Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Wr 536/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek, Sędziowie: Sędzia WSA Adam Habuda (spr.), Asesor WSA Malwina Jaworska - Wołyniak, po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi K. G. i W. G. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu z dnia 5 lipca 2023 r. nr 593/2023 w przedmiocie nakazu rozbiórki części obiektu budowlanego - muru oporowego - biegnącego wzdłuż działki oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją nr 25/2022 z dnia 14 marca 2022 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Legnicy (dalej PINB, organ I instancji) nakazał K. G. i W. G. (dalej skarżący) rozbiórkę muru oporowego podtrzymującego grunt na działce nr [...], położonego wzdłuż działki nr [...] w S., gmina K. Wniesione odwołanie spowodowało utrzymanie decyzji pierwszoinstancyjnej na mocy decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej DWINB, organ odwoławczy, organ II instancji) nr 509/2022 z dnia 16 maja 2022 r.

Wskutek wniesionej skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 16 lutego 2023 r. sygn. akt II SA/Wr 516/22 uchylił decyzję organu odwoławczego. Trzeba wskazać, że już wcześniej w ramach sprawy zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 marca 2021 r. sygn. II SA/Wr 571/20, uchylający decyzje organów obydwu instancji: PINB z dnia 9 czerwca 2020 r. (nr 38/2020) oraz DWINB z dnia 21 września 2020 r. (nr 835/2020).

W rezultacie ponownie prowadzonego postępowania organ odwoławczy uchylił decyzję pierwszoinstancyjną w całości i orzekając o istocie sprawy decyzją nr 593/2023 z dnia 5 lipca 2023 r. nakazał skarżącym rozbiórkę części obiektu budowlanego – muru oporowego – znajdującego się na działce nr [...], biegnącego wzdłuż działki nr [...] w S., gmina K. W zaskarżonej decyzji DWINB wskazał, że zgromadzone mapy oraz zdjęcie lotnicze uzyskane z zasobów posiadanych przez Głównego Geodetę Kraju, ukazujące działkę nr [...] i dz. nr [...] oraz [...] z roku 2014, razem z pozostałymi dokumentami pozwalają na bezsprzeczne ustalenie okoliczności faktycznych sprawy. W pierwszej kolejności organ II instancji podkreślił, że uzyskane zdjęcie lotnicze, w porównaniu z powszechnie dostępnymi zdjęciami satelitarnymi programu Google Earth Pro oraz wyjaśnieniami W. G. wskazują, że przedmiotowy obiekt budowlany tj. mur oporowy, został wykonany w latach 2012- 2017, nadto istniał on w 2014 r., co wskazuje, że inwestorem robót budowlanych nie mogli być aktualni właściciele nieruchomości nr [...] Państwo W. i K. G., gdyż zakupili ją dopiero w 2015 r., co wynika z adekwatnej księgi wieczystej. Równocześnie okres wykonania muru został zaaprobowany przez WSA we Wrocławiu we wskazanym wyroku.