Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 października 2022 r., sygn. III SA/Po 47/22

Dnia 6 października 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Sędzia WSA Mirella Ławniczak (spr.) Asesor sądowy WSA Robert Talaga po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 października 2022 roku sprawy ze skargi A.A. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] listopada 2021 roku nr [...] w przedmiocie obniżenia dodatku służbowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] września 2021 r. nr [...] Komendant Miejski Policji w K., wskazując na art. 6f i art. 104 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz. U. z 2020 r., poz. 360 – z późn. zm., dalej jako ustawa o Policji) oraz § 9 ust. 5 w zw. z § 8 ust. 8 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której uzależniony jest wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. z 2015 r., poz. 1236 z późn. zm., dalej jako Rozporządzenie) obniżył A.A. dodatek służbowy o 20%, z dniem 30 września 2021 r., do kwoty 352 zł. Decyzji został nadany rygor natychmiastowej wykonalności, na podstawie art. 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256 z późn. zm., dalej jako K.p.a.).

Uzasadniając napisał, że A.A. (dalej także jako skarżąca) orzeczeniem nr [...] Komendanta Miejskiego Policji w K. z dnia [...] lipca 2021 r. została ukarana dyscyplinarnie i wymierzono jej karę dyscyplinarną nagany. Rozpoznając odwołanie skarżącej, Komendant Wojewódzki Policji orzeczeniem nr [...] z [...] sierpnia 2021 r. utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie Komendanta Miejskiego Policji.

Dalej Komendant Miejski Policji napisał, że przy wymiarze kary kierował się treścią art. 134h ust. 1-4 ustawy o Policji, zgodnie z którym wymierzona kara powinna być współmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego i stopnia zawinienia. Ponadto, zgodnie z art. 134h ust. 1a ustawy o Policji, przy wymierzaniu kary dyscyplinarnej uwzględnia się okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego skutki, w tym następstwa negatywne dla służby, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na policjancie obowiązków, pobudki działania, zachowanie policjanta przed jak i po popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego oraz dotychczasowy przebieg służby, opinię służbową, okres pozostawania w służbie, a także istotne w sprawie okoliczności zarówno łagodzące jak i obciążające. Przepisy art. 134h ust. 2 i 3 ustawy o Policji precyzują okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, które mają wpływ na zaostrzenie bądź złagodzenie wymiaru kary. Organ I instancji ocenił, że w sprawie nie dopatrzono się okoliczności mogących wpłynąć na złagodzenie bądź zaostrzenie wymiaru kary.