Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2024 r., sygn. III OSK 7711/21

Stosowanie art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu nadanym przez ustawę nowelizującą do spraw dotyczących wypłaty ekwiwalentu za okres przed 6 listopada 2018 r. jest zgodne z Konstytucją RP i nie stanowi przeszkody do stosowania przepisów ustawy o Policji, pod warunkiem ich konstytucyjnej wykładni uwzględnionej w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędzia del. WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 listopada 2021 r., sygn. akt III SA/Łd 279/21 w sprawie ze skargi W.T. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi z dnia 30 grudnia 2020 r., nr F-635/2020 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 4 listopada 2021 r., sygn. akt III SA/Łd 279/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej: Sąd I instancji, WSA) na skutek skargi W.T. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi z 30 grudnia 2020 r., nr F-635/2020 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w S. (dalej: organ I instancji) z 16 listopada 2020 r., nr 10/2020.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi (dalej: organ, Komendant) i w skardze kasacyjnej zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:

1) na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi naruszenie prawa materialnego, tj.:

- art. 115a ustawy o Policji, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, tj. uwzględniające wykładnię przyjętą przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15, ale z pominięciem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw, z uwagi na uznanie przez Sąd I instancji, że norma ta jest oczywiście niekonstytucyjna i w konsekwencji przyjęcie, że ekwiwalent pieniężny za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego oraz za każde rozpoczęte 8 godzin niewykorzystanego czasu wolnego przysługującego na podstawie art. 33 ust. 3 ustala się w wysokości przysługującej zwalnianemu ze służby w policjantowi w danym okresie wynagrodzenia za jeden dzień roboczy, podczas gdy Trybunał Konstytucyjny nie orzekał o konstytucyjności normy art. 9 ust. 1 ww. ustawy z Konstytucją RP, a organy obu instancji i Sąd I instancji zobowiązane były do uwzględnienia dyspozycji ww. normy prawnej;