Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 13 września 2023 r., sygn. II SA/Bd 326/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Korycka sędzia WSA Jarosław Wichrowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 13 września 2023 r. sprawy ze skargi Z. S. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] lutego 2022 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości diet radnych stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

II SA/Bd 326/23

UZASADNIENIE

Zastępca Prokuratora Rejonowego w S. (dalej: skarżący) wniósł skargę na uchwałę nr [...] Rady Gminy z dnia [...] lutego 2022 r. w sprawie ustalenia zasad przyznawania diet radnym Rady Gminy, zaskarżając ją w całości.

W uzasadnieniu skargi skarżący wyjaśnił, że dieta radnego stanowić ma rekompensatę utraconych przez radnego zarobków, przez co nie może być traktowana jak wynagrodzenie i powinna określać konkretną kwotę za udział w każdym odbytym posiedzeniu sesji czy komisji lub innych czynnościach wykonywanych na rzecz rady. Skarżący zarzucił, że w § 1 ww. uchwały określono charakter diety radnych jako miesięczne świadczenie, czym odebrano mu charakter kompensacyjny, a nadano postać wynagrodzenia. Tak rozumiana dieta w ocenie skarżącego należna jest radnemu nawet gdy ten nie poniesie straty związanej z wykonywaniem obowiązków radnego, co jest sprzeczne z istotą diet radnych. Wskazał, że ustalając wysokość diety przysługującej miesięcznie radnemu należy mieć na uwadze, że stanowić ma ona ekwiwalent utraconego zarobku.

Skarżący zarzucił zaskarżonej uchwale również nieważność przepisu § 4, który skutkuje tym, że radny nawet jeśli nie weźmie udziału w sesjach rady lub posiedzeniach komisji w wyniku sytuacji zaistniałych zgodnie z tym paragrafem to i tak otrzyma dietę, także wówczas, gdy nie poniesie żadnej straty związanej z wykonywaniem obowiązków radnego. Ponadto w ocenie skarżącego § 3 uchwały przewiduje potrącenia tylko w przypadku nieobecności radnego na posiedzeniu komisji rady lub sesji rady. Skarżący wskazał także na brak zapisu dotyczącego publikowania uchwały w wojewódzkim dzienniku urzędowym i podkreślił, że w jego ocenie uchwała ta stanowi akt prawa miejscowego, ponieważ jej przepisy mają charakter generalny.