okazania punktów granicznych, przekazanie działki w formie protokołu zdawczo odbiorczego, uzyskanie dokumentów koniecznych do sprzedaży (wyciąg z rejestru gruntów, zaświadczenie o braku miejscowego planu zagospodarowania, wyrysy z mapy, odpisy z ksiąg wieczystych itp.).

W związku z planowaną sprzedażą działki nr C o powierzchni 9.938 m² Wnioskodawczyni udzielała pełnomocnictwa doradcy podatkowemu w zakresie niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji indywidualnej. Poza tym pełnomocnictwem brak jest innych pełnomocnictw udzielonych przez Wnioskodawczynię w związku z planowaną sprzedażą tej działki. Wnioskodawczyni nie planuje udzielenia takich pełnomocnictw.

Aktualnie brak jest konkretnego chętnego na zakup działki nr C o powierzchni 9.938 m². Formalny status potencjalnie zainteresowanych (pytających o działkę) nie jest natomiast znany Wnioskodawczyni. Status nabywcy zasadniczo będzie obojętny dla Wnioskodawczyni, o ile warunki transakcji będą zadawalające oraz transakcja realizować będzie założenia opisane w odpowiedziach na poprzednie pytania.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działkę nr C o powierzchni 9.938 m² w całości. Nie zamierza przed sprzedażą dokonywać jej podziału na mniejsze działki.

W zakresie sposobu wykorzystywania przez Wnioskodawczynię poszczególnych działek wskazanych w pytaniu:

• działki nr: A, B, nie są wykorzystywane do żadnych celów; „leżą odłogiem”; okresowo są wycinane samosiejki;
• działki nr: D, nie są wykorzystywane do żadnych celów; „leżą odłogiem”; okresowo są wycinane samosiejki;
• 4 działki oraz udział w dwóch działkach stanowiących drogi dojazdowe, nie są wykorzystywane do żadnych celów; „leżą odłogiem”; okresowo są wycinane samosiejki;
• wymienione w poprzednich podpunktach działki i udziały w działkach nie są przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych umów.

Nieruchomości, w tym lokale mieszkalne, wskazane we wniosku, nabyte przed ustanowieniem rozdzielności majątkowej, nabyte zostały do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża – za wyjątkiem dwóch niżej wskazanych nieruchomości:

• dom, który został darowany Wnioskodawczyni przez jej babkę w 1986 r. jeszcze przed tym, jak w 1997 r. Wnioskodawczyni weszła w związek małżeński; w tym zakresie Wnioskodawczyni prostuje opis zawarty we wniosku, iż dom Wnioskodawczyni otrzymała w spadku w 2001 r.;
• mieszkanie, które Wnioskodawczyni otrzymała w 2013 r. w drodze darowizny od swoich rodziców, a które weszło do majątku odrębnego Wnioskodawczyni; Wnioskodawczyni była już wtedy w związku małżeńskim, lecz w jej związku nie obowiązywała wówczas jeszcze rozdzielność majątkowa oraz było to przed dokonaniem podziału majątku wspólnego (co miało miejsce dopiero w 2015 r.).

Jak wskazano powyżej w odpowiedzi na pytanie 23, dom został darowany Wnioskodawczyni przez jej babkę w 1986 r. W tym zakresie Wnioskodawczyni prostuje opis zawarty we wniosku, iż dom Wnioskodawczyni otrzymała w spadku w 2001 r. Po dodatkowym sprawdzeniu Wnioskodawczyni ustaliła bowiem, iż nie otrzymała tej nieruchomości (dom z lat 30-tych ubiegłego wieku) w spadku po swojej babce. Babka Wnioskodawczyni w 1986 r. wykonała darowiznę tej nieruchomości na rzecz Wnioskodawczyni, kiedy ta była jeszcze nieletnia (miała wówczas 11 lat), a więc na długo przed wstąpieniem w związek małżeński. Wnioskodawczyni nie miała o tym wiedzy i dowiedziała się o tym fakcie dopiero po śmierci babki. Babka Wnioskodawczyni zamieszkiwała tę nieruchomość do swojej śmierci w 2001 r. Następnie nieruchomość stała pusta (niewykorzystywana). Nie były wykonywane żadne nakłady zwiększające jej wartość. W związku ze złym stanem zdrowia Wnioskodawczyni, podjęła w 2005 r. decyzję o sprzedaży tego domu, a środki ze sprzedaży przeznaczyła wraz z mężem na zakup domku letniskowego (w celach zdrowotnych). Sprzedaż domu nie była opodatkowana podatkiem dochodowym, bowiem nastąpiła po upływie ponad 5 lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, w którym miała miejsce darowizna. Środki ze sprzedaży przeznaczono na zakup innej nieruchomości (domku letniskowego).

