Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2023 r., sygn. I OSK 2300/22

Dnia 1 grudnia 2023 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie: sędzia NSA Zygmunt Zgierski sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 września 2022 r., sygn. akt II SA/Łd 369/22 w sprawie ze skargi K. K. i J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] lutego 2022 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P.na rzecz K. K.i J.K. solidarnie kwotę 300 (trzysta) PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 7 września 2022 r., II SA/Łd 369/22 w sprawie ze skargi K. K. i J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] lutego 2022 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej: uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty R. z dnia [...] grudnia 2021 r., [...] (pkt 1.), oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania sądowego (pkt 2.).

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy:

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. ww. decyzją z dnia [...] lutego 2022 r. utrzymało w mocy decyzję Starosty R., którą odmówiono K. K. i J. K. świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania w rodzinie zastępczej dziecka – W. W. za okres od 3 stycznia 2018 r. do 28 lutego 2020 r. Z okoliczności sprawy wynika, że wnioskiem z 26 listopada 2020 r. K. i J. K. wystąpili o wypłatę świadczeń z tytułu pokrycia kosztów utrzymania dziecka – W. W. znajdującej się w rodzinie zastępczej K. i J. K. za okres od 18 czerwca 2015 r. do 28 lutego 2020 r. Wnioskodawcy wskazali, że na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w R. z dnia 18 czerwca 2015 r. zostali rodziną zastępczą dla małoletniej W. W. i zgodnie z decyzjami Starosty P. z tytułu pełnienia tej funkcji zostały im przyznane dodatki wychowawcze i pokrywane są koszty utrzymania dziecka od 3 marca 2020 r. Powołując się na art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U.2020.821 ze zm.), dalej jako "u.w.r.p.z.", wskazali, że rodzinie zastępczej przysługuje świadczenie na pokrycie kosztów utrzymania dziecka, które przyznaje się od dnia faktycznego umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej. W. W. została umieszczona w rodzinie zastępczej K. i J. K. w czerwcu 2015 r. i od tego okresu powinni otrzymywać świadczenie na pokrycie kosztów jej utrzymania. Starosta R. odmawiając przyznania wnioskowanego świadczenia wskazał, iż K. i J. K. w okresie wnioskowanej pomocy nie zamieszkiwali na terenie powiatu r., lecz poza granicami kraju. Jedyny kontakt z rodziną zastępczą wystąpił w sierpniu 2017 r., kiedy to K. K., wnioskiem z [...] sierpnia 2017 r. zwróciła się o przyznanie świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej, przedstawiając postanowienie o ustanowieniu rodziny zastępczej dla W. W. Złożyła także oświadczenie, że do lipca 2017 r. dziecko mieszkało wraz z rodziną na terenie A., następnie pozostawało na terenie P. Pismem z 15 września 2017 r. wnioskodawcy zostali wezwani do dostarczenia brakujących dokumentów. Pismo to, podobnie jak kolejne zawiadomienia pozostało bez odpowiedzi. Wnioskodawcy nie poinformowali o zmianie miejsca zamieszkania, nie uzupełnili żądanych dokumentów i nie złożyli stosownych wyjaśnień. W powyższych okolicznościach Starosta R. decyzją z dnia [...] listopada 2017 r. odmówił przyznania świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej. Decyzja ta wskutek jej niezaskarżenia stała się ostateczna.