Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 9 kwietnia 2024 r. FY przeciwko Profi Credit Polska S.A. w Bielsku Białej., sygn. C-582/21

1)Artykuł 4 ust. 3 TUE i zasadę równoważnościnależy interpretować w ten sposób, że:w przypadku gdy nadzwyczajny środek zaskarżenia ustanowiony mocą krajowego przepisu proceduralnego pozwala podmiotowi prawa na złożenie skargi o wznowienie postępowania, które doprowadziło do wydania prawomocnego orzeczenia, z powołaniem się na późniejsze orzeczenie sądu konstytucyjnego danego państwa członkowskiego stwierdzające niezgodność przepisu prawa krajowego z konstytucją lub z inną normą wyższego rzędu, czy też określonej wykładni takiego przepisu, na podstawie której orzeczenie to zostało wydane, nie wymagają one, aby ten środek zaskarżenia był dostępny również z powodu powołania się na orzeczenie Trybunału orzekającego w trybie prejudycjalnym w przedmiocie wykładni prawa Unii na podstawie art. 267 TFUE, o ile konkretne skutki takiego orzeczenia tego sądu konstytucyjnego w odniesieniu do przepisu prawa krajowego lub wykładni takiego przepisu, na której opiera się wspomniany prawomocny wyrok, wynikają bezpośrednio z tego orzeczenia.2)Zasadę wykładni zgodnej prawa krajowegonależy interpretować w ten sposób, że:do sądu krajowego należy ocena, czy przepis prawa krajowego ustanawiający nadzwyczajny środek zaskarżenia, umożliwiający stronie złożenie skargi o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem, jeżeli ta strona została pozbawiona możliwości działania ze względu na naruszenie prawa, może być przedmiotem rozszerzającej wykładni, polegającej na włączeniu do jego zakresu stosowania sytuacji, w której sąd, uwzględniający w drodze wydanego zaocznie prawomocnego orzeczenia żądanie przedsiębiorcy na podstawie umowy zawartej z konsumentem, nie zbadał z urzędu tej umowy pod kątem istnienia ewentualnych nieuczciwych warunków umownych, naruszając swoje obowiązki wynikające z dyrektywy 93/13, i w której okazałoby się, że zasady proceduralne dotyczące wykonywania przez tego konsumenta przysługującego mu prawa do wniesienia sprzeciwu od tego wyroku zaocznego mogą spowodować wysokie ryzyko zrzeczenia się przez wspomnianego konsumenta tego prawa i w konsekwencji nie pozwalają na zapewnienie poszanowania praw, które wywodzi z tej dyrektywy. Jeżeli przyjęcie takiej rozszerzającej wykładni nie jest możliwe ze względu na ograniczenia, jakie stanowią ogólne zasady prawa i brak możliwości dokonania wykładni contra legem, to zgodnie z zasadą skuteczności poszanowanie tych praw powinno zostać zapewnione w ramach postępowania egzekucyjnego w przedmiocie wykonania wyroku zaocznego lub późniejszego odrębnego postępowania.