Przyczyną sprzedaży mieszkania była przeprowadzka do większego mieszkania – w związku z powiększeniem się rodziny. Mieszkanie było małe (w praktyce pokój z kuchnią) i znajdowało się w budynku z lat 50-tych. Było to mieszkanie zakładowe męża, które w tamtych latach mogło zostać wykupione na własność. Mieszkanie to było wykorzystywane przez męża od 1996 r. Nie były wykonane w nim nakłady zwiększające wartość – ponad standardowe odświeżenie. Środki ze sprzedaży tego mieszkania Wnioskodawczyni wraz z mężem przeznaczyła na remont nowego mieszkania, w którym mieszka do chwili obecnej. Jednocześnie Wnioskodawczyni dokonuje sprostowania roku sprzedaży tego mieszkania - z 2008 r. na 2009 r. Prawidłowa data sprzedaży tego mieszkania to 2009 r.

Wnioskodawczyni oraz młodsze z dzieci mieli problemy zdrowotne związane z zanieczyszczeniem występującym w ówczesnej … (.... zakłady emitujące duże zanieczyszczenie powietrza). Pobyt w czystszym środowisku skutecznie zmniejszał te dolegliwości. Częste wyjazdy były jednak dość kosztowne i niewygodne, dlatego Wnioskodawczyni zdecydowała się sprzedać stary dom otrzymany w 1986 r. w darowiźnie od babki Wnioskodawczyni i środki z tej sprzedaży przeznaczyć na zakup domku letniskowego, gdzie znajdowała się także baza rehabilitacyjna i sanatoria. Domek ten, kupiony w 2005 r., to w praktyce dwuizbowy domek z lat 60-tych, remontowany przez poprzedniego właściciela w latach 90-tych. Domek został zakupiony przez Wnioskodawczynię w 2005 r. do własnych celów (pobyty w celach zdrowotnych w czystszym środowisku, pobyty w celach wypoczynkowych) i był stale wykorzystywany. Przyczyną sprzedaży tej nieruchomości w 2014 r, był jej nie najlepszy stan techniczny i perspektywa przeprowadzenia znaczących remontów, co w połączeniu z powiększającą się rodziną skutkowało decyzją o sprzedaży w 2014 r. tego domku letniskowego bez dokonywania remontu. Przed transakcją Wnioskodawczyni nie ponosiła nakładów zwiększających wartość tej nieruchomości (jedynie wydatki na zwykłe jej utrzymanie). Przychód ze sprzedaży nie był opodatkowany podatkiem dochodowym, bowiem został zadeklarowany jako przeznaczony na własne cele mieszkaniowe (zwolnienie z podatku). Tak też środki uzyskane z tej sprzedaży zostały przeznaczone na zakup (również w 2014 r.) nowego domku letniskowego, który jest wykorzystywany w tych samych celach do dnia dzisiejszego. Jednocześnie likwidacja uciążliwego przemysłu oraz związana z tym poprawa jakości powietrza spowodowały, że Wnioskodawczyni zarzuciła plany budowy domu całorocznego oraz założenia tam gospodarstwa rolnego. Stan zdrowia polepszył się na tyle, że Wnioskodawczyni częściowo wróciła do aktywności zawodowej. Domek letniskowy jest jednak nadal wykorzystywany do celów rehabilitacyjnych i wypoczynkowych.

