Postanowienie NSA z dnia 13 października 2022 r., sygn. I OZ 455/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 13 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. spółki akcyjnej z siedzibą w L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2022 r. sygn. akt I SA/WA 1217/22 w sprawie ze sprzeciwu P. spółki akcyjnej z siedzibą w L. od decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia 25 czerwca 2020 r. nr 1974/2020 w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia uchylić zaskarżone postanowienie w całości i sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania

Uzasadnienie

Postanowieniem z 15 czerwca 2022 r. sygn. akt I SA/WA 1217/22 (dalej postanowienie z 15 czerwca 2022 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie sądowe.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że będąca przedmiotem kontroli Sądu decyzja Wojewody Mazowieckiego z 25 czerwca 2020 r. nr 1974/2020, którą organ odwoławczy uchylił w całości decyzję Starosty Warszawskiego Zachodniego z 31 marca 2020 r. nr 231/GM/2020 i przekazał organowi I instancji sprawę do ponownego rozpoznania była już przedmiotem kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w związku ze sprzeciwem złożonym przez P.1 S.A. w K. Po przeprowadzeniu kontroli legalności tej decyzji, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 1 października 2020 r. I SA/Wa 1812/20 oddalił sprzeciw P.1 S.A. Powołany wyrok stał się prawomocny z dniem 27 lipca 2021 r. Sąd I instancji zauważył, że orzeczenie oddalające sprzeciw ma charakter deklaratywny i jego skutkiem pośrednim jest utrzymanie w mocy zaskarżonego aktu lub czynności jako zgodnych z prawem. Sprzeciw wniesiony przez P. S.A. z siedzibą w L. (dalej P.) został oparty na tożsamych zarzutach, co sprzeciw P.1 S.A. w K. Zarzuty te podlegały już zatem ocenie sądu administracyjnego. W związku z powyższym Sąd I instancji uznał, że w niniejszej sprawie zaistniała powaga rzeczy osądzonej, a postępowanie stało się bezprzedmiotowe. Zdaniem Sądu, ponowna sądowa kontrola tej samej decyzji jest niedopuszczalna, bo wydanie wyroku spowodowałoby wystąpienie przesłanki skutkującej jego nieważnością określoną w art. 183 § 2 pkt 3 ppsa. Sąd I instancji zaznaczył, że stoi na stanowisku, że prawomocny wyrok sądu administracyjnego tworzy stan powagi rzeczy osądzonej nie tylko między stronami postępowania, w którym został wydany, ale również w stosunku do wszystkich ewentualnych skarżących. Skoro zarówno w sprawie I SA/Wa 1812/20, jak i w niniejszym postępowaniu (I SA/WA 1217/22) zaskarżona została ta sama decyzja, a w sprawie I SA/Wa 1812/20 zapadł prawomocny wyrok rozstrzygający sprawę, ponowna kontrola legalności prawomocnej decyzji Wojewody Mazowieckiego z 25 czerwca 2020 r. nr 1974/2020 jest niedopuszczalna. W sytuacji procesowej, w której w toku sprawy wystąpił stan rzeczy osądzonej postępowanie niewątpliwie stało się bezprzedmiotowe (k. 17-19 akt I SA/WA 1217/22).