Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. II SAB/Rz 112/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Ewa Partyka /spr./ Sędziowie WSA Piotr Godlewski AWSA Maria Mikolik po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 17 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi B. P. na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie udostepnienia informacji publicznej I. stwierdza, że Prezydent [...] dopuścił się bezczynności przy rozpoznaniu wniosku skarżącego B. P. z dnia 31 stycznia 2023 r.; II. stwierdza, że opisana w pkt I bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Prezydenta [...] na rzecz skarżącego B. P. kwotę 100 zł /słownie: sto złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi B.P. (dalej jako: "skarżący") jest bezczynność Prezydenta Miasta T. (dalej zwanego: "Prezydentem" lub "organem") w sprawie udostępnienia informacji publicznej. Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco;

Skarżący powołując się na art. 2 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1764 z późn. zm.; dalej: "u.d.i.p.") za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej wystąpił do Prezydenta z wnioskiem z dnia 30 maja 2022 r. o udostępnienie informacji publicznej w zakresie: dokumentu w postaci informacji o wynikach analizy zarządczej Spółki R. Sp. z o.o. opracowanej za lata 2015-2021. Skarżący zwrócił się o doręczenie kserokopii żądanego dokumentu na adres: [...], jednocześnie rezygnując z doręczania pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Z kolei podaniem z dnia 31 stycznia 2023 r. skarżący zwrócił się do Prezydenta o udostępnienie informacji publicznej w zakresie kopii audytu przeprowadzonego w spółce R. sp. z o.o., wnioskując o jej przesłanie na wcześniej wskazany adres. Nadmienił, że sądy administracyjne konsekwentnie uznają tego typu dokumenty za informację publiczną, wskazując na orzeczenia: wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 marca 2013 r. sygn. akt II SAB/Gd 102/12, wyrok NSA z 26 listopada 2013 r. sygn. akt I OSK 1546/13, wyrok WSA w Opolu z dnia 18 maja 2020 r. sygn. akt II SAB/Op 26/20.