Zakup w 2006 r. (wraz z mężem Wnioskodawczyni) działki podyktowany był tym, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem planowali wówczas budowę własnego domu. Wnioskodawczyni była w tamtym czasie drugiej ciąży, a zakupione wcześniej działki miały problemy z dojazdem, brakiem dostępów do mediów, itp. (co utrudniało lub wręcz uniemożliwiało realizację planów budowy własnego domu). Aby przyspieszyć plany budowy własnego domu, Wnioskodawczyni wraz z mężem, na bazie wcześniejszych swoich doświadczeń, zdecydowali się na wzięcie kredytu i zakup od miasta działki, która będzie pozbawiona tych problemów. Spłata kredytu i następnie budowa domu miała być natomiast sfinansowane ze sprzedaży wcześniej zakupionych działek. Okoliczności życiowe zweryfikowały jednak te założenia i budowa domu nie została zrealizowana, a plany z tym związane zostały ostatecznie całkowicie porzucone. Działka ta nie była w żaden sposób przez Wnioskodawczynię wykorzystywana. Przyczyną jej sprzedaży była konieczność spłaty przez Wnioskodawczynię pożyczek oraz przeznaczenie środków na studia starszego dziecka, jak też ogólnie na uzupełnienie budżetu domowego. Działka została sprzedana w 2023 r., a więc przychód z jej sprzedaży nie był opodatkowany podatkiem dochodowym, ponieważ sprzedaż nastąpiła po upływie pełnych 5 lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym dokonano podziału majątku (miał miejsce w 2015 r.). Działka została zakupiona przez lokalnego dewelopera, a następnie praktycznie od razu pojawiła się w ogłoszeniach w Internecie z ceną o 40% wyższą.

Wnioskodawczyni nie zamierza występować o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek będących własnością lub współwłasnością Wnioskodawczyni. Wynika to ze zmiany okoliczności życiowych dotyczących Wnioskodawczyni. Wchodzące w dorosłość dzieci i inne zmiany w życiu Wnioskodawczyni spowodowały całkowitą rezygnację z jakichkolwiek planów budowy domu. W odniesieniu do przeszłości Wnioskodawczyni występowała o warunki zabudowy dla:

• działka  – warunki zabudowy wydane w 2019 r. na wniosek z 2018 r.; rezygnacja z planów budowy w związku z pandemią oraz wygaśnięciem potrzeb wnioskodawczyni w tym zakresie;
• działka – urząd miasta odmówił w 2021 r. wydania Wnioskodawczyni warunków zabudowy, o które wnioskodawczyni wystąpiła w 2021 r.; nie uzyskano warunków zabudowy ponieważ działka nie posiada dojazdu; była to najmniejsza z posiadanych działek, ale perspektywa budowy nawet małego domu okazała się niemożliwa z powodu braku dojazdu do tej działki; wobec tych niepowodzeń, plany budowy własnego domu zostały zarzucone.

Poza wskazanymi we wniosku sprzedażami: w 2005 r. domu, w 2008 r. mieszkania, w 2014 r. domku letniskowego, w 2023 r. działki oraz poza planowaną sprzedażą działki nr C o powierzchni 9.938 m2 – Wnioskodawczyni nie sprzedawała wcześniej innych sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości, poza nieruchomościami wymienionymi we wniosku.

Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości, poza tymi, które zostały wymienione we wniosku. Wobec powyższego, odpowiadając na pytanie, Wnioskodawczyni nie posiada jeszcze innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży (oprócz nieruchomości wymienionych we wniosku). Natomiast Wnioskodawczyni pragnie wskazać, iż w zakresie posiadanych nieruchomości (opisanych we wniosku), oprócz planowanej sprzedaży działki, której dotyczy niniejszy wniosek, Wnioskodawczyni na chwilę obecną, w perspektywie najbliższych 10 lat, rozważa następujące czynności w zakresie już posiadanych (i opisanych we wniosku) nieruchomości:

