Wyrok NSA z dnia 6 października 2022 r., sygn. I OSK 999/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędzia NSA Marian Wolanin Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 6 października 2022 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej przy udziale Prokuratora Prokuratury Krajowej Przemysława Ostojskiego skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2020 r. sygn. akt I SA/Wa 1331/17 w sprawie ze skarg M. M. oraz Miasta Stołecznego Warszawy na decyzję Komisji do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustanowienia użytkowania wieczystego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania między stronami.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 28 września 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 1331/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpatrzeniu skarg M. M. oraz Miasta Stołecznego Warszawy i Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta m. st. Warszawy, stwierdził nieważność decyzji Komisji do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich wydanych z naruszeniem prawa z [...] lipca 2017 r. nr [...] oraz decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego.

W skardze kasacyjnej pełnomocnik M. M. zaskarżył powołany wyrok w części dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z [...] lipca 2014 r., zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

- art. 7 ust. 1, 2 i 3 dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279, ze zm., dalej: "dekret warszawski") w zw. z art. 232 § 1 kc i art. 234 kc, przez nieprawidłową wykładnię i w konsekwencji przyjęcie, że prawo użytkowania wieczystego nie może być ustanowione w udziale (części ułamkowej) na rzecz skarżącego oraz przez przyjęcie, że Prezydent m.st. Warszawy nie mógł ustanowić prawa użytkowania wieczystego do ułamkowej części gruntu, podczas gdy prawidłowa systemowa wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że dopuszczalne jest zarówno ustanowienie prawa użytkowania wieczystego w ułamkowej części (współużytkowanie gruntu) oraz ustanowienie prawa użytkowania wieczystego co do ułamkowej części danego gruntu;