Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 12 września 2023 r., sygn. II SA/Rz 501/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Stanisław Śliwa Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk /spr./ AWSA Karina Gniewek - Berezowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 12 września 2023 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 2 stycznia 2023 r. nr SKO.4120/176/2022 w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie obowiązku zawiadomienia o zbyciu pojazdu I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia 31 października 2022 r. nr KM-R.5410/K/1099/2022; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie na rzecz skarżącego P. K. kwotę 597 zł /słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem kontroli Sądu jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie (dalej: "Kolegium", "SKO", "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") z 2 stycznia 2023 r. nr SKO.4120/176/2022, wydana w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie obowiązku zawiadomienia o zbyciu pojazdu.

Wydanie decyzji poprzedzało postępowanie administracyjne o następującym przebiegu:

Decyzją z [...] października 2022 r. nr [...] Prezydent Miasta [...] (dalej: "Prezydent" lub "organ I instancji") nałożył na PK (dalej: "Skarżący") karę pieniężną w wysokości 1 000 zł z tytułu niezawiadomienia w terminie 30 dni o zbyciu pojazdu marki [...].

Organ I instancji podał, że 3 czerwca 2022 r. Skarżący złożył zawiadomienie o zbyciu pojazdu marki [...]. Do zawiadomienia została dołączona faktura z 26 października 2020 r., z której wynika, że zbycia pojazdu dokonano 26 października 2020 r. Zawiadomienia właściwego organu dokonano zatem z uchybieniem 30-dniowego terminu, o którym mowa w art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r. poz. 1047 z późn. zm.) – dalej: "P.r.d.". Organ I instancji zastrzegł przy tym, że uwzględniając przepisy art. 31i ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVlD-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 z późn. zm.) – dalej: "ustawa COVID", które wydłużyły powyższy termin, Skarżący zobowiązany był zawiadomić organ o jego zbyciu w ciągu 180 dni, czyli do 26 kwietnia 2021 r. Zawiadomienia dokonano zaś po 403 dniach od upływu terminu. Wobec powyższego, zgodnie z art. 140mb pkt 2 P.r.d., zaistniały przesłanki zobowiązujące organ administracji do nałożenia na Skarżącego kary pieniężnej. Jednocześnie Prezydent podniósł, że nie znalazł podstaw do odstąpienia od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej na podstawie art. 189f ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 z późn zm.) – dalej: "k.p.a.". Skarżący prowadzi bowiem działalność gospodarczą jest profesjonalnym uczestnikiem obrotu handlowego zajmującym się sprzedażą hurtową i detaliczną samochodów osobowych i furgonetek, a zatem spoczywa na nim obowiązek znajomości przepisów prawa.