• w związku z wejściem w dorosłość dzieci Wnioskodawczyni nosi się ona z zamiarem sprzedaży w perspektywie 5 lat obecnego mieszkania, w którym zamieszkuje od 2006 r.; powodem sprzedaży będzie wyprowadzka dzieci, znaczne koszty utrzymania dużego mieszkania, niedostosowanie mieszkania do przyszłych potrzeb Wnioskodawczyni i jej męża (brak windy), konieczność przeprowadzenia istotnych remontów po około 20 letnim okresie użytkowania; jednocześnie Wnioskodawczyni nie planuje zakupu innej nieruchomości; Wnioskodawczyni będzie mieszkała w mniejszym mieszkaniu otrzymanym od rodziców lub z mężem;
• w przypadku, gdy któreś z dzieci podejmie decyzję o założeniu rodziny, Wnioskodawczyni planuje przekazać temu dziecku w darowiźnie jedną lub dwie z posiadanych działek, celem przeznaczenia na ich własne potrzeby mieszkaniowe;
• Wnioskodawczyni wraz ze swoją matką planują w perspektywie 2 lat sprzedaż swoich udziałów w garażu wolnostojącym, które otrzymała w 2022 r. w spadku po ojcu;
• pozostałe działki Wnioskodawczyni planuje zatrzymać na wypadek nagłego pogorszenia się jej sytuacji życiowej, konieczności leczenia lub innych tego typu zdarzeń losowych, które dotyczyłyby Wnioskodawczyni lub jej najbliższej rodziny;
• opisane powyżej plany mogą jednak ulec zmianie w przypadku śmierci matki Wnioskodawczyni lub męża Wnioskodawczyni, w razie konieczności opuszczenia kraju lub innych podobnych czynników (w szczególności zdarzeń losowych), które w chwili obecnej nie są jednak możliwe do przewidzenia, a które mogą istotnie wpłynąć na życiowe decyzje Wnioskodawczyni.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni przy sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej (opisanej w niniejszym wniosku jako działka C) będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług oraz w konsekwencji, czy sprzedaż tej działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów usług?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedając działkę C nie będzie ona działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług i w konsekwencji sprzedaż tej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca o podatki od towarów i usług podatnikami są m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Obejmuje ona w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jednocześnie przyjmuje się w doktrynie i orzecznictwie, że dany podmiot może mieć status podatnika VAT bez względu na to, czy spełnił on warunki formalne i administracyjne, np. czy zarejestrował się w urzędzie skarbowym jako podatnik VAT czynny.

W zakresie sprzedaży nieruchomości doktryna i orzecznictwo wypracowało koncepcję, że osoba fizyczna, która dokonuje zbycia nieruchomości z własnego majątku prywatnego (poza działalnością gospodarczą) może być traktowana jako podatnik VAT czynny, jeżeli wykonuje czynności, które są charakterystyczne dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami.

Podstawą rozważań w tym zakresie jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180, C-181 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów; Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie. Najważniejszym fragmentem uzasadnienia wyroku jest poniższa teza:

"Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej."

Z kolei ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych – ustawa o PIT (art. 5a ust. 6 tej ustawy ) wskazuje, że przez działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast jeżeli przychód ze sprzedaży nieruchomości nie jest zaliczany do źródła działalność gospodarcza, to w takim wypadku jest kwalifikowana do źródła odpłatne zbycie, tj. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Przy czym, zgodnie z tym przepisem, do tego źródła przychodów nie kwalifikuje się sprzedaż nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. Zatem w omawianym stanie faktycznym, jeżeli sprzedaż nieruchomości nie będzie przypisana do źródła działalności gospodarczej, to nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Konieczne jest więc ocenienie czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię pod kątem tego, czy działała ona w sposób podobny w jaki działają osoby zajmujące się zawodowo sprzedające nieruchomości.

W orzecznictwie i interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej podkreśla się, że osoba fizyczna sprzedaje nieruchomość z majątku prywatnego jako podatnik VAT oraz ze źródła działalności gospodarczej, jeżeli dokonuje czynności mające na celu uatrakcyjnienie działki i zwiększanie jej wartości, wykonywane z zamysłem maksymalizacji zysku, jak również w sposób zorganizowany i ciągły. Wymienia się takie działania jak:

• odrolnienie,
• podział na mniejsze działki ewidencyjne,
• uzbrojenie,
• wystąpienie o pozwolenie na budowę,
• wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Jednakże należy mieć na uwadze, że tego rodzaju działania mogą też być dokonywane w ramach rozporządzania majątkiem prywatnym. Należy badać charakter i skalę wykonywanych działań, a także upływ czasu pomiędzy poszczególnymi czynnościami.

