Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Kr 1169/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie: Sędzia WSA Mirosław Bator Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Biegalska – Ciepacz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi J. A. i P. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 4 lipca 2023 r. nr SKO.ZP/415/142/2023 w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 4 lipca 2023 roku numer SKO.2P/415/142/2023 Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy L. G. z dnia 23 maja 2023 roku numer B.6730.87.1.2022 ustalającą na wniosek P. Sp. z o.o. z siedzibą w K. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu paneli fotowoltaicznych "N. J. 2" wraz z niezbędną infrastrukturą i magazynem energii o łącznej mocy nieprzekraczającej 2MW z możliwością realizacji w formie niezależnych Instalacji o dowolnych konfiguracjach lub budowania w całości na działkach nr [...] w miejscowości N. J..

W uzasadnieniu organ podał, iż w orzecznictwie sądowym aktualnie wyrażany jest jednolity pogląd, że lokalizacja farmy fotowoltaicznej dokonywana na podstawie przepisów u.p.z.p. niezależnie od jej mocy, zgodnie z art. 61 ust. 3 tej ustawy nie wymaga oceny przesłanki zasady dobrego sąsiedztwa oraz dostępu do drogi publicznej. W ślad za wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 października 2022 r., II OSK 1482/21 wskazano, że aktualne brzmienie art. 61 ust. 3 u.p.z.p. (obowiązujące od 29 sierpnia 2019 r.) przepis ten uzyskał wskutek nowelizacji dokonanej ustawą z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1524, dalej nowela 2019). Dodano w nim zwrot "a także instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii". Zatem art. 61 ust. 3 u.p.z.p. - w zakresie, w jakim dodano to kolejne odstępstwo od zasady zawartej w ust. 1 art. 61 u.p.z.p., nie wydaje się budzić większych semantycznych wątpliwości, ponieważ w przypadku odnawialnych źródeł energii (dalej w skrócie: "oze") przepis wprost odsyła do definicji oze zawartej w odrębnej ustawie. Z gramatycznego punktu widzenia art. 61 ust. 3 u.p.z.p. nie budzi wątpliwości. Jego treść jest w pełni klarowna i jednoznacznie przesądza, że przepisów art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 nie stosuje się m.in. do instalacji oze w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy o odnawialnych źródłach energii. W wyroku tym NSA stwierdził: "Analizę tej kwestii należy rozpocząć od stwierdzenia, że aktualne brzmienie art. 61 ust. 3 upzp (obowiązujące od 29 sierpnia 2019 r.) przepis ten uzyskał wskutek nowelizacji dokonanej ustawą z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1524, dalej nowela 2019). W przepisie tym dodano zwrot "a także instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii". Zatem art. 61 ust. 3 upzp - w zakresie w jakim dodano to kolejne odstępstwo od zasady zawartej w ust. 1 art. 61 upzp - nie wydaje się budzić większych semantycznych wątpliwości, ponieważ w przypadku odnawialnych źródeł energii (dalej oze) przepis wprost odsyła do definicji oze zawartej w odrębnej ustawie. Skoro zatem ustawodawca nakazał w procesie wydawania decyzji w sprawie warunków zabudowy dotyczącej oze stosowanie definicji legalnej zawartej w odrębnej ustawie, to zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego organ administracji pozbawiony jest