W przedstawionym stanie faktycznym na planowanych do sprzedaży działek nie wykonywała czynności, które można by określić jako profesjonalne.

Należy zaznaczyć, że dostawa towarów podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot działający charakterze podatnika w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), jakie dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mógł być np. zamiar wybudowania domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, w którym TSUE stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że aby zachowania danego podmiotu uznać za działalność gospodarczą, istotne znaczenie ma ich zorganizowany i ciągły charakter. Zatem planowana przez Wnioskodawczynię dostawa gruntu podlegałaby opodatkowaniu VAT, gdyby ich działaniom w tym zakresie można było przypisać wskazane znamiona działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania VAT dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu jej dokonania podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca lub usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT (co skutkowałoby uznaniem go za podatnika), czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządzania ich majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie (szczególnie rodzinne/prywatne) lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania majątku w sposób ciągły w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu Dyrektywy VAT, a tym samym art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.

W orzecznictwie na gruncie wskazanych przepisów ustawy o VAT i Dyrektywy VAT (np. wyrok NSA z 27 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 774/13) sądy administracyjne wskazują na kryteria, jakimi należy kierować się przy ocenie, czy mamy do czynienia z działalnością gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, czy z zarządem majątkiem prywatnym. Zgodnie z nim na gospodarczy charakter uzyskiwanego dochodu mógłby wskazywać zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, polegających na: wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym przygotowanych w ten sposób do zbycia nieruchomości oraz dokonywaniu tych transakcji (nabycia i zbycia) w stosunkowo krótkim przedziale czasowym.

O kwalifikacji uzyskanych przez podatnika dochodów do działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT nie mogą zaś zdaniem sądów administracyjnych w sposób zasadniczy i wyłączny decydować takie tylko okoliczności, jak: liczba transakcji sprzedaży, osiągnięcie zysku (rozumianego jako nadwyżka między kosztami zakupu a przychodem ze sprzedaży), nawet podział dużej nieruchomości gruntowej na mniejsze działki dla poprawy możliwości zagospodarowania oraz poszukiwanie nabywców przez składanie ofert sprzedaży. Wszystkie te formy aktywności mogą mieścić się w zwykłych czynnościach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. Nie przekraczają granic takiego zarządu czynności stanowiące naturalną konsekwencję prawidłowego gospodarowania własnym mieniem. Działań z zachowaniem - normalnych w takich przypadkach - reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą. W ramach zwykłego zarządu sprawami majątkowymi może mieścić się również nabycie nieruchomości na tzw. lokatę i dochód ze sprzedaży takiej nieruchomości także nie będzie związany z działalnością gospodarczą, jeżeli między datą nabycia i sprzedaży upłynął dłuższy okres, a na operację zbycia takiej nieruchomości nie nakładałyby się inne transakcje powtarzającego się zakupu i sprzedaży o podobnym charakterze, tworzące razem obraz działalności zorganizowanej i ciągłej, z której podatnik uczyniłby sobie trwałe źródło zarobkowania.

Analogicznie należy patrzeć na sprawę w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych. Definicja działalności gospodarczej zamieszczona w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT wskazuje, że powinna być to działalność wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Analogicznie jak w przypadku powyższej argumentacji dotyczącej podatku od towarów i usług nie jednorazowy zakup nieruchomości, lecz podjęcie procesu przygotowującego nieruchomość do zbycia, ciągłość i metodyczność działań stanowią o charakterze działalności podatnika (wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 stycznia 2023 r. sygn. akt I SA/Kr 1171/22).

Przenosząc powyższe rozważania na analizowany stan faktyczny, to przede wszystkim należy zwrócić uwagę na cel zakupu tych działek. Wnioskodawczyni wraz z mężem, oprócz nieruchomości nabywanych dla własnych celów mieszkaniowych, nabywała przez ponad 20 lat nieruchomości celem ulokowania kapitału zabezpieczając oszczędności przed utratą wartości z powodu inflacji lub też chęci budowy domu przeznaczonego na własne cele mieszkaniowe. Brak jest w tym wypadku chęci zarobku charakterystycznego dla osób prowadzących działalność gospodarczą. Wszystkie czynności były dokonane w bardzo długim przedziale czasowym. Nabywanie pierwszych nieruchomości rozpoczęło się już w 2002 r. Pojedyncze czynności dotyczące działek były wykonywane raz na kilka lat przy czym od momentu zakupu nieruchomości leżały odłogiem. Brak jest w tym wypadku zorganizowania, które byłoby charakterystyczne dla profesjonalnych przedsiębiorców obracających nieruchomościami, którzy dokonują wielu czynności opisanych powyżej w krótkim czasie w celu maksymalizacji zysku.

Ponadto składane przez Wnioskodawczynię wnioski o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, ustanowienie służebności drogi koniecznej, miały na celu umożliwienie budowy domu na własne cele mieszkaniowe, albo też podjęcie działań, które w ogóle umożliwiłyby sprzedaż nieruchomości, a nie zwiększenie zysku ze sprzedaży.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że skala zaangażowania w odniesieniu do sprzedaży działki C nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W opisywanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży działki, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż działki wypełni przesłanki działalności gospodarczej.

W tym konkretnym przypadku nie podjęto aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców, bowiem z okoliczności sprawy wynika, że czynności poczynione w stosunku przedmiotowej działki nie wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w stosunku do przedmiotowej działki. Podjęte działania należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zatem, w związku ze sprzedażą działki, Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż ww. działki, w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Konkluzję tę przez analogię należy odnieść do skutków sprzedaży tej działki na gruncie podatku dochodowego. Transakcja nie wygeneruje po stronie Wnioskodawczyni przychodu z dz. gosp.

W konsekwencji należy stwierdzić, że wszystkie działania wykonywane przez Wnioskodawczynię nie miały charakteru zorganizowanego i nastawionego na zysk. Przeciwnie, działania te miały tylko i wyłącznie na celu zabezpieczenie własnego majątku prywatnego gromadzonego przez lata oraz były przejawem zarządzania tym majątkiem prywatnym, w tym w szczególności umożliwiające sprzedaż tego majątku (co dotyczy także działki C będącej przedmiotem niniejszego wniosku). Tym samym należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości, której dotyczy niniejszy wniosek, nie będzie podlegała ani podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, ani podatkowi od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowej działki podejmowała/będzie podejmowała Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że zamierza Pani sprzedać jedną z posiadanych działek C. Zakupu ww. działki nr C dokonała Pani wraz z mężem w 2008 roku. Nabycie działki nastąpiło w drodze umowy sprzedaży (w 2008 r.) do majątku wspólnego Pani i Pani męża. Natomiast, w związku z ustanowieniem ustroju rozdzielności majątkowej oraz podziałem majątku wspólnego w 2015 roku, działka nr C stała się Pani wyłączną własnością. Na przełomie czerwca i lipca 2023 r. dokonała Pani podziału działki nr C na dwie: odpowiednio o powierzchni 282 m² oraz nr C o powierzchni 9.938m². Mniejszą z tych działek, zgodnie z nakazem decyzji warunkowej Urzędu Miasta, dołączono do działki sąsiada poprzez wykonanie darowizny na jego rzecz. Numer ewidencyjny działki C o powierzchni 9.938 m², którą zamierza Pani sprzedać, to C. Działka nr C o powierzchni 9.938 m² nie jest obecnie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie występowała Pani o warunki zabudowy dla tej działki. Nie wnioskowała Pani o plan zagospodarowania przestrzennego. Działka nr C oraz działki powstałe z jej podziału, od momentu nabycia w 2008 r., aż do momentu planowanej sprzedaży działki o powierzchni 9.938 m² – nie były faktycznie przez Panią w żaden sposób wykorzystywane. Działka została zakupiona z myślą o planach budowy domu na potrzeby własne – plany te nie doszły jednak do skutku. Działka ta (w całości lub w jakiejkolwiek części), nie była oddawana w najem, dzierżawę albo do używania na podstawie innych umów. Działka nr C w momencie sprzedaży będzie niezabudowana. Działka ta nie była, nie jest i nie będzie zabudowana, bo nie planuje Pani żadnych inwestycji na tej działce. Przed sprzedażą ww. działki nie występowała i nie zamierza Pani występować o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla tej działki. Dla działki przed jej sprzedażą nie będzie wydane pozwolenie na budowę. Nie zamierza Pani występować o takie pozwolenie oraz nie będzie udzielała Pani innemu podmiotowi prawa do dysponowania tą nieruchomością na cele budowlane. Przed sprzedażą działki nr C nie poniosła i nie będzie ponosić Pani z tytułu przygotowania tej działki do sprzedaży nakładów takich jak np. droga dojazdowa, uzbrojenie wodno-kanalizacyjne, przyłącza linii elektrycznej, ogrodzenie, oferty sprzedaży, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Nie będzie wykonywała Pani żadnych innych działań zarówno w odniesieniu do samej działki jak i w zakresie poszukiwania chętnych na jej zakup. Działka nr C, która będzie przedmiotem sprzedaży, nie jest uzbrojona – na jej terenie nie ma żadnych przyłączy. Przed sprzedażą działki nie będzie wykonywała Pani żadnych przyłączy, nie będzie doprowadzała do działki mediów. Dla działki nie zostały wydane decyzje/warunki dotyczące jej uzbrojenia oraz nie będzie wnioskować Pani o ich wydanie przed sprzedażą działki. Żadne pozwolenia, decyzje, warunki techniczne, itp. nie były dotychczas wydane i nie będą wydane przed sprzedażą działki nr C. Nie posiada Pani takich decyzji, pozwoleń, warunków technicznych itp. oraz nie będzie o nie występować. Jedynie postępowanie administracyjne dotyczyło podziału działki nr C, z którego powstała działka nr C. Intencją tego podziału było zmniejszenie jej powierzchni poniżej 1ha, co umożliwiło jej sprzedaż – wobec fiaska wcześniejszych prób sprzedaży działki rolnej (o powierzchni powyżej 1 ha). Korzysta i będzie korzystała Pani z pomocy pośrednika przy sprzedaży działki nr C, który jest pośrednikiem w zakresie obrotu nieruchomościami. Umowa z pośrednikiem przewiduje wynagrodzenie dla niego wyłącznie w przypadku znalezienia kupca i finalizacji transakcji. Nie udzielała Pani pośrednikowi pełnomocnictw. Przed sprzedażą działki nr C nie zamierza Pani zawierać z przyszłym nabywcą umowy dzierżawy lub najmu tej nieruchomości (działki).

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy nie można uznać, że sprzedaż przedmiotowej działki będzie stanowiła działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT. Jak Pani wskazała przedmiotowa działka została nabyta w celu budowy domu na własne potrzeby. Działka nie była przez Panią udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Nie podejmowała i nie zamierza Pani przed sprzedażą podejmować żadnych działań zmierzających do zwiększenia atrakcyjności przedmiotowej działki. W stosunku do działki nie są i nie będą wydane żadne decyzje, pozwolenia warunki techniczne dotyczące uzbrojenia działki w media.

Z okoliczności sprawy wynika, że poza nabyciem nieruchomości i dokonaniem podziału działki nr C, w żaden sposób nie wykorzystywała Pani przedmiotowej nieruchomości. W świetle wyroku TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 nie zaangażowała Pani środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowców wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. W przedmiotowej sprawie można mówić tylko o pojedynczej czynności, o której mowa w wyroku TSUE C-180/10 i C-181/10, polegającej na podziale działki, nie mamy natomiast do czynienia z ciągiem przytoczonych w tym orzeczeniu okoliczności, które mogłyby przemawiać za uznaniem Pani za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej sprzedaży. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT nie będzie Pani zatem podatnikiem VAT w związku ze sprzedażą tej nieruchomości, gdyż – w świetle wskazanych przez Panią okoliczności sprawy - nie wystąpił ciąg czynności świadczący o zorganizowanym i celowym działaniu z zamierzeniem sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, że działka, którą Pani nabyła do majątku prywatnego i którą planuje sprzedać stanowi dla Pani majątek osobisty. W przedmiotowej sprawie, dokonując sprzedaży działki będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzam, że planowana sprzedaż działki nr C nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż dokonując sprzedaży ww. działki nie będzie działała Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż ww. działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług.

Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).